ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Του συγγραφέα Γιάννη Κωτσοκώστα Στα τέλη του 640 μ.Χ. ο γερασμένος αυτοκράτορας Ηράκλειος, άρρωστος σωματικά και ψυχικά, κρυβόταν στο ανάκτορο της Ιέρειας, απέναντι από την Κωνσταντινούπολη. Παρόλες τις εκκλήσεις και τις πληροφορίες για συνωμοσία, έτρεμε να περάσει τον Βόσπορο καθώς είχε αναπτύξει μια παρανοϊκή φοβία για τη θάλασσα. Ο άνθρωπος που είχε κάποτε διαπλεύσει τη μισή […]

Στη νότια πλευρά της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης – Καβάλας, μεταξύ της Αμφίπολης και Νέας Περάμου, λίγα μέτρα μακριά από τη θάλασσα υψώνεται ένας υστεροβυζαντινός πύργος σε αρκετά καλή κατάσταση. Ο πύργος χτίστηκε κατά τον 14ο αιώνα και είχε στρατηγική σημασία για την περιοχή. Από εκεί επέβλεπαν την θαλάσσια περιοχή και όσα καράβια περνούσαν από το […]

324 μ.Χ. Στον θρόνο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ανέβηκε ο Κωνσταντίνος ο Α. Είχε κατατροπώσει τον ισχυρό αντίπαλό του Λικίνιο, που διεκδικούσε την εξουσία, στην Ανδριανούπολη. Όταν ο Λικίνιος αντιλήφθηκε ότι δεν είχε καμία ελπίδα να επικρατήσει κατά των δυνάμεων του Κωνσταντίνου, γονάτισε μπροστά του, του παρέδωσε την πορφύρα και τον αναγνώρισε ως τον μονοκράτορα της ρωμαϊκής […]

Πηγή: Η άγνωστη πλευρά του Βυζαντίου, του Ιωάννη Γρυντάκη, Γεώργιου Δάλκου, Άγγελου Χόρτη και Έκτορα Χόρτη, εκδόσεις Μεταίχμιο Οι Βυζαντινοί, ακολουθώντας πιστά τις προτροπές του Ευαγγελίου, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να κάνουν αγαθοεργίες. Μία γυναίκα, προκειμένου να κάνει θεάρεστα έργα, έκλεβε από τον άντρα της όσα χρήματα μπορούσε και στη συνέχεια έκανε ελεημοσύνες στο όνομά […]

Κάποτε στην Πόλη έγινε σεισμός και έπεσε ένα άγαλμα που ήταν στημένο πάνω σε έναν κίονα κοντά στην εκκλησία της Αγίας Άννας. Η περιοχή είχε την επωνυμία “Το Δεύτερον”. Όταν ρωτήθηκε ο Λέων ο Φιλόσοφος σχετικά με το συμβάν δήλωσε με σιγουριά ότι θα θανατωθεί ο δεύτερος στην ιεραρχία μετά τον αυτοκράτορα, δηλαδή ο καίσαρ […]

γράφει η Άννα Αχιολά στην Ροδιακή Τη Ρωμαϊκή περίοδο, ήταν ντροπιαστικό και υποτιμητικό να είναι κανείς ευνούχος. Ακολούθως, στο Βυζάντιο (Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία) ο ευνουχισμός ως πράξη είχε μεν και τιμωρητικό χαρακτήρα, αφού αποτελούσε τιμωρία για σκλάβους,  αιχμαλώτους και υποπέσοντες σε σεξουαλικά κυρίως εγκλήματα (όπως ο Ησαΐας ο Ρόδιος που κατηγορήθηκε ως παιδεραστής), συχνά όμως […]

Πηγή: «Η άγνωστη πλευρά του Βυζαντίου. Ιστορικά παράδοξα», Ιωάννης Γρυντάκης, Γεώργιος Δάλκος, Άγγελος Χόρτης, Έκτορας Χόρτης. Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Φαύστα σούπα Ο Μέγας Κωνσταντίνος είχε από την πρώτη γυναίκα, τη Μινερβίνη, έναν γιο, τον Κρίσπο και από τη δεύτερη, τη Φαύστα, δύο άλλους γιους, τον Κωνσταντίνο και τον Κώνστα. Η Φαύστα κατηγόρησε τον Κρίσπο ότι την […]

Πηγή: Η άγνωστη πλευρά του Βυζαντίου, εκδόσεις Μεταίχμιο Το 542 μ.Χ μια τρομερή επιδημία βουβωνικής πανώλης, που ξεκίνησε από την Αίγυπτο, απλώθηκε σε όλη την ανατολική Μεσόγειο και στην Πόλη. Στην τελευταία πέθαιναν καθημερινά περίπου 10.000 άτομα. Η ταφή των νεκρών σταδιακά έγινε αδύνατη. Τα πτώματα αρχικά μεταφέρονταν και στοιβάζονταν σε ένα εγκαταλελειμμένο φρούριο, γρήγορα […]

