Ο χάρτης με όλες τις φυλές της Ευρώπης που θέτουν θέμα ανεξαρτησίας ή αυτοδιοίκησης. Που βρίσκονται οι 20 περιοχές που επιδιώκουν δικαιώματα και ξεχωριστή κρατική οντότητα

Ο χάρτης με όλες τις φυλές της Ευρώπης που θέτουν θέμα ανεξαρτησίας ή αυτοδιοίκησης. Που βρίσκονται οι 20 περιοχές που επιδιώκουν δικαιώματα και ξεχωριστή κρατική οντότητα
Η εθνότητα και η αυτονομία είναι θέματα που απασχόλησαν όλη την Ευρώπη, πολύ πριν ξεσπάσουν οι αναταραχές στην Καταλονία. Υπήρξαν κινήματα υπέρ της ανεξαρτησίας πολλές φορές με απώτερο σκοπό ακόμα και την αναδιαμόρφωση του ευρωπαϊκού χάρτη. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας Guardian, αυτές είναι οι 20 περιοχές που επεδίωξαν και επιδιώκουν μέχρι σήμερα την ανεξαρτησία τους:
Ανατολική Ευρώπη: Ίστρια, Σιλεσία, Μοράβια, Székely Land

Το Κόμμα Δημοκρατικής Συνέλευσης της Ιστρίας (IDS) επιθυμεί μεγαλύτερη περιφερειακή αυτονομία και αποκέντρωση σε όλη τη χώρα, αλλά κυρίως στην Ίστρια, μια περιοχή που διασχίζει την Κροατία και τη Σλοβενία ​​και των οποίων τα σύνορα δεν έχουν καθοριστεί σαφώς μετά τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας το 1991. Iδανικά, το κόμμα θα ήθελε να δει τη δημιουργία μιας διακρατικής και διασυνοριακής ευρωπεριφέρειας.

Η γη της Μοραβία ιστορικά έχει χαρακτηριστεί τσέχικη μαζί με τη Σιλεσία και τη Βοημία παρότι επίσημα καταργήθηκε το 1949, εξακολουθεί να θεωρείται ως μια συγκεκριμένη περιοχή με τη δική της ταυτότητα. Ένα μικρό μη κοινοβουλευτικό κόμμα, οι Moravates, υποστηρίζει  την ανεξαρτησία από το 2005.

Η Σιλεσία είναι μια περιοχή που εκτείνεται κυρίως στη νοτιοδυτική Πολωνία με μικρές περιοχές στη Γερμανία και τη Δημοκρατία της Τσεχίας. Περισσότεροι από 800.000 άνθρωποι καταγράφηκαν στην πολωνική απογραφή του 2011 και το Κίνημα Αυτονομίας της Σιλεσίας, με επικεφαλής τον Jerzy Gorzelik, κέρδισε το 8,5% των ψήφων στις τοπικές εκλογές του 2010. Υποστηρίζοντας την αυτονομία της ευρύτερης περιοχής, η RAŚ βλέπει τη Σιλεσία ως «χωριστό έθνος».

Το Székely Land είναι μια περιοχή της κεντρικής Ρουμανίας. Mερικοί από τους γηγενείς Ούγγρους αναζητούν μεγαλύτερη αυτονομία. Σύμφωνα με μια απογραφή του 2011, περίπου 1.2 εκατομμύρια  Ούγγροι ζουν στη Ρουμανία, οι μισοί από τους οποίους ζουν στη Székely Land. Είναι η μεγαλύτερη μειονοτική ομάδα στη χώρα, αφού η Ουγγαρία έχασε τα δύο τρίτα της επικράτειάς της μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.

Βόρεια Ευρώπη: νήσος Μπόρνχολμ, Νήσοι Φερόε

Το Μπόρνχολμ, ένα μικρό νησί στη Βαλτική Θάλασσα με πληθυσμό περίπου 40.000 κατοίκων, είχε ενεργό κόμμα που επεδίωκε ανεξαρτησία ή μεγαλύτερη αυτονομία από τη δεκαετία του 1990. Ωστόσο, παρά τη μεγάλη δημοτικότητα κατά τη διάρκεια του δημοψηφίσματος της Σκωτίας και την τρέχουσα υποστήριξη της προσπάθειας ανεξαρτησίας της Καταλονίας, σπάνια προσελκύει περισσότερες από μερικές εκατοντάδες ψήφους.

Αφού ψήφισαν  για ανεξαρτησία το 1946, οι Νήσοι Φερόε υπήρξαν αυτόνομες, αυτοδιοικούμενες  στο βασίλειο της Δανίας από το 1948. Αναφέροντας γλωσσικές και πολιτισμικές διαφορές καθώς και τα 560 μίλια (900 χιλιόμετρα) που χωρίζουν τις δύο γεωγραφικά,τέσσερα κόμματα αντιπροσωπεύουν 17 από τις 33 έδρες στο κοινοβούλιο  και επιδιώκουν πλήρη ανεξαρτησία ως κυρίαρχο κράτος.

