Συγκλονιστικό βίντεο από το Έβερεστ. Ορειβάτες περπατούν δίπλα σε σορούς. 330 νεκροί ορειβάτες

Στέκονται ακίνητοι στο αιώνιο ψύχος, σαν σιωπηλοί φύλακες της κορυφής του κόσμου. Είναι εκείνοι που τόλμησαν να κατακτήσουν το Έβερεστ — και είτε έφτασαν στην κορυφή αλλά δεν πρόλαβαν να γυρίσουν, είτε δεν κατάφεραν ποτέ να φτάσουν στα 8.849 μέτρα.

Για χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, η ανάβαση στην ψηλότερη κορυφή της Γης αποτελεί το απόλυτο όνειρο. Μια πρόκληση στα όρια της ανθρώπινης αντοχής. Για κάποιους, όμως, αυτό το όνειρο έγινε ο τελευταίος τους προορισμός.

Ένα συγκλονιστικό βίντεο που αναρτήθηκε στο TikTok απεικονίζει ορειβάτες να περνούν ανάμεσα σε παγωμένα πτώματα συναδέλφων τους. Οι σοροί αυτές, διατηρημένες στο αιώνιο ψύχος, αποτελούν ένα ανατριχιαστικό μνημείο για το ρίσκο που συνοδεύει την κατάκτηση του Έβερεστ.

Από το 1921, όταν έφτασε η πρώτη βρετανική εξερευνητική αποστολή στους πρόποδες του βουνού, πάνω από 330 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους προσπαθώντας να φτάσουν ή να επιστρέψουν από την κορυφή. Ο ακριβής αριθμός είναι άγνωστος, καθώς αρκετοί παραμένουν αγνοούμενοι. Σήμερα, περίπου 600–800 ορειβάτες επιχειρούν κάθε χρόνο την ανάβαση. Αν και το ποσοστό θνησιμότητας έχει μειωθεί στο 1%, οι συνθήκες συνεχίζουν να είναι απάνθρωπες: θερμοκρασίες έως -40 °C, θυελλώδεις άνεμοι, έλλειψη οξυγόνου και συνεχής απειλή από χιονοστιβάδες και καταρρεύσεις πάγου.

Η περίφημη «Ζώνη Θανάτου», που ξεκινά πάνω από τα 8.000 μέτρα, είναι το σημείο όπου το ανθρώπινο σώμα δεν μπορεί να επιβιώσει για πολλές ώρες. Το οξυγόνο εκεί είναι μόλις το ένα τρίτο αυτού στο επίπεδο της θάλασσας. Σήμερα, περίπου 200 σώματα βρίσκονται ακόμη στο βουνό – ορατά σε πολλά σημεία της διαδρομής.

Ο λόγος που δεν απομακρύνονται είναι απλός: το κόστος και ο κίνδυνος είναι τεράστιοι. Η επιχείρηση μεταφοράς μιας σορού μπορεί να φτάσει τα 70.000 δολάρια και απαιτεί ομάδα έμπειρων Σέρπα, οι οποίοι διακινδυνεύουν τη ζωή τους. Πολλές οικογένειες επιλέγουν τελικά να αφήσουν εκεί τους αγαπημένους τους — στην «αιώνια κατοικία» τους, όπως την αποκαλούν.

@adventure6140 At first, I didn’t realize he was dead. On Everest, I tried to wake him up! At 8,000 meters on Everest, I was descending alone with no one around. I saw a man lying on his side on the snow slope. Resting isn’t allowed in such a place, so I tried to wake him! Because my vision was obstructed by my goggles, it wasn’t until the very end, when I saw his face, that I realized he had already passed away! Later, I learned he had died just hours before. This was the first time I felt the raw loss of a vibrant life on Everest, and I was deeply saddened during the descent. There are over 300 bodies of victims on Everest. Every climber who gave their life for a dream… Yet with only a 49% summit success rate, how has Everest become a place where keyboard warriors boast, “With money, I could climb it too”? That money can just buy a Sherpa to carry you up? #ExtremeSports #MountainClimbing #SnowMountain #Mountaineering #MountEverest #EverestExpeditionDiary #SummitClimb #MyFirstSnowMountain #JourneyOfTheBrave ♬ オリジナル楽曲 – 拙筆 – 拙筆『桜の下に眠る』

Διάσημες ιστορίες που στοιχειώνουν το βουνό

Μία από τις πιο γνωστές περιπτώσεις είναι αυτή του Ινδού ορειβάτη Τσερίνγκ Ντόρζι, του οποίου το παγωμένο σώμα με τα χαρακτηριστικά πράσινα μποτάκια χρησίμευε για χρόνια ως σημείο αναφοράς. Πέθανε το 1996 και το πτώμα του παρέμεινε ορατό σε σπηλιά δίπλα στο μονοπάτι.

Την ίδια χρονιά, ο Νεοζηλανδός οδηγός Ρομπ Χολ πέθανε κατά τη διάρκεια της μοιραίας «Καταιγίδας του 1996», προσπαθώντας να βοηθήσει τους πελάτες του. Η ιστορία του έγινε γνωστή μέσα από το βιβλίο και την ταινία Everest.

Το 1998, η Φράνσις Άρσεντ έγινε η πρώτη Αμερικανίδα που κατέκτησε την κορυφή χωρίς πρόσθετο οξυγόνο, αλλά δεν κατάφερε να επιστρέψει. Το σώμα της έμεινε στο βουνό σχεδόν μια δεκαετία, γνωστό ως «Η Κυρία στο Χιόνι», προτού απομακρυνθεί από άλλους ορειβάτες.

Θάνατος στο ύψος των ονείρων

Οι αιτίες θανάτου στο Έβερεστ είναι πολλές: υποθερμία, πτώσεις, χιονοστιβάδες, καρδιακά επεισόδια, ή οξεία ασθένεια υψομέτρου (πνευμονικό ή εγκεφαλικό οίδημα). Το πιο ανατριχιαστικό όμως είναι ότι συχνά οι ορειβάτες πεθαίνουν μπροστά στα μάτια των άλλων, οι οποίοι αδυνατούν να βοηθήσουν. Μια επιπλέον προσπάθεια μπορεί να σημάνει τον θάνατο και για τους ίδιους.

Η παρουσία των νεκρών έχει ανοίξει μια ηθική συζήτηση: Ποιο είναι το όριο μεταξύ προσωπικής φιλοδοξίας και ανθρώπινης ευθύνης; Υπάρχουν μαρτυρίες για ορειβάτες που, κυνηγώντας τη δική τους κορυφή, προσπέρασαν συντρόφους τους που πάλευαν να επιβιώσουν.

Ένα βουνό γεμάτο μνήμες

Οι ντόπιοι Σέρπα συχνά τοποθετούν μικρές σημαίες, προσευχές ή στοίβες από πέτρες κοντά στα σώματα, τιμώντας τη μνήμη των νεκρών. Για πολλούς, οι νεκροί του Έβερεστ δεν είναι απλώς τραγικά θύματα — είναι κομμάτι της ιστορίας του βουνού, οι σιωπηλοί του φύλακες, που υπενθυμίζουν σε κάθε επόμενο το τίμημα της φιλοδοξίας.