Η βρετανική «Αμφίπολη». Ο σκελετός του βασιλιά Ριχάρδου ΙΙΙ που βρέθηκε σε πάρκινγκ έδειξε ότι υπήρχε νόθο παιδί στη διαδοχή του θρόνου, προκαλώντας τριγμούς στη βασίλισσα

Η βρετανική «Αμφίπολη». Ο σκελετός του βασιλιά Ριχάρδου ΙΙΙ που βρέθηκε σε πάρκινγκ έδειξε ότι υπήρχε νόθο παιδί στη διαδοχή του θρόνου, προκαλώντας τριγμούς στη βασίλισσα

Ο σκελετός που βρέθηκε σε πάρκινγκ στο Λέστερ της Αγγλίας το 2012, ανήκει κατά 99.9999% και «χωρίς καμία λογική αμφιβολία» στον βασιλιά Ριχάρδο ΙΙΙ. Ήταν ο τελευταίος Άγγλος βασιλιάς του Οίκου της Υόρκης και απαθανατίστηκε στο ομώνυμο έργο του Σαίξπηρ με την περίφημη κραυγή «Το βασίλειό μου για ένα άλογο».

Τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης επικεντρώθηκαν με μεγάλο ενδιαφέρον στα ευρήματα και τις ιστορίες που συνδέονται με τον σκελετό και κυρίως τα σενάρια που θέλουν να τίθεται θέμα νομιμότητας στη διαδοχή του θρόνου, καθώς οι γενετικές εξετάσεις στα οστά του έκρυβαν ένα νόθο παιδί!

Μια εξαιρετικά καταρτισμένη ομάδα, με επικεφαλής τον αρχαιολόγο Richard Buckley, από το τμήμα αρχαιολογίας του πανεπιστήμιου του Leicester πραγματοποίησαν σειρά αναλύσεων και εξετάσεων στα κόκαλα και το DNA του σκελετού. Ραδιοχρονολόγηση με άνθρακα 14, ραδιολογική εξέταση, ανάλυση οστών και DNA, καθώς και αρχαιολογικά ευρήματα επιβεβαιώνουν ότι ο σκελετός ανήκει στον τελευταίο βασιλιά της δυναστείας των Πλανταγενετών, Ριχάρδο ΙΙΙ.

Η αποκάλυψη όμως που προκαλεί τριγμούς στο θρόνο της σημερινής βασίλισσας Ελισάβετ προέρχεται από την εξέταση του χρωμοσώματος Υ του Ριχάρδου, το οποίο κληροδοτείται στους άνδρες από τον πατέρα, περίπου όπως το επίθετο. Το Υ των οστών ανήκε σε μια σπάνια ποικιλία και δεν ταίριαζε με τους εν ζωή συγγενείς του βασιλιά -ένδειξη απιστίας στην βασιλική οικογένεια…

Τα οστά που βρέθηκαν σε πάρκιν του Λέστερ.

Τα οστά που βρέθηκαν σε πάρκιν του Λέστερ

Αιτία θανάτου: χτυπήθηκε με ξίφος και δόρυ στο κεφάλι

Στην έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications , η ραδιοχρονολόγηση με άνθρακα 14 αποκαλύπτει ότι ο νεκρός πέθανε το δεύτερο μισό του 15ου αιώνα ή στις αρχές του 16ου και η ηλικία του ήταν μεταξύ 30 και 35 ετών. Ο Ριχάρδος πέθανε το 1485 σε ηλικία 32 ετών. Ο ίδιος τρόπος χρονολόγησης αποκαλύπτει επίσης στοιχεία για τη διατροφή του ατόμου.

Ήταν υψηλή σε πρωτεΐνη γεγονός που υποδεικνύει ότι ο νεκρός ανήκε σε ανώτερη οικονομική και κοινωνική τάξη.

Αιτία θανάτου είναι δύο σοβαρά χτυπήματα στο κεφάλι. Ο ένας τραυματισμός πιθανώς να προήλθε από ξίφος και ο άλλος από δόρυ.

