Η αληθινή ιστορία του Magic Bus που έγινε τραγούδι από τις Τρύπες. Ταξίδια υπάρχουν και στις δύο περιπτώσεις

Η αληθινή ιστορία του Magic Bus που έγινε τραγούδι από τις Τρύπες. Ταξίδια υπάρχουν και στις δύο περιπτώσεις

Ακόμη και φανατικός του Μιχάλη Χατζηγιάννη να είναι κάποιος, σίγουρα έχει ακούσει -και στα κρυφά μπορεί ακόμη και να έχει τραγουδήσει- τους στίχους από το συγκρότημα Τρύπες που λένε:

«Λονδίνο, Άμστερνταμ ή Βερολίνο;

έχεις ξεχάσει που ακριβώς θέλεις να πας

όσα κι αν έχω δανεικά πια δεν σου δίνω

να κάνεις βόλτες με το magic bus».

Ωστόσο, ελάχιστοι γνωρίζουν ότι στην Ελλάδα υπήρξε όντως ένα τουριστικό πρακτορείο με τη συγκεκριμένη ονομασία, το οποίο στις αρχές της δεκαετίας του ’80 εκτελούσε δρομολόγια στις τρεις ευρωπαϊκές πόλεις.

Ήταν στην οδό Φιλελλήνων, σ’ ένα ημιυπόγειο, απέναντι από την καθολική εκκλησία, μπροστά από την είσοδο της Πλάκας.

Το πρακτορείο εκτελούσε αμέτρητα δρομολόγια και ένωνε τη νεολαία της Ευρώπης σε προσιτές τιμές.

Τότε, ο μόνος τρόπος μαζικού τουρισμού ήταν το τρένο -όσον αφορά το Βερολίνο- που το προτιμούσαν οι μετανάστες και το αεροπλάνο, το οποίο ο μέσος εργαζόμενος, με τον μισθό που έπαιρνε, το έβλεπε μόνο στις ταινίες του Φίνου.

sandali

Το ταξιδιωτικό γραφείο, κυρίως έφερνε τουρίστες, από την Ευρώπη

Το Magic Bus έκανε θρύψαλα τον ανταγωνισμό.

Με σημερινές τιμές η σύγκριση είχε ως εξής: Αν ένα εισιτήριο της Oλυμπιακής για Άμστερνταμ κόστιζε τριακόσια ευρώ, τα λεωφορεία του πρακτορείου μετέφεραν τους νέους με 80 ευρώ. Εσείς δηλαδή τι θα επιλέγατε;

Φυσικά το ταξίδι κρατούσε κάνα δύο μέρες και η καμπίνα του λεωφορείου ήταν μια εμπειρία για όλες τις αισθήσεις.

Τσιγάρα, ιδρώτας, ροχαλητά και οσμές από τα κεφτεδάκια «για τον δρόμο», που είχε τυλίξει η Ελληνίδα μάνα. Άλλα άμα ήσουν 20 χρονών στη δεκαετία του ’80 και μπορούσες να ταξιδέψεις στο Λονδίνο, αυτή η ατμόσφαιρα ήταν απλά ροκ.

Ξέχασα να επισημάνω μια ασήμαντη λεπτομέρεια: Τα δρομολόγια δεν ήταν νόμιμα, καθώς η μεταφορά προσώπων από ιδιώτες απαγορευόταν.

Η λεπτομέρεια αξιολογείται ως ασήμαντη, καθώς τίποτα δε γινόταν στα κρυφά. Το πρακτορείο συνεργαζόταν με δεκάδες άλλα ταξιδιωτικά γραφεία στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη.

Επίσης, η κυρίως πελατεία ήταν οι ξένοι, που περίμεναν μαζικά το λεωφορείο της επιστροφής σε δρόμους όπως η Αριστοτέλους, η οποία απείχε πεντακόσια μέτρα από το αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας. Και ήταν αδύνατο να μην προσέξει κάποιος πενήντα Ολλανδούς και μικρές γοητευτικές Ολλανδέζες, που περίμεναν καθημερινά ξαπλωμένες στα πεζοδρόμια το σήμα της επιβίβασης.

Ήταν μια νόμιμη παρανομία, όπως δεκάδες άλλες δραστηριότητες στην Ελλάδα.

Το Magic Bus ήταν πρωτοπόρο, καθώς άνοιξε τον δρόμο της Ελλάδας σε χιλιάδες απένταρους Ευρωπαίους και έφερε εκατομμύρια δραχμές σε συνάλλαγμα.

magic bus

Σε αυτό το κτίριο, ακριβώς πίσω από την στάση στο ημιυπόγειο, ήταν το ταξιδιωτικό γραφείο

Η ελληνική ακτοπλοΐα και νησιά όπως η Ίος και η Σαντορίνη οφείλουν πολλά στον δαιμόνιο Έλληνα επιχειρηματία, που τόλμησε να κάνει, όχι μόνο τη δουλειά του, αλλά και αυτή του ΕΟΤ.

Άλλωστε, μάλλον ήξερε καλύτερα πως γίνονται οι μπίζνες με τους ξένους.

Πριν το ταξιδιωτικό γραφείο είχε ένα πετυχημένο μπαρ στην Πλάκα.

Όταν όλα τα κέντρα διασκέδασης έκλεισαν με τον νόμο της Μελίνας Μερκούρη, αντί να κλαίγεται στις εφημερίδες, έκανε ένα εντυπωσιακό start up.

