1922

4 ιστορικά και λογοτεχνικά βιβλία από τις εκδόσεις Ψυχογιός με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή.

«O ρόλος του πεζικού είναι να σφαγιαστεί» «Θα νομίση κανείς ότι η φράσις “πάλη σώμα με σώμα” δεν υπήρξεν εις την πραγματικότητα. Αι λοιπόν! Είδα εγώ νεκρούς, ένα Τούρκον και ένα τσολιάν, και του ενός η λόγχη είχε βυθισθή εις το σώμα του άλλου. Είχον λογχισθή ταυτοχρόνως και είχον ταυτοχρόνως αποθάνει». Η συγκλονιστική περιγραφή είναι […]

Η Μικρασιατική Καταστροφή αποτελεί μία από τις μελανότερες σελίδες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Η επίθεση των κεμαλικών δυνάμεων τον Αύγουστο του 1922 ανάγκασε τον ελληνικό στρατό να οπισθοχωρήσει από τις θέσεις του στο Σαγγάριο προς τα μικρασιατικά παράλια. Μέσα στο χάος που ακολούθησε, πολλές μονάδες διαλύθηκαν, υπήρξαν όμως και άλλες που αποχωρήσαν συγκροτημένα. Η μεγαλύτερη […]

13 Σεπτεμβρίου 1922. Φρίκη, κραυγές και πτώματα παντού. Αυτή ήταν  η εικόνα που αντίκριζε κανείς από την άλλοτε ένδοξη σμυρναίικη προκυμαία. Κι από πίσω η ιστορική πόλη ήταν τυλιγμένη στις φλόγες. Πλέον τίποτα δε θύμιζε το μεγαλείο του πιο κοσμοπολίτικου αστικού κέντρου της Μεσογείου.  Μέχρι το 1922 η Σμύρνη ήταν μία από τις πιο κοσμοπολίτικες […]

απόσπασμα από το άρθρο του Βενιζέλου Λεβεντογιάννη στο Ποντίκι web «Θα ήξιζε πράγματι να παραδώσωμεν την Σμύρνην εις τον Κεμάλ διά να τους πετσοκόψει όλους αυτούς εδώ τους αχρείους». Πρίγκιπας Ανδρέας Διοικητής Β’ Σώματος Στρατού. Οι τεράστιες ευθύνες του βασιλιά και της αυλής του, που έφεραν την καταστροφή. Στο πυρωμένο από τον ήλιο χώμα έξω από την […]

Τον Σεπτέμβριο του 1922 η Σμύρνη παραδόθηκε στις φλόγες και χιλιάδες κάτοικοι σφάχτηκαν ανηλεώς από τις δυνάμεις του Μουσταφά Κεμάλ. Καμία ανθρωπιστική οργάνωση δεν βοήθησε στη διάσωση των Ελλήνων κατοίκων. Κανένας στρατός, κανένας πολιτικός και καμία κυβέρνηση της Ελλάδος. Παρά μόνο ένας απλός Αμερικανός που κατά τύχη βρισκόταν εκείνη την περίοδο στην Σμύρνη. Το όνομα του ήταν Έιζα […]

Πατεράδες «ανατρέπουν» τα κοινωνικά στερεότυπα, παίρνοντας τα νεογέννητα στα χέρια τους.

Ορισμένοι θεωρούσαν ότι το ξύλο ήταν ευεργετικό και ότι με αυτό τον τρόπο θα εκπαίδευαν τη σύζυγό τους, όπως εκπαίδευαν και τα παιδιά τους.