Και οι 12 ήταν απατεώνες: πουλούσαν ρύπους και έβγαζαν εκατομμύρια ευρώ κάθε μέρα! Η μεγαλύτερη φορολογική κομπίνα που ρεζίλεψε την Ε.Ε, έγινε κινηματογραφική ταινία. “Απάτη σε Μαύρο Φόντο”

Ο Αντουάν Ροκά, ένας επαγγελματίας που διευθύνει μια μικρή επιχείρηση, έρχεται αντιμέτωπος με σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Με κίνδυνο να χάσει τα πάντα, αποφασίζει να παρανομήσει για να βγάλει γρήγορα χρήματα και να σώσει την επιχείρησή του.

Καταστρώνει ένα σχέδιο παράνομης αγοραπωλησίας δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων, που εμπλέκει τη γαλλική κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η “ελαστικότητα” του γαλλικού φορολογικού συστήματος έχει ως αποτέλεσμα σε μικρό χρονικό διάστημα ο Αντουάν να “κολυμπάει”στο χρήμα. Από τη μια μέρα στην άλλη δεν ήξερε πόσα χρήματα είχε.

Γρήγορα, όμως, η κατάσταση βγαίνει εκτός ελέγχου και ο Αντουάν βρίσκεται στη δίνη του γαλλικού υποκόσμου, όπου εκφοβισμοί, ξυλοδαρμοί αλλά και δολοφονίες γίνονται κομμάτι της καθημερινότητάς του .

Η “Απάτη σε Μαύρο Φόντο”, η νέα ταινία του Ολιβιέ Μαρσάλ, βγαλμένη από τον “γκανγκστερικό” κόσμο των Μάρτιν Σκορσέζε και Μπράιαν ντε Πάλμα, βασίζεται στα πραγματικά γεγονότα που συγκλόνισαν τη Γαλλία και άλλα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής ένωσης το 2009, που έμειναν στην ιστορία ως “η μεγαλύτερη απάτη του αιώνα”.

Η πραγματική ιστορία

Η επικίνδυνη αύξηση του φαινομένου του θερμοκηπίου και η περιβαλλοντική μόλυνση απασχόλησε τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο.

Το 1997, με το Πρωτόκολλο του Κιότο, καθορίστηκαν τα ανώτερα όρια εκπομπής ρύπων σε 37 βιομηχανικές χώρες.

Η “Πράσινη Βίβλος”, παρουσίαζε κάποιες ιδέες για τον σχεδιασμό του Συστήματος Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών  μεταξύ των εταιρειών.

Η πρώτη φάση του Συστήματος τέθηκε σε εφαρμογή το 2005.

Υπήρχε όμως μια σημαντική παράμετρος. Τι θα γινόταν αν μια εταιρεία ή μια χώρα ξεπερνούσε το όριο;

Αυτή η εταιρεία, μπορούσε να αγοράσει τα δικαιώματα μιας άλλης εταιρείας που εξέπεμπε ρύπους κάτω από το όριο. Αρκεί και οι δύο μαζί να μην το  ξεπερνούσαν.

Όμως συνέβη το εξής: Πολλές εταιρείες αντί να εκσυγχρονίσουν τα συστήματά τους, αγόραζαν από άλλες τα δικαιώματα ρύπων και εξακολουθούσαν να είναι ρυπογόνες.

Κατά συνέπεια δημιουργήθηκε ένα νέο εμπορεύσιμο προϊόν: Το εμπόριο ρύπων!

Κι έτσι ξεκίνησε μια από τις πιο ευφάνταστες και προσοδοφόρες απάτες στα χρονικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το κόλπο βασίστηκε στον Φ.Π.Α.

Και οι 12 ήταν απατεώνες.

