ΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ

Οι βάνδαλοι που μουτζουρώνουν στους τοίχους "θέλουν μόνο θλιμένους στην γιορτή τους".

Έτρεμε η τηλεόραση. Αλλά δεν ήταν σεισμός. Η Κεφαλλονιά είναι πολύ μακριά και δεν θα μπορούσε να ταρακουνήσει κανέναν στην Αθήνα. Και όμως, στο σπίτι του ενός συνταξιούχου κυρίου, κάποια πρόσωπα τους ταράζουν, σαν να γίνεται σεισμός. Με αυτήν την ταραχή τον άκουσα στην άλλη άκρη του τηλεφώνου. Με θυμήθηκε και τον θυμήθηκα με αφορμή […]

Όταν μπήκα στα "άδυτα" του υπ.Οικονομικών και αντίκρισα τα κάδρα όλων των "τσάρων" στην σειρά. Αναρωτήθηκα, πόσες πολλές ευκαιρίες είχαν για να πετύχουν, αλλά και πόσες πολλές αποτυχίες κατέγραψαν πάνω στις ζωές μας.

Ο Αλέκος και ο Κώστας είναι δύο λαϊκοί άνθρωποι, που κάνουν αυτό που δεν θα κάνουν οι κυρίαρχοι της πολιτικής. Ταΐζουν και κοιμίζουν άνεργους και φτωχούς.

Η πτώχευση είχε προαναγγελθεί στο ελληνικό κοινοβούλιο 20 χρόνια πριν

Περπατάς μόλις 20 μέτρα και καταλαβαίνεις σε κάθε πάτημα, πόσοι «πελάτες» του πολιτικού συστήματος εξυπηρετήθηκαν

Προσπέρασα, αλλά γύρισα. Ο φόβος να διαβάσω το σύνθημα με έκανε να φυλακίσω το βλέμμα μου στην ευθεία. Αλλά μετάνιωσα. Γύρισα πίσω και το φωτογράφισα. «Δεν θα αφήσω τον φόβο να με κάνει σκλάβο» έγραφε.