Σε βαθιά ανθρωπιστική κρίση η Γάζα. Λιμοκτονία, χωρίς φάρμακα και τρόφιμα μέσα στους βομβαρδισμούς

Ο Μοχάμεντ Σάκερ, επικεφαλής νοσηλευτών στο νοσοκομείο Νάσερ στη Χαν Γιουνίς, περιγράφει τη δραματική κατάσταση που επικρατεί στο ίδρυμα, το οποίο εξυπηρετεί δεκάδες τραυματίες και δεκάδες νεκρούς καθημερινά. Το νοσοκομείο λειτουργεί σε συνθήκες πολέμου, με περιορισμένο προσωπικό και εξοπλισμό, ενώ οι ελλείψεις σε τρόφιμα και νερό επηρεάζουν τόσο το υγειονομικό προσωπικό όσο και τους ασθενείς.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η έλλειψη βασικών αγαθών έχει επιδεινώσει την καθημερινότητα: προσωπικό παίρνει αντιόξινα χάπια για να αντιμετωπίσει την πείνα, ενώ παιδιά φτάνουν υποσιτισμένα ή με γαστρεντερίτιδες λόγω ακατάλληλου νερού. Οι γεννήτριες είναι οι μοναδικές πηγές ενέργειας του νοσοκομείου. Οι βομβαρδισμοί και οι εντολές εκκένωσης έχουν οδηγήσει σε μείωση του προσωπικού, με αποτέλεσμα υπερφόρτωση των εναπομείναντων εργαζομένων.

Η Ρουέιντα Αμέρ, δασκάλα και δημοσιογράφος στη Γάζα, μεταφέρει την εμπειρία της από την περιοχή Αλ Φουκάρι, η οποία έχει πληγεί επανειλημμένα από βομβαρδισμούς. Η απώλεια της καθημερινότητας, της εργασίας και της ασφάλειας επισημαίνονται μέσα από την προσωπική της αφήγηση, όπως και η απόγνωση για την αδυναμία πρόσβασης σε τρόφιμα και νερό.

Μιλώντας για τη μαθήτριά της Κάρμεν, η οποία ζωγράφισε φαγητό σε χαρτί για να το τοποθετήσει στο πιάτο της, η Ρουέιντα τονίζει την απόσταση από κάθε έννοια κανονικότητας. Αν και κάποτε συμμετείχε σε πολιτιστικά ντοκιμαντέρ για τη ζωή στη Γάζα, σήμερα δεν γνωρίζει τι της επιφυλάσσει το μέλλον. Παρά τις εντολές εκκένωσης, η ίδια και η οικογένειά της παραμένουν στο σπίτι τους, καθώς θεωρούν πως δεν υπάρχει ασφαλές καταφύγιο στη Γάζα.