Η κομπίνα στήθηκε στη Γαλλία και βασίστηκε σε μια παράμετρο της συνθήκης του Μάαστριχτ, που έλεγε το εξής: Όταν μια οικονομική συναλλαγή γινόταν μεταξύ δυο χωρών δεν υπήρχε ΦΠΑ, αλλά όταν στη συνέχεια η συναλλαγή του ίδιου προϊόντος γινόταν μέσα σε μία χώρα, έμπαινε και ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας.

Η “συμμορία” που είχε 12 μέλη έκανε κάτι πολύ απλό.

Αγόραζαν δικαιώματα εκπομπών ρύπων από εταιρείες που έδρευαν σε άλλες χώρες της Ε.Ε., χωρίς την επιβάρυνση του ΦΠΑ, ύψους 19,2 %.

Τα δικαιώματα αυτά μεταφέρονταν στη Γαλλία, όπου τα πουλούσαν χρεώνοντας όμως τον ΦΠΑ, αφού η συναλλαγή ήταν εντός της χώρας.

Εισέπρατταν το ΦΠΑ αλλά δεν τον κατέθεταν στην εφορία.

Πουλώντας αέρα, έβγαζαν σε κάθε συναλλαγή σχεδόν 20%.

Τα “έξτρα” χρήματα τα επένδυαν αλλού και εξαφανίζονταν.

Εκμεταλλευόμενοι τα “παραθυράκια” της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας ,ξέπλεναν τα κέρδη τους μέσω ενός πυκνού δικτύου offshore εταιρειών σε Λετονία, Τουρκία, Κύπρο, Χονγκ Κονγκ και Ντουμπάι και εικονικών τραπεζικών λογαριασμών.

Έφτασαν στο σημείο να ξεπλένουν το χρήμα και με μάρκες για το καζίνο!

Τα ποσά ήταν τεράστια. Μέχρι να καταλάβει η κυβέρνηση την κομπίνα με τις εταιρείες- φάντασμα, η εφορία επέστρεφε από κρατικά χρήματα τον ΦΠΑ στους εγχώριους αγοραστές, με αποτέλεσμα σταδιακά να δημιουργηθεί μια τεράστια τρύπα στα έσοδα του κράτους.

Στην πραγματικότητα, οι Γάλλοι “εγκέφαλοι” της απάτης ήταν μικροεγκληματίες από το Παρίσι και τη Μασσαλία.

Έντεκα Γάλλοι και ένας Πολωνός κατάφεραν να βγάλουν καθαρό κέρδος 283 εκατομμύρια ευρώ και προκάλεσαν “τη μεγαλύτερη φορολογική απάτη που σημειώθηκε ποτέ στη Γαλλία σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα”, όπως ανέφερε το 2016 το γαλλικό Ελεγκτικό Συνέδριο.

Ανάμεσα στους “μαέστρους” της κομπίνας ήταν ο Αρνό Μιμράν και ο Σιρίλ Αστρούκ.

Οι δυο τους ξεκίνησαν ως μικροαπατεώνες και σε ελάχιστο χρονικό διάστημα εξελίχθηκαν σε μεγάλους επιχειρηματίες με παγκόσμια επιρροή.

Μάλιστα, ο Μιμράν φαίνεται να χρηματοδότησε και την προεκλογική εκστρατεία του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, όπως δήλωσε σε ανακριτή στις αρχές του 2016.

Η εταιρία – βιτρίνα,“Ελίζ” μάλιστα θεωρήθηκε το κέντρο της κομπίνας.

Στις 6 Μαρτίου 2009, η εταιρεία πούλησε 272.000 δικαιώματα εκπομπών άνθρακα για περισσότερο από 5 εκατομμύρια ευρώ και “κράτησε” τον φόρο προστιθέμενης αξίας που άγγιζε το 20%.

Με άλλα λόγια σε μία ημέρα έβγαλε 1 εκατομμύριο ευρώ κέρδος.

