Άγγελος, ο κομμωτής των διασήμων που έκανε μόδα το κοντό μαλλί. Φοβόταν ότι θα καταρρεύσει το πατάρι από τις γυναίκες που συνωστίζονταν για να κουρευτούν. Η ανυπόμονη Χριστίνα Ωνάση δεν άντεξε και έφυγε απροειδοποίητα

Στην οδό Ακαδημίας και Ομήρου βρίσκεται ένα από τα παλαιότερα κομμωτήρια της Αθήνας. Άνοιξε το 1954 και μέχρι σήμερα διατηρεί το κομψό ύφος της δεκαετίας του ’50.

Ιδιοκτήτης του ήταν ο Άγγελος Χατζηιωάννου, ο κομμωτής που άλλαξε το στυλ των Ελληνίδων.

Ο χώρος έχει γαλλικά στοιχεία, βαριά έπιπλα και έχει την ατμόσφαιρα μιας άλλης εποχής.

Σήμα κατατεθέν του είναι η εντυπωσιακή σκάλα, που οδηγεί στον δεύτερο όροφο. Εκεί βρίσκεται το σαλόνι.

Ασπρόμαυρα ρετρό πλακάκια, κόκκινες δερμάτινες καρέκλες και μεγάλοι καθρέπτες δημιουργούν μια ρομαντική διάθεση.

Την επιχείρηση εξέλιξε ο ανιψιός του και σημερινός ιδιοκτήτης του κομμωτηρίου, Φαίδων. Ξεκίνησε ως κομμωτής το 1969 και όπως αναφέρει, έμαθε τη δουλειά από τον καλύτερο δάσκαλο.

“Υπήρχαν μέρες που έμπαιναν στο μαγαζί έως και 250 άτομα. Ο Άγγελος ξεκινούσε να κουρεύει από τα ξημερώματα και τελείωνε βράδυ τη δουλειά. Για περισσότερο από πενήντα χρόνια εξυπηρετούσε τις κυρίες της Αθήνας και ήταν ο πρώτος που κούρεψε τα μαλλιά των Ελληνίδων κοντά”, λέει στην “Μηχανή του Χρόνου”.

Ο Άγγελος Χατζηιωάννου έγινε γνωστός στην αθηναϊκή κοινωνία με το μικρό του όνομα. Ήταν παιδί μιας πλούσιας οικογένειας καπνεμπόρων από τα Άδανα της Μικράς Ασίας.

Η μικρασιατική καταστροφή έφερε την οικογένεια στην Αθήνα και εγκαταστάθηκαν στους Αμπελόκηπους.

Η μητέρα του ξεκίνησε να εργάζεται ως νοσοκόμα και ο Άγγελος σε ηλικία 14 ετών, έπιασε δουλειά σε ένα αντρικό κουρείο. Από τότε και μέχρι το τέλος της ζωής του δεν άφησε ξανά το ψαλίδι από τα χέρια του. Όνειρο του ήταν να ανοίξει ένα δικό του μαγαζί, όχι όμως ένα συνηθισμένο μπαρμπέρικο, αλλά ένα πολυτελές κομμωτήριο για γυναίκες.

Το πατάρι της Εδουάρδου Λω

Τη δεκαετία του ’30 εργάστηκε στο ξενοδοχείο King George, που βρισκόταν στο κέντρο της Αθήνας. Γρήγορα  απέκτησε φήμη ανάμεσα στις γυναίκες της υψηλής κοινωνίας.

Ύστερα από λίγα χρόνια έφυγε από το ξενοδοχείο για να ανοίξει στην οδό Βουκουρεστίου το δικό του μαγαζί, με την επωνυμία “Άγγελος”.

Επιδίωξη του ήταν να αλλάξει τις κομμώσεις της εποχής, που βασίζονταν στα μακριά μαλλιά. Ήθελε να κουρέψει τα μαλλιά των Ελληνίδων κοντά και έλεγε “ή θα πετύχω ή θα αποτύχω”.

