6 Νοεμβρίου 1825 ο Ιμπραήμ ξεκίνησε από την Μεθώνη με νέες εφεδρείες επικεφαλής μίας μεγάλης στρατιάς που στόχο είχε να πολεμήσει στην πολιορκία του Μεσολογγίου. Στην πορεία του σαρώνει τα πάντα στην Ηλεία. Καίει καταστρέφει και μαζεύει σκλάβους. 
Αφού έκαψε τη Ζούρτσα (Nέα Φιγαλεία) και τη Ζαχάρω, πλησίασε στο Κλειδί (Κάτω Σαμικό), όπου σύμφωνα με τις πληροφορίες που είχε, οι Έλληνες είχαν οργανώσει την άμυνά τους και τον περίμεναν. Η θέση όμως ήταν έρημη από ενόπλους, αφού ο οπλαρχηγός Σισίνης δεν την είχε οχυρώσει.
Οι Αιγύπτιοι επιχειρήσαν στη συνέχεια να καθυποτάξουν την Αγουλινίτσα (σήμερα Επιτάλιο). Όμως εκεί συνάντησαν την πεισματώδη άμυνα των κατοίκων της, που είχαν οχυρωθεί στην παραπλήσια βαλτώδη λίμνη.
Ο Ιμπραήμ όταν είδε ότι στις νησίδες της λίμνης είχαν βρει καταφύγιο αρκετοί Έλληνες, διέταξε τους στρατιώτες του να τις καταλάβουν και να του φέρουν νέους σκλάβους. Οι Έλληνες άνοιξαν πυρ και ξεκίνησε μία μάχη που κράτησε πολλές ώρες, καθώς ο στρατός του Ιμπραήμ δεν είχε ευχέρεια να κινηθεί με ταχύτητα στα νερά της λιμνοθάλασσας.
Η λίμνη της Αγουλινίτσας (σημερινό Επιτάλιο) ήταν κοντά στην θάλασσα στις εκβολές του Αλφειού ποταμού. Από το 1968 έχει αποξηρανθεί. Πηγή: «Κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Κρεστένων»

Ο ίδιος ο Ιμπραήμ ήταν επικεφαλής του ιππικού και προσπαθούσε να διασχίσει τη λιμνοθάλασσα, αλλά το άλογό του κόλλησε στη λάσπη και λίγο έλειψε να σκοτωθεί.

Οι Έλληνες πολεμούσαν για τις οικογένειές τους και δεν λογάριαζαν τον θάνατο. Όσοι μουσουλμάνοι ήξεραν κολύμπι κατάφεραν να φτάσουν σε μία νησίδα και να κυνηγήσουν τα γυναικόπαιδα που είχαν βρει καταφύγιο σε αυτή. Από τα γυναικόπαιδα χάθηκαν πάνω από 200, από τα οποία άλλα σκλαβώθηκαν και άλλα πνίγηκαν στη λίμνη. Σκοτώθηκαν 100 ένοπλοι Χριστιανοί, αλλά οι απώλειες του Ιμπραήμ ήταν μεγαλύτερες, καθώς μέτρησε περίπου 200 νεκρούς.

Διαβάστε ακόμα: Η ναυμαχία του Καφηρέα όταν 20 ελληνικά πλοία νίκησαν 3 φρεγάτες και 48 πολεμικά πλοία των Οθωμανών. Η άτακτη φυγή του τουρκικού στόλου

Ο Ιμπραήμ πασάς γεννήθηκε στην Καβάλα το 1789 και ήταν γιος του αλβανικής καταγωγής βαλή της Αιγύπτου Μωχάμετ Άλη και μιας χριστιανής. Έμεινε στην ιστορία από την εκστρατεία του στην Πελοπόννησο, η οποία παρ’ ολίγον να αποδειχθεί μοιραία για την Ελληνική Επανάσταση. Τον Φεβρουάριο του 1825, αποβιβάστηκε στον Μωριά.  Πηγή: art.rmngp.fr 
Ο Ιμπραήμ, μετά τη «συγκομιδή» νέων σκλάβων, κινήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 1825 βορειότερα, πέρασε τον Αλφειό ποταμό με βάρκες που κατασκεύασαν οι μηχανικοί του, έκαψε τον Πύργο και έστειλε αγγελιοφόρους να ειδοποιήσουν τον Γιουσούφ πασά των Πατρών για την άφιξή του.
 Η μάχη στο Βαρθολομιό 
Στις 10 Νοεμβρίου ο Ιμπραήμ βρίσκεται μπροστά στο Βαρθολομιό. Εκεί η σύγκρουση έλαβε χαρακτήρα σκληρότατου αγώνα, καθώς ένα μεγάλο μέρος των μάχιμων κατοίκων του αφού πρώτα φρόντισαν να ασφαλίσουν τα μέλη των οικογενειών τους στο γειτονικό Χελμούτσι, οχυρώθηκαν στα σπίτια του χωριού τους αποφασισμένοι να τα υπερασπίσουν μέχρις εσχάτων.

