Στην Παλαιομάνινα, χωριό στα 35 χιλιόμετρα από το Μεσολόγγι και βρισκόμενο στη δυτική όχθη του ποταμού Αχελώου
Ένα άγνωστο κάστρο της Ελλάδας βρίσκεται στο νησάκι Αϊ Νικόλας στη λίμνη Κρεμαστών. Το έχτισε ο φράγκος ηγεμόνας Κάρολος Τόκκος και ένα τμήμα του παραμένει σήμερα αθέατο καθώς έχει βυθιστεί στα νερά της τεχνητής λίμνης. Βρίσκεται κοντά στο χωριό Πρατοβούνι ή Νέα Σιβίστα και η πρόσβαση γίνεται μόνο με σκάφος. Η παλιά Σιβίστα βρίσκεται πλέον […]
Στις αρχές του 20ου αιώνα, δύο πέτρινα γεφύρια χτίστηκαν στην Κοιλάδα του Αχελώου. Η γέφυρα Τέμπλα και η γέφυρα Αυλακίου κατασκευάστηκαν για να ενώσουν ανθρώπους και τόπους μεταξύ τους. Η γέφυρα Τέμπλας Το πέτρινο γεφύρι της Τέμπλας χτίστηκε το 1915 επιτρέποντας την επικοινωνία μεταξύ των χωριών της Ευρυτανίας και της Αιτωλοακαρνανίας. Ο Βαλτινός πολιτικός, Νικόλαος […]
Ο Λάκμος (ή Περιστέρι) αποτελεί τμήμα της οροσειράς της νότιας Πίνδου και βρίσκεται στα όρια των νομών Τρικάλων και Ιωαννίνων. Εκεί, σε υψόμετρο 2.050 μέτρων βρίσκεται το πιο διάσημο αλπικό οροπέδιο της χώρας, η Δρακόλιμνη Βερλίγκα. Η ονομασία της πηγάζει από το βλάχικο “Βρίγγα” που σημαίνει κύκλος, ενώ είναι γνωστή και με τις ονομασίες Ντιβερλίγγα […]
Η μεγαλύτερη τεχνητή λίμνη της χώρας, η λίμνη των Κρεμαστών, δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1960 για την παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας. Ο εξηλεκτρισμός αποτελούσε εθνικό στόχο ώστε η χώρα να βγει από το σκοτάδι και να ξεκινήσει η ανάπτυξη. Για να γίνει αυτό αποφασίστηκε να θυσιαστούν 20 χωριά, τα οποία σταδιακά βυθίστηκαν και χάθηκαν από τον […]
Σύμφωνα με τη μυθολογία, οικιστής της πόλης ήταν ο Αλκμαίων ο οποίος φημιζόταν για τον ηρωισμό του.
ΠΗΓΗ: Στην επικαιρότητα του παρελθόντος, Νίκος Γ. Μοσχονάς, εκδόσεις Αρχείο Ο μύθος του Αχελώου Ο Αχελώος ήταν γιος του Ωκεανού και της Τηθύος, πατέρας των Νυμφών και των Σειρήνων, αλλά και προπάτορας όλων των ποταμών. Άλλωστε το ίδιο το όνομά του εκφράζει γενικότερα την έννοια των ποταμών και των χειμάρρων. Η ρίζα αχ– δηλώνει το […]
Μια άγνωστη πτυχή της τοπικής Ιστορίας μας είναι η μεσαιωνική μάχη του Αχελώου που δόθηκε το 1359 από τον Νικηφόρο Β΄ Ορσίνι το 1359.