Διάβασε τις απαιτήσεις της εποχής και έδωσε εργασία σε εκατοντάδες Έλληνες οδηγούς, υπαλλήλους γραφείου και ξενοδόχους.

Αν περίμενε τον νόμο οι ταξιδιάρες ψυχές θα ‘χαν πάει αλλού.

Τελικά, πριν εκπνεύσει η δεκαετία, το ελληνικό δημόσιο ξύπνησε και ο ΟΣΕ ανέλαβε την εκτέλεση των δρομολογίων με λεωφορεία.

Τα πρακτορεία πούλαγαν τα εισιτήρια και κάθε άλλο παρά χαμένα βγήκαν, καθώς η νομιμότητα ανέβασε τους τζίρους.

Το Magic Bus ήταν μια υποδειγματική επιχείρηση, που εξυπηρέτησε τις ανάγκες μιας εποχής, κινητοποίησε το νωχελικό ελληνικό δημόσιο και φέρθηκε άψογα στους υπαλλήλους του. Άραγε ο Αγγελάκας το είχε υπ όψιν του, όταν έγραφε τους στίχους;

Μόνο αυτός ξέρει την απάντηση.

Πάντως μην αναζητήσετε το Magic Bus στην οδό Φιλελλήνων.

Όπως οι Τρύπες, έτσι και το θρυλικό πρακτορείο δεν υπάρχει πια, παρά μόνο στις αναμνήσεις όσων βίωσαν το καλό τους.

Δημήτρης Πετρόπουλος

πρώην υπάλληλος

του Magic Bus

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Quiz. «Λονδίνο Άμστερνταμ ή (…..)». ΤΡΥΠΕΣ: Βρείτε τους στίχους που λείπουν από τις στροφές 10 γνωστών τους τραγουδιών 

Ακολουθήστε τη mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr

  1. Ο/Η Μάκης ο Βίσωνας λέει:

    To Magic Bus ξεκινούσε από το Λονδίνο και έφθανε μέχρι την Ινδία, διασχίζοντας την Τουρκία, το Ιράν, το Αφγανιστάν και το Πακιστάν, ταξίδι αδιανόητο σήμερα.
    Οι επιβάτες με προορισμό την Ελλάδα, είχαν ένα ποτό δωρεάν στην Peter’s Pub (την πρώτη Pub που άνοιξε στην Ελλάδα), πίσω από την πλατεία Κυδαθηναίων.
    Θα τους σερβίριζε ο Βασίλης ο Rose (λόγω του tattoo στον ώμο) και θα άκουγαν 5-6 φορές το Out Of The Blue του Neil Young που άρεσε στην σχεδόν μόνιμα μεθυσμένη γυναίκα του Peter.
    Για όποιον πεινούσε υπήρχε και μια υποτυπώδης κουζίνα που μαγείρευε μια κοντή κοκκινομάλλα Εγγλέζα, που δεν θυμάμαι το όνομά της (ποτέ δεν είχα φάει – προτιμούσα την υπόγα της Ερασμίας κάτω από την Κληματαριά μαζί με τον Μάριο, τον Μήτσο τον Μακαρόνια, τον Τσίρακα, τον Μπαμπίνο, τον Ζωσιμά, τον Λάζαρο τον ποιητή, τον Κουλουρά, … )
    H Pub του Peter μοιραζόταν κοινή είσοδο με ένα ξενοδοχείο, που νυκτερινή βάρδια σαν receptionist έκανε ο Λαυρέντης ο Μαχαιρίτσας που θα ήταν – δεν θα ήταν 20 χρονών τότε και μαζί με τον Paul και τον John είχαν φτιάξει το γκρουπάκι PLJ.
    Πιτσιρικάδες ακόμα, στην Pub θα συναντούσε κανείς τον Johnny τον Βαβούρα (που έπαιζε που και που Blues σε ένα σουβλατζίδικο – το 2000), τον Μπουλά, τον Ζουγανέλη, τον Μήτσο τον Πουλικάκο και πολλούς άλλους.
    Ωραία χρόνια… ξένοιαστα.
    Τους έχασα όλους αυτούς, όταν άρχισα να δουλεύω φωτογράφος σε κρουαζιερόπλοια και εξαφανίστηκα από την πιάτσα.

    1. Ο/Η Maria λέει:

      Ποσο ομορφα αυτα που λες!
      Λυπαμαι τοσο πολυ που γεννηθηκα στα 90ς :/

  2. Ο/Η σοφια λέει:

    και τις νύκτες οταν εκλειναν τα καφέ της πλατείας και το θέατρο! ο Λαυρεντης με την κιθάρα του μας επαιζε διαφορα κομμάτια (οσοι τυχαινε να περνάνε ή να μένουν γύρω στο θησείο) κάποιοι εφερναν μπύρες που τις κάναμε γύρω τσιγάρα οσοι είχαν και μας επαιρνε το χάραμα να μαζευτουμε στα σπιτια μας ..τι υπεροχα χρονια , μονο που τότε δεν το ξέραμε….

  3. Ο/Η Kostis λέει:

    Όχι ο Αγγελάκας δεν είχε αυτό υπ’οψη το όταν έγραφε το Magic Bus. Ή μάλλον το πήρε ως αφορμή. Το τραγούδι μιλάει για τον εθισμό.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Παρακαλούμε σχολιάζετε κόσμια. Υβριστικά σχόλια δεν θα γίνονται αποδεκτά

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

close menu