Η μάχη μεταξύ των εγκλείστων και σχεδόν δεκαπλάσιου αριθμού εχθρών (μισοί απ’ τους οποίους ήταν Άραβες ιππείς) κράτησε περί τις 6 ώρες, με εκατέρωθεν σημαντικές απώλειες.

Γεώργιος Σισίνης, λιθογραφία του Karl Krazeisen. Πρόκριτος της Γαστούνης και οπλαρχηγός του 1821. Υπήρξε ένας από τους σημαντικούς τροφοδότες των επαναστατικών σωμάτων της Πελοποννήσου. Ο γιος Μιχαήλ πρωταγωνίστησε στη μάχη της Γαστούνης.
Αρχικά η εμπροσθοφυλακή του Ιμπραήμ συνάντησε τον Μιχαήλ Σισίνη επικεφαλής πλήθους γερόντων και γυναικόπαιδων. Του επιτέθηκε και τον απέκλεισε στο χωριό Μουσουλούμπεη (Λευκοχώρι Ηλείας). Ο Σισίνης τους ανάγκασε να οπισθοχωρήσουν και να κατευθυνθούν στο χωριό Σαμπάναγα (Αγία Μαύρα), όπου βίασαν νέα κορίτσια, άρπαξαν γυναίκες και έκαψαν όλα τα σπίτια του χωριού.
Την ίδια τύχη είχαν τα χωριά Δερβιτσελεπή, Καλίτσα, (τα δύο χωριά αποτελούν σήμερα την Αμαλιάδα), Σαβάλια, Ροβιάτα, Καραγιούζι (Αμπελόκαμπος) και Σελήμ Τσαούση (Παλαιοχώρι).
Οι κάτοικοι του χωριού Βαρθολομιό, αφού ασφάλισαν τα γυναικόπαιδα στο κάστρο στο Χλεμούτσι, αποφάσισαν να μείνουν στο χωριό τους και να το υπερασπιστούν μέχρι θανάτου.  Πηγή: wikipedia 

Στο πλευρό των ταμπουρωμένων έσπευσαν 150 συγχωριανοί 

Στις 9 Νοεμβρίου 1825 το εχθρικό ιππικό περικύκλωσε τους αμυνόμενους, αλλά ένας κάτοικος, αφού σκότωσε έναν Άραβα, του πήρε το άλογο και έτρεξε στο Χλεμούτσι να ζητήσει βοήθεια. Πράγματι έφθασαν προς ενίσχυση 150 Έλληνες με αρχηγούς τον καπετάν Βέρα και τον καπετάν Γιωργάκη Βαρθαλαμιώτη και έπιασαν τα αμπέλια έξω από το Βαρθολομιό και από εκεί προξενούσαν φθορά στον εχθρικό στρατό. Κρυμμένοι όπως ήταν στα αμπέλια, πετούσαν τους ιππείς από τα άλογά τους και τους σκότωναν.
Η μάχη διακόπηκε απότομα λόγω κατακλυσμιαίας βροχής
Μία ραγδαία βροχή όμως αχρήστευσε τα τουφέκια τους και τότε το πεζικό των Αιγυπτίων βρήκε την ευκαιρία να εφορμήσει με τις λόγχες και να κατασφάξει όλους τους Έλληνες πλην ενός. Οι κλεισμένοι στα σπίτια κατάφεραν να αποκρούσουν τις επιθέσεις με πολλές απώλειες εκατέρωθεν και τελικά ο Ιμπραήμ έδωσε εντολή στους άνδρες του να αποχωρήσουν. Αρκετές εκατοντάδες ήταν οι νεκροί και από τις δύο πλευρές.
Έλληνας πεζός και τούρκος ιππέας. Ήρθαν συχνά απέναντι κατά την διάρκεια της Επανάστασης
Ο απολογισμός της μάχης του Βαρθολομιού ήταν τουλάχιστον 350 νεκροί Αιγύπτιοι, σύμφωνα με επιστολή του Γ. Σισίνη προς την ελληνική επιτροπή Ζακύνθου και 200 Έλληνες Βαρθολομίτες υπερασπιστές μεταξύ των οποίων ήταν ο καπετάν Τζεκούρας από το Βρανά και ο Πανάγος Βέρας από το Βαρθολομιό. Τα γυναικόπαιδα που ήταν στο κάστρο στο Χλεμούτσι γλύτωσαν, αφού ο Ιμπραήμ προχώρησε προς τα Λεχαινά και από εκεί προς την Πάτρα.
Το στρατόπεδό του το έστησε στον Ψαθόπυργο και το Δράπανο (Δρέπανο Αχαΐας) όπου θα περίμενε μεταγωγικά για να τον περάσουν απέναντι, στις ακτές της Ρούμελης.
Διαβάστε ακόμα στη «ΜτΧ»: Η συντριπτική ήττα των Τούρκων στα Βασιλικά. Η ιστορική μάχη της Ρούμελης που έσωσε την Επανάσταση και βοήθησε τους Έλληνες να απελευθερώσουν την Τρίπολη. Δείτε το πεδίο της μάχης με drone

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here