“Η Τελετή” του Παύλου Μάτεσι στο Λαϊκό Θέατρο της Ν.Ερυθραίας. Μια απολαυστική μαύρη κωμωδία για τον καθωσπρεπισμό, τον νεοπλουτισμό και την επίδειξη
Παρασκευή στις 10:00 μ.μ, Σάββατο και Κυριακή στις 8:00 & 10:00
Παρασκευή στις 10:00 μ.μ, Σάββατο και Κυριακή στις 8:00 & 10:00
Ο “τύπος στο πάτωμα” με την πλούσια κοκκινωπή γενειάδα και το γυμνό στήθος ονομάζεται Εντ Μίλερ και έπαιζε ντραμς.
Μια καθόλου "αθώα" οικογενειακή φωτογραφία...
Οι υπαίθριοι πολιτικοί λόγοι του συγκέντρωναν περισσότερο κόσμο από των επαγγελματιών πολιτικών. Κάποτε απαγορεύτηκαν από την αστυνομία.
"Η εντύπωση που έχω κρατήσει είναι ότι κοιταχτήκαμε στα μάτια!"
Εκείνος που είχε πολεμήσει, μιλούσε κάθε μεσημέρι του καλοκαιριού για τον πόλεμο και τις κακουχίες, αλλά ποτέ δεν έλεγε για μάχες και σκοτωμούς
"Να με σιγχορίτε αν έκανα κάπιο σιντακτικό λάθος καθότι τελίοσα και εγώ την Τρίτη του Δημοτικού σχολίου διότι δεν με έστιλε ο πατέρας μου από το χωρίον εις τιν Λάρισσαν"
“Ὤ ναί, ξέρω καλά πώς δέν χρειάζεται καράβι γιά νά ναυαγήσεις, πώς δέν χρειάζεται ὠκεανός γιά νά πνιγεῖς. Ὑπάρχουνε πολλοί πού ναυαγῆσαν μέσα στό κοστούμι τους, μές στή βαθιά τους πολυθρόνα, πολλοί πού γιά πάντα τούς σκέπασε τό πουπουλένιο πάπλωμά τους. Πλῆθος ἀμέτρητο πνίγηκαν μέσα στή σούπα τους, σ’ ἕνα κουπάκι του καφέ, σ’ ἕνα […]
Maria Callas του Γιώργου Πανόπουλου από την Οδό Πανός
Η μητέρα μου Μαρία σε ηλικία οχτώ χρονών, παίρνει μέρος στις γυμναστικές επιδείξεις για το τέλος της σχολικής χρονιάς.
Υπήρξε και νομοθετική ρύθμιση που επέτρεπε το μαστίγωμα των ανήλικων αγοριών.
Ο Πίτερ Γκάμπριελ έγραψε το ‘Mercy Street’ και της το αφιέρωσε.
Δεκαετία του 1950, όταν η ακτή ήταν μια απέραντη κατασκήνωση των ντόπιων που έστηναν τις καλύβες τους απολαμβάνοντας τη θάλασσα και μάλιστα ανέξοδα. Η συγκοινωνία εκείνη την εποχή ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτη και οι μετακινήσεις ανθρώπων, αλλά και υλικών για την κατασκευή πρόχειρων καταλυμάτων, γινόταν με φορτηγά και γεωργικά μηχανήματα. Κάποιες πιο “πολυτελείς” παράγκες που στήνονταν […]
Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές, έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι… περνούσαν με την αναμονή… Κοιτάζοντας πίσω είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι […]
Δεν έχω θυμό μέσα μου! Δεν έχω έχθρα για κανέναν! Όμως μέσα μου κοιμάται μια λύπη! Πρόσεχε μην μου την ξυπνάς! Κι η λύπη όταν την ξυπνάς γίνεται θάνατος! Μην μου ξυπνάς την λύπη μέσα μου. Άστην να κοιμηθεί, να γαληνέψει και να ξεχαστεί. Θα θελα να μπορούσα να θυμώσω και να φωνάξω. Να ξεσπάσω, […]
Φωτογραφικά ντοκουμέντα του χτες από το Μουσείο Μπενάκη.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ Γυμνός, Iούλιο μήνα, το καταμεσήμερο. Σ’ ένα στενό κρεβάτι, ανάμεσα σε δυο σεντόνια χοντρά, ντρίλινα, με το μάγουλο πάνω στο μπράτσο μου που το γλείφω και γεύομαι την αρμύρα του. Kοιτάζω τον ασβέστη αντικρύ στον τοίχο της μικρής μου κάμαρας. Λίγο πιο ψηλά το ταβάνι με τα δοκάρια. Πιο χαμηλά την κασέλα όπου […]
Η αρχική φωτογραφία είναι μεταξύ 1896-1901 και τραβήχτηκε από τον Γενικό Πρόξενο της Γαλλίας στη Κρήτη.
Η οργή του γνωστού σχεδιαστή προήλθε από την παρατήρηση των λεπτομερειών μιας αεροφωτογραφίας του 1932, που δείχνει μια Αθήνα χωρίς πολυκατοικίες, με σωστή ρυμοτομία και πλήθος νεοκλασικών κτηρίων. Αναδημοσιεύουμε το σχόλιο του ευαίσθητου και δημιουργικού Αθηναίου, με αφορμή τη μεγάλη έρευνα που ετοιμάζουμε στη “Μηχανή του Χρόνου” για τα πρώτα βήματα της Αθήνας. Τότε που […]
"Βάλτε επικεφαλής μια μητέρα στο υπουργείο Γεννήσεων, έναν εικοσάρη στο υπουργείο του Έρωτα..."
"Αυτό ήταν μία ήττα. Καθαρή ήττα".
Ποιος δεν θυμάται το λογότυπο της μεγάλης αμερικανικής φίρμας παιδικών τροφών GERBER, τη φατσούλα δηλαδή ενός στρουμπουλού μωρού με μεγάλα μάτια και μάγουλα;