Πηγή: Μια σταγόνα ιστορία, Δημήτρης Καμπουράκης, εκδόσεις Πατάκη  Την Άνοιξη του 1192, κι ενώ η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ψυχορραγεί ένας εξηνταπεντάχρονος τυχοδιώκτης, ο Ανδρονίκος Κομνηνός οδηγεί τους οπαδούς του από την Παφλαγονία, όπου βρισκόταν εξόριστος, εναντίον την Κωνσταντινούπολης. Αυτοκράτορας στη Βασιλεύσουσα ήταν ο Αλέξιος ο Β’, μόλις 12 χρονών. Στην πραγματικότητα κυβερνούσε η μάνα του, Μαρία […]

ΠΗΓΗ: Μια σταγόνα ιστορία, Δημήτρης Καμπουράκης, εκδόσεις Πατάκη Στο διάβα της ιστορίας αυτοί που σχεδόν ολοκληρωτικά κυριαρχούσαν στις δομές της εξουσίας, ανεξαρτήτως τόπου και χρόνου, ήταν οι άνδρες. Οι γυναίκες παρέμεναν στους γυναικωνίτες και στο περιθώριο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Για δεκάδες αιώνες όμως, μια τρίτη κατηγορία, οι ευνούχοι έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στις δημόσιες […]

Ο πρώτος Αυτοκράτορας του Βυζαντίου, που επισημοποίησε την ανεξιθρησκία και σκοτώσε τη σύζυγο και τον πρωτότοκο γιο του.

Ο τρίτος γάμος θεωρούνταν πολυγαμία και απαγορευόταν από την Εκκλησία.

Από την έκδοση «Η άγνωστη πλευρά του Βυζαντίου. Ιστορικά παράδοξα», εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Πάντα εν σοφίας εποίσησας  Η ομορφιά των ανθρώπων γοήτευε τους Βυζαντινούς. Τον 7ο αιώνα οι στρατιώτες ήθελαν να αναγορεύσουν αυτοκράτορα έναν Αρμένιο, έναν Μιζίζο, επειδή ήταν πολύ όμορφος. Την ανόητη αυτοκράτειρα Ζωή, την έσωζε η ομορφιά της, που ήταν εντυπωσιακή, ακόμα και στην ηλικία […]

Πηγή: Η άγνωστη πλευρά του Βυζαντίου, εκδόσεις Μεταίχμιο Οι πιο συνηθισμένες ποινές που επέβαλλαν τα βυζαντινά δικαστήρια ήταν τα χρηματικά πρόστιμα, ο περιορισμός σε μοναστήρι, η δήμευση της περιουσίας και ο ακρωτηριασμός. Η ποινή του θανάτου, μετά τον 8ο αιώνα, διατηρήθηκε μόνο για την προδοσία, τη λιποταξία, τον φόνο και τις παρά φύση έξεις, αλλά […]

ΠΗΓΗ: «Η άγνωστη πλευρά του Βυζαντίου. Ιστορικά παράδοξα», Ιωάννης Γρυντάκης, Γεώργιος Δάλκος, Άγγελος Χόρτης, Έκτορας Χόρτης. Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Ο Ιουστινιανός Β’ ο Ρινότμητος ήταν πραγματικό τέρας αγριότητας και τρέλας. Για παράδειγμα, μια από τις πολλές τρέλες του συνέβη το 691, όταν πολεμούσε τους Άραβες. Οι 20.000 Σλάβοι που είχε μαζί του αποσκίρτησαν και πήγαν με το […]

Ένδειξη τίμιας και σοβαρής γυναίκας την εποχή εκείνη ήταν, να έχει σκεπασμένα τα μαλλιά της και να μη δείχνει ποτέ στους άντρες – ακόμη και στο σύζυγο, στον αδελφό και στον πατέρα της- ολόκληρο το πρόσωπό της.

Η Αγία Σοφία έμοιαζε με οχυρό φρούριο

Οι Βυζαντινοί πίστευαν ότι ο ακρωτηριασμός ήταν ένα φιλάνθρωπο υποκατάστατο της θανατικής ποινής, που θεωρούσαν ότι δεν ήταν αντιφατικό προς το σχετικό κήρυγμα του Χριστού: «Να βγάλεις τα μάτια σου και να κόψεις τα μέλη σου άμα σε σκανδαλίζουν».

Ο ευνούχος Ευτρόπιος, ο οποίος για ένα διάστημα είχε την πραγματική εξουσία ως επίτροπος του ανήλικου και άβουλου αυτοκράτορα Αρκάδιου, εξέδωσε έναν νόμο που άφησε εποχή.

Στο Βυζάντιο, μολονότι ο αυτοκράτορας νομοθετούσε, ποτέ δεν ήταν υπεράνω του νόμου.

“Η άγνωστη πλευρά του Βυζαντίου. Ιστορικά παράδοξα”, Ιωάννης Γρυντάκης, Γεώργιος Δάλκος, Άγγελος Χόρτης, Έκτορας Χόρτης. Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Ομοφυλοφιλικά Ο τρόπος ζωής των Βυζαντινών και οι περί ηθικής αντιλήψεις τους είχαν στο επίκεντρο την εγκράτεια. Γι’ αυτό καυτηριαζόταν με πολύ σκληρό τρόπο το πάθος της παιδεραστίας και της ομοφυλοφιλίας, το οποίο θεωρούνταν δαιμόνιο, και μάλιστα το […]