πεσόντες

Η Μάχη του Καματερού ήταν ένοπλη σύγκρουση κατά την τελευταία φάση της Ελληνικής Επανάστασης. Έλαβε χώρα στις 27 Ιανουαρίου 1827, στο πλαίσιο της εκστρατείας του Κιουταχή εναντίον της Αττικής, και έληξε με ήττα των Ελλήνων.

Τα στρατιωτικά μετάλλια αποτελούν την ύψιστη απόδοση τιμής σε κάθε Έλληνα στρατιωτικό που βρέθηκε στην πρώτη γραμμή και θυσίασε τη ζωή του για μια ελεύθερη πατρίδα. Το καθένα έχει τη δική του μοναδική ιστορία να "διηγηθεί" και όλα μαζί συναποτελούν "μικρά κομμάτια της ελληνικής ιστορίας".

Για περισσότερα από 30 χρόνια, ο Δημήτρης Μπάκος έμεινε πιστός στον όρκο που έδωσε να φροντίζει τους τάφους στρατιωτών του 40 που έπεσαν κοντά στους Βουλιαράτες και τάφηκαν οι περισσόετροι χωρίς όνομα, μακρυά από τα σπίτια τους. Συντηρούσε σιωπηλά και με τον φόβο των διώξεων από το καθεστώς Χότζα το άτυπο νεκροταφείο.  Όταν πέθανε το 1972, παρέδωσε […]

“Νεκρούς θάπτειν, νεκρόν μην υβρίζειν” έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες. Η ταφή και ο σεβασμός προς τους νεκρούς είναι ένα πανάρχαιο ελληνικό έθιμο. Δεν είναι μια τυπική διαδικασία, αλλά μέρος της θρησκευτικής πίστης, πατριωτικό καθήκον και εσωτερική ανάγκη όσων έμειναν πίσω. Ωστόσο, υπάρχουν άνθρωποι που έδωσαν τη ζωή τους και με το αίμα τους έγραψαν σελίδες […]

Βασικό της μέλημα, δεν είναι η φροντίδα των ελαιόδεντρων, αλλά η περιποίηση των τάφων των έξι Ελλήνων στρατιωτών που έπεσαν ηρωικά στο μέτωπο της Αλβανίας το 1940. Για την 75χρονη Ερμιόν Μπρίγκο από τη Χειμάρρα, η καθημερινή επίσκεψη στον ελαιώνα που διατηρεί η οικογένεια, αποτελεί κάτι σαν «ιερή υποχρέωση». Αυτή ήταν η τελευταία επιθυμία του […]

Στον πόλεμο του ’40 η 8η μεραρχία  με επικεφαλής τον υποστράτηγο Χαράλαμπο Κατσιμήτρο είχε ως βάση το Καλπάκι. Σύμφωνα με την επίσημη εντολή όφειλε να υποχωρήσει σε περίπτωση που επικρατούσαν οι Ιταλοί και να ενισχύσει την άμυνα σε άλλο σημείο στα μετόπισθεν.  “Η κυβέρνησις δεν αναμένει εκ της μεραρχίας νίκας, δεδομένης της αριθμητικής υπεροχής του […]