“Όχι απλά πέτυχε αλλά έσπασε την αγορά”, αναφέρει ο Φαίδων Σταυρίδης.

Αργότερα μετακόμισε σε ένα πατάρι στην οδό Εδουάρδου Λω, αλλά πάλι ο χώρος δεν ήταν αρκετός για να χωρέσει τους πελάτες του, που όσο περνούσε ο καιρός αυξάνονταν.  Μάλιστα, είχε τόσο πολύ κόσμο στην αναμονή, που ο φόβος του ήταν μη σπάσει το πατάρι και πέσει.

Ενώ εργαζόταν, έμαθε μόνος του να μιλά Γαλλικά και ταξίδεψε στο εξωτερικό. Αγαπημένος του προορισμός ήταν το Παρίσι, η Μέκκα της μόδας .

Εκεί επισκέφτηκε τα καλύτερα κομμωτήρια της πόλης και απέκτησε προσωπικές σχέσεις με διάσημους κομμωτές του Παρισιού, τις αδερφές Καριτά και τον Αλεξάντρ, που φρόντιζαν την εποχή εκείνη, τις μεγαλύτερες σταρ του κινηματογράφου, μεταξύ άλλων τη Σοφία Λόρεν, την Ελίζαμπεθ Τέιλορ, την Όντρει Χέπμπορν και τη Μαρία Κάλλας.

Τότε γνώρισε και την σύζυγό του, μια Γαλλίδα, η οποία εργαζόταν στη μεγαλύτερη εταιρεία καλλυντικών του Παρισιού. Εκείνη ήταν το πρόσωπο που έφερε στην Ελλάδα τις καινούργιες τεχνικές μαλλιών και ο Άγγελος ήταν ο πρώτος που τις εφάρμοσε.

Την εποχή εκείνη, η Ελλάδα αποκτούσε τους δικούς της σταρ του κινηματογράφου, ξένοι ηθοποιοί επισκέπτονταν συχνά τη χώρα, και η εικόνα της πρωτεύουσας αναβαθμιζόταν.

Ήταν η κατάλληλη περίοδος για να κάνει το επόμενο βήμα.

Το 1954 άνοιξε στην Ομήρου ένα πολυτελές κομμωτήριο στα πρότυπα των κομμωτηρίων που είχε επισκεφθεί στη Γαλλία.

Προσέλαβε το καλύτερο προσωπικό και το εκπαίδευσε ο ίδιος.

Μάλιστα άλλαζε τα ονόματα των κοριτσιών που δούλευαν μαζί του, ώστε να είναι μοναδικές στον χώρο και να τις θυμούνται οι πελάτισσες. Τα ονόματα που τους έδινε ήταν εύηχα και εμπνευσμένα από την Γαλλία και την αρχαία Ελλάδα. Όπως έλεγε ο ίδιος χαριτολογώντας “Εργαζόταν παρέα με τις μούσες και τις Καρυάτιδες.”

Ο κομμωτής των διασήμων

Από το μαγαζί του πέρασαν όλες οι ξένες και Ελληνίδες διασημότητες της εποχής. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Τζένη Καρέζη, η Ζωή Λάσκαρη, η Ρίκα Διαλυνά ήταν μόνο μερικές.

Συχνές πελάτισσες ήταν και οι γυναίκες της βασιλικής οικογένειας. Ο Άγγελος πήγαινε συχνά στα ανάκτορα για να περιποιηθεί τη βασίλισσα Φρειδερίκη, τη Σοφία και τη σύζυγο του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου, Άννα Μαρία.

Ο Αλέξανδρος Ωνάσης τον καλούσε συχνά για να τον κουρέψει και η Χριστίνα Ωνάση, όποτε ερχόταν στην Ελλάδα, πήγαινε στο κομμωτήριό του στην Κηφισίας.

Όπως μας ανέφερε ο ανιψιός του Φαίδων, η Χριστίνα κουρευόταν στον Άγγελο και ήταν πάντα ανυπόμονη.  Πολλές φορές, παρότι δεν είχε τελειώσει το χτένισμα, σηκωνόταν από την πολυθρόνα και έφευγε απροειδοποίητα.

