Η πρώτη μετάγγιση αίματος έγινε από πρόβατο σε άνθρωπο. Απαγορεύτηκε μετά το θάνατο ενός ασθενή. Γιατί αθωώθηκε ο γιατρός

Στις 15 Ιουνίου 1667, ο Ζαν Μπατίστ Ντενίς, ιατρός του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου ΙΔ’, επιχείρησε για πρώτη φορά στην ιστορία να κάνει μετάγγιση αίματος από ένα πρόβατο σε έναν 15χρονο, ο οποίος παρουσίασε πολύ υψηλό πυρετό. 

Ο γιατρός Ντενίς συνέδεσε την καρωτίδα του προβάτου με τη φλέβα του χεριού του παιδιού, χωρίς να προκύψει κάποια αρνητική αντίδραση από τον οργανισμό του. Του μετάγγισε 350 ml αίματος. Την επόμενη μέρα, ο 15χρονος έδειχνε να έχει συνέλθει και φαινόταν πως είχε ξεπεράσει την ασθένειά του.

Το πρώτο πείραμα μετάγγισης που πραγματοποίησε ο Ντενίς έγινε σε δύο μικρά σκυλιά.

Ο Ντενίς προχώρησε και σε δεύτερη μετάγγιση, αυτή τη φορά σε έναν άνδρα μέσης ηλικίας, με εξίσου θετικά αποτελέσματα

Ο ασθενής όχι μόνο επανήλθε, αλλά ένιωσε τόσο καλά που την ίδια μέρα πήγε σε μια τοπική ταβέρνα! Οι δύο αυτές περιπτώσεις θεωρήθηκαν επιτυχείς, πιθανώς επειδή η ποσότητα αίματος που χρησιμοποιήθηκε ήταν μικρή και δεν προκάλεσε σοβαρή αλλεργική αντίδραση.

Ο Ντενίς εφάρμοσε τη μέθοδο της μετάγγισης και σε άλλους ασθενείς, μέχρι που μια τραγική εξέλιξη άλλαξε την πορεία των πραγμάτων. Ο Αντουάν Μορουά, στον οποίο είχε προηγουμένως μεταγγίσει δύο φορές αίμα από μοσχάρι με επιτυχία, υπέστη σοβαρές επιπλοκές μετά από την τρίτη μετάγγιση και κατέληξε.

Παρουσίασε συμπτώματα όπως έντονους σπασμούς, κρίσεις και παραλήρημα.

Μετά τον θάνατο του Μορουά, ο Ντενίς συνελήφθη και η πρακτική της μετάγγισης αίματος από ζώα σε ανθρώπους απαγορεύτηκε. Ωστόσο, ο ίδιος συνέχισε τις έρευνές του μυστικά, πεπεισμένος ότι η αιτία του θανάτου δεν ήταν η ίδια η μετάγγιση. Προσπάθησε να αποκαταστήσει τη φήμη του, φέρνοντας την υπόθεση στο δικαστήριο, με αρκετούς μάρτυρες να καταθέτουν υπέρ του.

Μετά από αστυνομική έρευνα, εντοπίστηκαν φιαλίδια με σκόνη αρσενικού στην κατοχή της συζύγου του Αντουάν Μορουά. Η δηλητηρίαση από αρσενικό είναι γνωστό ότι προκαλεί σοβαρές βλάβες στο νευρικό σύστημα, με συμπτώματα παρόμοια με αυτά που παρουσίασε πριν πεθάνει. Έτσι, θεωρήθηκε πιθανό ότι η παραληρηματική του κατάσταση δεν οφειλόταν στην τρίτη μετάγγιση, αλλά σε δηλητηρίαση.

Οι υποψίες στράφηκαν στη σύζυγό του ασθενή, η οποία φέρεται να είχε προσθέσει το δηλητήριο στη σούπα του.

Τελικά, ο δικαστής αθώωσε τον Ντενίς από κάθε κατηγορία και καταδίκασε την Περίν, σύζυγο του Μορουά, σε φυλάκιση. Ωστόσο, ταυτόχρονα διέταξε ότι δεν πρέπει να γίνει ξανά μετάγγιση αίματος σε κανένα ανθρώπινο σώμα, παρά μόνο μετά την έγκριση των καθηγητών της Παρισινής Ιατρικής Σχολής. Αυτός ο περιορισμός ανάγκασε τον Ντενίς να εγκαταλείψει οριστικά τις έρευνές του στον τομέα των μεταγγίσεων.

Όταν γύρισε στο σπίτι του, ελεύθερος πια, παρέδιδε επί πληρωμή μαθήματα σε φοιτητές ιατρικής. Τέσσερα χρόνια μετά, παρασκεύασε ένα στυπτικό αντιαιμορραγικό υγρό, το οποίο χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα σε επεμβατικά ιατρεία σε όλο τον κόσμο. Απεβίωσε το 1704, σε ηλικία 69 ετών.

Η πρακτική της μετάγγισης αίματος επανήλθε στο προσκήνιο αρκετά αργότερα, στα μέσα του 19ου αιώνα, κυρίως ως μέθοδος για την αναπλήρωση της απώλειας αίματος.

Δεν υπήρχε τρόπος να πραγματοποιηθεί μετάγγιση αίματος με ασφάλεια πριν από την ανακάλυψη των ομάδων αίματος από τον Καρλ Λαντστάινερ, το 1900-1901. Η ανάμειξη αίματος από δύο μη συμβατές ομάδες αίματος προκαλεί μια ανοσολογική απόκριση που μπορεί να είναι θανατηφόρα.

Αρχική εικόνα: Wikipedia