Άλλες δέκα πληγές αποκαλύπτει η εξέταση των οστών.

Ο Ριχάρδος ΙΙΙ πέθανε σε πεδίο μάχης από τραύμα στο πίσω μέρος του κεφαλιού ενώ μέρος του κρανίου του αποκολλήθηκε.

Το κρανίο του Ριχάρδου. Φαίνοται τα θανατηφόρα χτυπήματα και η αποκόλληση μέρους του κεφαλιού.

Το κρανίο του Ριχάρδου. Φαίνονται τα θανατηφόρα χτυπήματα και η αποκόλληση μέρους του κεφαλιού

Είχε ύψος 1.70 και υπέφερε από σκολίωση

Η σπονδυλική στήλη παρουσιάζει μια απότομη καμπύλη και αποκαλύπτει ότι ο θανών υπέφερε από μια βαριά μορφή σκολίωσης που αναπτύχθηκε από τη βρεφική ηλικία.

Αν και το ύψος του σκελετού είναι 170 εκατοστά η σπονδυλική δυσμορφία επηρέαζε το ανάστημα του νεκρού.

Αυτό σημαίνει ότι ο Ριχάρδος φαινόταν κοντύτερος με τον δεξί ώμο να βρίσκεται ψηλότερα του αριστερού.

Ο Ριχάρδος ο Γ’ υπέφερε από σκολίωση και μάλιστα ο Σαίξπηρ στο έργο του Ριχάρδος ΙΙΙ, αποκαλούσε τον Ριχάρδο «ο καμπούρης βασιλιάς».

Τα πόδια ήταν αποκομμένα από το σκελετό, αλλά αυτό έγινε κάποια στιγμή μετά την ταφή του βασιλιά.

Ο σκελετός που βρέθηκε. Η σπονδυλική στήλη σχηματίζει απότομη καμπύλη, που προκαλείται από σκολίωση.

Ο σκελετός που βρέθηκε. Η σπονδυλική στήλη σχηματίζει απότομη καμπύλη, που προκαλείται από σκολίωση

Το DNA από τον σκελετό ταιριάζει με τρεις απογόνους από τη μεριά της μητέρας του Ριχάρδου ΙΙΙ.

Έπειτα από χρονοβόρα γενεαλογική έρευνα, οι γενετιστές του πανεπιστημίου ανακάλυψαν έναν απόγονο 17ης γενιάς της αδερφής του Ριχάρδου και με δείγμα από το DNA είχαν την δυνατότητα να το συγκρίνουν με το δείγμα από τα υπολείμματα του σκελετού. Επιβεβαιώθηκε συγγένεια με τον Ριχάρδο. Η ανάλυση DNA υποδεικνύει επίσης ότι ο βασιλιάς είχε γαλανά μάτια, τουλάχιστον σε μικρή ηλικία και καστανόξανθα μαλλιά.

Πρωταγωνιστής του Σαίξπηρ: «Ένα άλογο, ένα άλογο. Το βασίλειο μου για ένα άλογο»

Πρόκειται για μια από τις χαρακτηριστικότερες φράσεις του Σαίξπηρ στο έργο Ριχάρδος ο Γ΄, που ο βασιλιάς φαίνεται να την αναφωνεί μετά την ήττα του στη μάχη του Μπόσγουορθ το 1485.

Στην πραγματικότητα, μπορεί να μην την ξεστόμισε ποτέ. Αλλά με το πέρασμα των αιώνων έγινε σήμα κατατεθέν του βασιλιά.

Αναπαράσταση του προσώπου του Ριχάρδου Γ΄ με βάση τα οστά που βρέθηκαν το 2012 στο Λέστερ.

Αναπαράσταση του προσώπου του Ριχάρδου Γ΄ με βάση τα οστά που βρέθηκαν το 2012 στο Λέστερ.

Ο Ριχάρδος βασίλευσε μόλις 26 μήνες, έμεινε ωστόσο ένας από τους σημαντικότερους μονάρχες της Αγγλίας.

