“Πως πάει η επανάσταση;” – “Γαμιέται”. Ο Τάκης Σπυριδάκης θυμάται την εμβληματική ταινία των ’80ς “Γλυκιά συμμορία” και τις αξέχαστες ατάκες. Πως πήρε το ρόλο με μια φωτογραφία (βίντεο)

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ο Νίκος Νικολαΐδης αναζητούσε “αυθεντικούς ήρωες” για την τέταρτη ταινία του. Αρχικά για τον πρωταγωνιστικό ρόλο είχε επιλέξει τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, αλλά στο δρόμο του βρέθηκε ένας νεαρός μαθητής του Εθνικού, που του κίνησε το ενδιαφέρον.

Μια φωτογραφία του νεαρού Τάκη Σπυριδάκη που έπεσε στα χέρια του σκηνοθέτη, τον έφερε στη “Γλυκιά Συμμορία”. Αυτή ήταν η πρώτη του κινηματογραφική δουλειά του ηθοποιού, η οποία του χάρισε το βραβείο Α’ ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Η ταινία απέσπασε συνολικά οκτώ βραβεία, δίχασε κοινό και κριτικούς, ενθουσίασε όμως τη νεολαία μιας έντονα πολιτικοποιημένης εποχής μιλώντας μια διαφορετική γλώσσα και άφησε το δικό της στίγμα στην ιστορία του ελληνικού σινεμά με σκηνές εμβληματικές και “ατάκες” που αναπαράγονταν για χρόνια.

Μια από αυτές ακούστηκε στην σκηνή με τον Κωνσταντίνο Τζούμα που όταν ρώτησε τη Δώρα Μασκλαβάνου “πως πάει η επανάσταση” έλαβε την αποστομωτική απάντηση: “Γαμιέται”.

Ο αξέχαστος πρωταγωνιστής που πέθαινε μετά από μάχη με τον καρκίνο σε ηλικία 61 ετών είχε μιλήσει στη Μηχανή του Χρόνου για εκείνη την εποχή και την εμβληματική ταινία. Αναφέρθηκε στο νόημα του φιλμ, την δύναμη της φιλίας, αλλά και για το χιούμορ στα γυρίσματα. Περιγράφει μάλιστα την περίφημη σκηνή της τσόντας, όπου ο πρωταγωνιστής δεν ανταποκρίνεται στα ερωτικά καθήκοντα και επειδή τον ενοχλεί το βιολεντσέλο, λέει το αμίμητο: “Δε γίνεται να βάλουμε κάνα Muddy Waters μπας και γίνει κάνας φραμπαλάς εδώ πέρα…”. Η σκηνή αποκτά ιδιαίτερη φόρτιση γιατί σε αυτήν συμπρωταγωνιστεί ο Τάκης Μόσχος, που έφυγε απρόσμενα από την ζωή τον Απρίλιο του 2019 σε ηλικία 68 ετών.

ΓΛΥΚΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ  (1983), Σενάριο-Σκηνοθεσία: Νίκος Νικολαΐδης

Ο Αργύρης, ο πρόσφατα αποφυλακισμένος φίλος του Ανδρέας, η Μαρίνα και η Σοφία, αποτελούν μια παρέα που ζει σε μια μονοκατοικία. Έχουν φτάσει σ’ ένα συναισθηματικό αδιέξοδο κι αναζητούν κάτι πάνω στο οποίο θα ακουμπήσουν, κάτι για το οποίο θα άξιζε ακόμα και να πεθάνουν. Σέρνοντας πίσω τους ένα πολυτάραχο παρελθόν, επιδίδονται σε παντοειδείς απρέπειες: τρώνε σε πολυτελή εστιατόρια χωρίς να πληρώνουν, κλέβουν τρόφιμα από σούπερ μάρκετ, ρούχα από καταστήματα, λίρες από χρηματοκιβώτια, λεφτά από φίλους, παίζουν σε πορνοταινίες (ο Ανδρέας κι ο Αργύρης) ή χρηματοδοτούν μια παράνομη αντιεξουσιαστική οργάνωση (η Σοφία).

Παραγωγή: Νίκος Νικολαΐδης, Αφοι Βεργέτη, ΕΚΚ Εκτέλεση Παραγωγής: Μαρί-Λουίζ Βαρθολομαίου

Ηθοποιοί: Δέσποινα Τομαζάνη, Δώρα Μασκλαβάνου, Τάκης Μόσχος, Τάκης Σπυριδάκης, Άλκης Παναγιωτίδης, Λένια Πολυκράτη, Κωνσταντίνος Τζούμας, Ντίνος Μακρής, Αντρέας Τσάφος, Χάρης Ρώμας, Τάκης Λουκάτος, Αλκμήνη Σταύρου, Μαριάνα Κουτάλου, Κατερίνα Σιγκούντου, Φαίη Τζανετοπούλου, Νατάσα Καψαμπέλη, Ισαβέλλα Μαυράκη, Νατάσα Ασίκη, Φωτεινή Κοτρώτση, Χρήστος Ζυγομαλάς, Παναγιώτης Καλδής, Μάνος Τσιλιμίδης, Γιώργος Πολυχρονιάδης, Πάνος Θανασούλης, Νίκος Κατωμέρης, Ηλίας Κωνσταντακόπουλος, Νίκος Σταυρόπουλος, Γιάννης Κουριώτης, Σπύρος Μπιμπίλας, Κώστας Μπαλαδήμας

Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Άρης Σταύρο

Μοντάζ: Ανδρέας Ανδρεαδάκης

Ήχος: Μαρίνος Αθανασόπουλος

Σκηνικά-Κοστούμια: Μαρί-Λουίζ Βαρθολομαίου

Μακιγιάζ: Ράνια Δημητριάδου

Διεύθυνση Παραγωγής: Αιμίλιος Κονιτσιώτης

Βοηθοί Σκηνοθέτη: Οδυσσέας Λάππας, Ελένη Γιόκαρη, Θεόδωρος Κωνσταντόπουλος

Βοηθοί Δ/ντή Φωτογραφίας: Νίκος Παϊζάνος, Γιώργος Αργυροηλιόπουλος

Μιξάζ: Θανάσης Αρβανίτης

Μιξάζ Μουσικής: Αλέξης Παπαδημητρίου

Μουσικές Επιλογές: Άρης Μπέλλη

Μουσική: Fontaine Sisters, Mc Guire Sisters, Eddie Cochran, Verdi: Overtures, A. Adam: Giselle, J.S. Bach: Suites Pour Violoncelle Seul

Εργαστήρια Εικόνας και Ήχου: Cinemagic

Διάρκεια: 151΄

Γλώσσα: Ελληνικά

35mm, Mono, Έγχρωμη

Αθήνα, 1983