Ο ίδιος δεν είχε παρατηρήσει τη συμπεριφορά της. Μια μέρα πήγε στο κομμωτήριο και επειδή ο Άγγελος ήταν απασχολημένος του ζήτησε να την αναλάβει.

Ο Φαίδων ξεκίνησε να την κουρεύει και ενώ δεν είχε τελειώσει το κούρεμα, του είπε πως βαρέθηκε, πέταξε την ρόμπα της και έφυγε.

«Ήταν η πρώτη πελάτισσα που ανέλαβα και έφυγε από το μαγαζί χωρίς να έχω τελειώσει τη δουλειά μου. Πέρασε πολύ ώρα μέχρι να καταφέρω να αντικρίσω τον Άγγελο”, ο οποίος όμως γνώριζε τα καπρίτσια της.

Άλλωστε είχε πολύ καλές σχέσεις με τα μέλη της οικογένειας, φρόντιζε τις αεροσυνοδούς της Ολυμπιακής και κάθε φορά που η Τζάκι Ωνάση ερχόταν στην Ελλάδα, πήγαινε στο κομμωτήριο που είχε ανοίξει ο Άγγελος στην οδό Αμαλίας στο Σύνταγμα.

Ήταν μια έντονη προσωπικότητα και είχε βελούδινη φωνή, αναφέρει η κυρία Μάιρα, η οποία εργάζεται στο κομμωτήριο από το 1964 και είχε αναλάβει με τον Άγγελο το νυφικό χτένισμα για τον γάμο της με τον Ωνάση. 

Συχνή πελάτισσα ήταν και η Μελίνα Μερκούρη, η οποία πήγαινε στο κομμωτήριο δύο φορές την εβδομάδα μέχρι το τέλος της ζωής της.

Όπως αναφέρουν, ήταν πάντα ευγενική και είχε απίστευτο χιούμορ, το μόνο που ζητούσε ήταν να κάθεται σε μια συγκεκριμένη θέση, γι’αυτό φρόντιζαν να είναι πάντα κενή. Χαριτωμένη και ιδιαίτερα φιλική ήταν και η Ρένα Βλαχοπούλου, που δεν σταματούσε να τραγουδάει.

Σε όλη του τη ζωή ο Άγγελος δεν σταμάτησε να εργάζεται. Η μοναδική φορά ήταν το 1940 για να πολεμήσει τους Ιταλούς στο Αλβανικό μέτωπο.

Έλεγε ότι θα σταματούσε μόλις έπαιρνε σύνταξη. Τελικά ούτε τότε κατάφερε να μείνει μακρυά από το πάθος του, τη δουλειά του.

Μέχρι το τέλος της ζωής του πήγαινε καθημερινά στο “μαγαζί της καρδιάς του”, όπως έλεγε ο ίδιος, στο κομμωτήριο της Ομήρου. Στα 90 του χρόνια, λίγο πριν από το θάνατό του, μοίρασε στις πελάτισσες του μια κάρτα με ένα στιχάκι που αποκάλυπτε το μυστικό της μακροζωίας του, που δεν ήταν άλλο από τη δημιουργία.

“Υπάρχουν εικοσάχρονοι όπου γεννιούνται γέροι αλλά και εννενηντάχρονοι που μένουν πάντα νέοι. Εννενηντάχρονος κι εγώ έχω μακροζωία γιατί σκοπός μου στη ζωή είναι η δημιουργία”

Άννα Καρατάσιου

Το φωτογραφικό αρχείο παραχωρήθηκε από την οικογένεια Σταυρίδη – Χατζηιωάννου.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: «Έξω έπεφταν μολότοφ και μέσα συνέχιζαν να παίζουν σκάκι». Το καφενείο των σκακιστών στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί που ο Καρπόφ έπαιξε σε 30 σκακιέρες ταυτόχρονα με όλους τους θαμώνες