Γεννήθηκε στο κάστρο Fotheringhay, 50 χιλιόμετρα μακριά από το Leicester της Αγγλίας, στις 2 Οκτωβρίου του 1452.

Μετά τον θάνατο του αδερφού του Εδουάρδου Δ’, ανακηρύχτηκε βασιλιάς, σφετεριζόμενος τον θρόνο από τον νόμιμο βασιλιά, τον ανιψιό του, Εδουάρδο Ε’, τον Ιούνιο του 1483. Η στέψη του έγινε στο αβαείο του Γουέστμινστερ.

Στις 22 Αυγούστου του 1485, ο Ριχάρδος ΙΙΙ σκοτώθηκε στη μάχη του Μπόσγουορθ, ο τελευταίος βασιλιάς που πεθαίνει σε μάχη, φέρνοντας και το τέλος της δυναστείας των Πλανταγενετών και του Πόλεμου των Ρόδων.

Ο νικητής και αντίπαλός του, Ενρίκος Τιούντορ ανακηρύχτηκε βασιλιάς Ενρίκος VII.

Η σωρός του βασιλιά επέστρεψε στο Leicester, επιτράπηκε δημόσιο προσκύνημα και στη συνέχεια το πτώμα δόθηκε για ταφή σε μια ομάδα Φραγκισκανών μοναχών.

Ένα μνημείο από αλάβαστρο κατασκευάστηκε πάνω από τον τάφο του Ριχάρδου το 1495.

Με την καταστροφή των μοναστηριών τα επόμενα χρόνια, χάθηκε και κάθε ίχνος της τοποθεσίας του τάφου του Ριχάρδου ΙΙΙ.

Μισή χιλιετία μετά, ένας σκελετός εκταφιάστηκε στο σημείο εκείνο που αναφέρθηκε ως τελευταίος τόπος κατοικίας του πτώματος του Βασιλιά.

Τα κόκαλα του Ριχάρδου θα μεταφερθούν και θα ενταφιαστούν κοντά στον Καθεδρικό ναό του Leicester

Το μυστήριο με το χρωμόσωμα Υ

Η ανάλυση DNA έδειξε απόλυτη ταύτιση του δείγματος με τρία δείγματα DNA από γυναίκες απογόνους.

Το χρωμόσωμα Υ όμως του Ριχάρδου ΙΙΙ δεν είχε ταύτιση με κάποιο χρωμόσωμα αρσενικού απογόνου, ούτε και προγόνου (ο Ριχάρδος ήταν άτεκνος και η διαδικασία ταυτοποίησης έγινε με δείγματα τέσσερις γενιές πριν την γέννηση του βασιλιά)

Επειδή το χρωμόσωμα Υ μεταβιβάζεται από πατέρα σε γιο, η απουσία ταύτισης σημαίνει ότι κάποια στιγμή στο παρελθόν υπήρξε απιστία από κάποιο θηλυκό της Δυναστείας.  Σύμφωνα με την αρχαιολογική ομάδα, σημάδια απιστίας και αμφισβήτησης πατρότητας επιβεβαιώνονται πάνω από μία φορά στις γενιές πριν από το Ριχάρδο ΙΙΙ.

«Αν ένας κρίσιμος δεσμός της γενεαλογικής αλυσίδας έσπαγε, οι συνέπειες υποθετικά θα επηρέαζαν τη νομιμότητα τη διαδοχής στην βασιλείας… Αλλά μιλώντας στατιστικά (η απιστία/ το σπάσιμο της αλυσίδας) έγινε κάποια στιγμή πολύ πιο πριν την γενιά του Ριχάρδου», ανέφερε σε συνέντευξη ο καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Leicester, Kevin Schurer.

Πηγή: historyextra – Φωτογραφίες :  University of Leicester

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος. ‘Κακός γιος, κακός σύζυγος, κακός βασιλιάς», που δολοφονήθηκε από έναν ανήλικο…

Ακολουθήστε τη mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Παρακαλούμε σχολιάζετε κόσμια. Υβριστικά σχόλια δεν θα γίνονται αποδεκτά

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

close menu