Η σύλληψη των εγκληματιών και το νέο οργανωμένο έγκλημα

Το 2009, οι δώδεκα άνδρες έπεσαν στα χέρια της Ιντερπόλ, όταν η Γαλλία αποφάσισε να καταργήσει τον ΦΠΑ στις εγχώριες αγοραπωλησίες δικαιωμάτων άνθρακα, μετά από προειδοποιήσεις για πιθανή απάτη.

Η πρώτη δίκη πραγματοποιήθηκε το 2011, όπου καταδικάστηκαν οι πρώτοι έξι γάλλοι κατηγορούμενοι.

Τον Μάιο του 2016, πραγματοποιήθηκε μια ακόμη μεγαλύτερη δίκη, όπου οι κατηγορίες για το οικονομικό σκάνδαλο αφορούσαν συνολικά 36 άτομα!

Η μεγαλύτερη ποινή επιβλήθηκε στον Σιρίλ Αστρούκ και ακολούθησε ο Μιμράν.

Οι δίκες έγιναν ερήμην τους.

Οι περισσότεροι δεν ήταν παρόντες.

Το γαλλικά μέσα ανέφεραν ότι οι περισσότεροι είχαν καταφύγει στο Ισραήλ και δεν εμφανίζονταν γιατί δέχονταν απειλές για τη ζωή τους. Δεν είχαν άδικο.

Τέσσερις από τους 12 άνδρες της γαλλικής απάτης με τον ΦΠΑ, οι Αμάρ Αζούγ, Σαμί Σουγιέντ, Κλοντ Ντρε και Αλμπέρτ Ταγιέμπ βρέθηκαν άγρια δολοφονημένοι.

Παρά το γεγονός ότι η απάτη με τον ΦΠΑ σόκαρε τη Γαλλία και την Ευρώπη το 2009, στην ουσία αποτέλεσε απλά την “κορυφή του παγόβουνου”.

Πλέον η υπόθεση δεν αφορούσε μικροαπατεώνες που θησαύρισαν, αλλά ένα τεράστιο, επικίνδυνο και οργανωμένο κύκλωμα με εγκληματίες “πρώτης τάξης” που είναι απροσπέλαστοι και είχαν διασυνδέσεις σε όλο τον κόσμο.

Μάλιστα, σε μια περίοδο, το 90% των αγοραστών δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων άνθρακα στην Ευρώπη, ήταν άνθρωποι του υποκόσμου!

Μέχρι σήμερα η Ιντερπόλ, έχει φέρει ενώπιον του δικαστηρίου περισσότερο από 200 άτομα για το σκάνδαλο φοροδιαφυγής σε Γαλλία, Δανία, Ολλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ισπανία και Τσεχία, στις χώρες δηλαδή που τα “παραθυράκια” του φορολογικού συστήματος είχαν ανοίξει διάπλατα.

Μετά την “απάτη του αιώνα”, άλλαξε το σύστημα χρέωσης του ΦΠΑ, αλλά ήδη είχε γίνει μεγάλη ζημιά.

Στην ταινία “Απάτη σε Μαύρο Φόντο” περιγράφεται με αριστοτεχνικό τρόπο και καθηλωτική δράση η κομπίνα που εξέθεσε την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία και ανέδειξε τρομερές ανεπάρκειες των ελεγκτικών μηχανισμών.

Αν και πρόκειται για ένα από τα πιο περίπλοκα φορολογικά σκάνδαλα που σόκαραν την Ευρώπη, οι θεατές κατανοούν άνετα το σκεπτικό της απάτης.

Σε αυτό συνέβαλε και o σκηνοθέτης Ολιβιέ Μαρσάλ, που υπήρξε αστυνομικός, και συνυπογράφει το σενάριο με τον Εμανουέλ Νακάς.

Παρακολουθείστε το trailer της ταινίας εδώ:

Το έργο κάνει πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες την Πέμπτη, 26 Απριλίου από την ODEON.

Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους οι Μπενουά Μαζιμέλ και  Ζεράρ Ντεπαρντιέ.