Ταξίδι στην Ικαρία με την γιαγιά

Με την Πόντια (από την Τραπεζούντα) γιαγιά μου Κυριακούλα, κάθε καλοκαίρι τη δεκαετία του ’70, πήγαινα στα Θέρμα στην Ικαρία.  Εκείνη για τα ιαματικά λουτρά και εγώ μαζί με τα ξαδέλφια μου για το αντάμωμα με τα φιλαράκια μας. Η επιστροφή μας σχεδόν κάθε χρόνο ήταν επεισοδιακή.  Οι φωτιές στον Άγιο Κήρυκο  καθυστερούσαν συχνά τον απόπλου,  γιατί οι ταξιδιώτες βοηθούσαν τους κατοίκους στο σβήσιμο της πυρκαγιάς.Αλλά και η είδηση της εισβολής των τούρκων στην Κύπρο και η κήρυξη επιστράτευσης στις 20 Ιουλίου το 1974 μας βρήκε στο νησί.  Ο θείος μου έπρεπε να παρουσιαστεί κάπου στην Καστοριά. Θυμάμαι δύο με τρία εικοσιτετράωρα μείναμε στην προβλήτα του Αγίου Κηρύκου μέχρι να δέσει καράβι. Το νησί είχε συσκότιση, οι γονείς είχαν φοβηθεί,  αλλά ο δικός μας νους ήταν στο παιχνίδι.Τα ταξίδια με τα ιστορικά καράβια Κανάρης και Μιαούλης -που δόθηκαν ως αποζημίωση από την Ιταλία για τις καταστροφές του πολέμου – από Θεσσαλονίκη για την Ικαρία κρατούσαν 31 ώρες, πιάνοντας τα λιμάνια Λήμνο και Σάμο.  Η αγαπημένη μας γιαγιά πέρυσι το καλοκαίρι πέθανε συμπληρώνοντας 105 χρόνια.Δήμητρα Σωτηριάδου, δημοσιογράφος 

Σε αυτή τη στήλη φιλοξενούμε παλιές φωτογραφίες της οικογένειάς μας, των φίλων μας, των  ανθρώπων που γνωρίζουμε. Ακόμη χώρων ή τόπων, που  είναι κομμάτι των αναμνησεών μας.  Αν θέλετε κι εσείς να μοιραστείτε μαζί μας τις αναμνήσεις σας, στείλτε μας τις φωτογραφίες σας και ένα σύντομο κείμενο που να εξηγεί τί βλέπουμε στο mail:  [email protected]