Νότια Ευρώπη: Λομβαρδία, Βενετία, Σικελία,  νότιο Τυρόλο,  χώρα των Βάσκων, Καταλονία, Κορσική

Μία από τις πλουσιότερες περιφέρειες της Ιταλίας, η Λομβαρδία θέλει μεγαλύτερη αυτονομία από τη Ρώμη και περισσότερο για το πώς να δαπανήσει τα χρήματά της. Πολλοί ψηφοφόροι στη Λομβαρδία και το Βένετο πιστεύουν ότι οι φόροι τους πηγαίνουν στον φτωχότερο νότο αντί να συμβάλλουν στις τοπικές επενδύσεις. Μόλις πάνω από το 40% υποστήριξε αυτούς τους στόχους σε πρόσφατο δημοψήφισμα, το τοπικό κόμμα ανεξαρτησίας έχει μόνο έναν δημοτικό σύμβουλο.

Η περιφέρεια Βένετο και πρωτεύουσα της Βενετίας είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας στην οικονομία της Ιταλίας. Η περιοχή επιδιώκει σημαντικά μεγαλύτερη αυτονομία από τη Ρώμη και ιδιαίτερα για τον καθορισμό των φόρων της. Όπως και η Λομβαρδία, όμως, οι περισσότεροι κάτοικοι δεν θέλουν πλήρη ανεξαρτησία.

Προωθώντας μια ξεχωριστή τοπική κληρονομιά, παραδόσεις, πολιτισμό και γλώσσα, διάφορα κινήματα στην αυτόνομη περιοχή της Σικελίας της Ιταλίας επιδιώκουν μεγαλύτερη αυτονομία ή πλήρη ανεξαρτησία. Ένα αυτόνομο κόμμα κυβέρνησε το νησί από το 2008 έως το 2012.

Το  γερμανόφωνο νότιο Τυρόλο ήρθε υπό την ιταλική διοίκηση στο τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Η περιοχή κέρδισε σημαντική αυτονομία από τη Ρώμη τη δεκαετία του 1970, αλλά ένα αποσχιστικό κίνημα – συμπεριλαμβανομένης της ομάδας απελευθέρωσης που διεξήγαγε εκστρατεία βομβιστικής επίθεσης κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 και του ’60 – έχει προωθήσει την επανένωση με την Αυστρία.

Οι Βάσκοι εθνικιστές έχουν επιδιώξει την πολιτική ενότητα και εθνότητα για όλους τους συμπατριώτες τους  στην Ισπανία και τη Γαλλία από τον 19ο αιώνα. Η εκστρατεία έχει γίνει λιγότερο αιματηρή τα τελευταία χρόνια, αφού η μαχητική αποσχιστική ομάδα Eta ανακοίνωσε το τέλος μισού αιώνα βίας το 2011. Έχοντας παραχωρήσει στην περιοχή σημαντική αυτονομία, η Μαδρίτη απορρίπτει όλες τις περαιτέρω αλλαγές που ζητούν.

Σύμφωνα με την κυβέρνηση της Καταλονίας, το 90% των ψηφοφόρων υποστήριξε την ανεξαρτησία στο αμφισβητούμενο δημοψήφισμα της 1ης Οκτωβρίου, αν και η προσέλευση ήταν μόλις 43% και υπήρξαν πολλές αναφορές παρατυπιών. Η Ισπανία κινείται για να επιβάλει άμεσο έλεγχο στην περιοχή στη μεγαλύτερη συνταγματική κρίση της Ισπανίας από το τέλος του καθεστώτος του Φράνκο.

Το εθνικιστικό κίνημα της Κορσικής επιδιώκει μεγαλύτερη αυτονομία για το νησί από τη δεκαετία του 1960. Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο της Κορσικής απαιτεί ανεξαρτησία από το 1976 με μια εκστρατεία βομβιστικών επιθέσεων και δολοφονιών Πρόσφατα ανακοίνωσε “τέλος στις στρατιωτικές επιχειρήσεις”. Ένας συνασπισμός υπέρ της αυτονομίας, με την ονομασία “Pè a Corsica”, κέρδισε 24 από τις 51 έδρες στις περιφερειακές εκλογές του 2015.

Δυτική Ευρώπη: Φλαμανδοί, Βαλλονία, Βρετάνη, Βαυαροί, Βόρεια Ιρλανδία, Σκωτία, Ουαλία

Η πιο ευημερούσα και κυρίως ολλανδόφωνη περιοχή στο βορρά έχει από καιρό αναζητήσει αποχώρηση. Η Νέα Φλαμανδική Συμμαχία είναι το μεγαλύτερο κόμμα στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο. Aποσκοπεί να πιέσει για περαιτέρω σταδιακή αποκέντρωση μετά τις εκλογές του 2019 που θα οδηγήσουν στην τελική έκρηξη του Βελγίου.

Οι βελγικές περιφέρειες έχουν ήδη μεγάλη αυτονομία και οι περισσότεροι Βαλλόνοι θέλουν να παραμείνουν στο Βέλγιο, ενώ υπερασπίζονται και προάγουν τη γαλλική γλώσσα και την πολιτιστική τους ταυτότητα. Τα κινήματα ανεξαρτησίας, καθώς και οι ομάδες που ζητούν να ενσωματωθεί στη Γαλλία το γαλλόφωνο Βέλγιο, έχουν προσελκύσει ιστορικά λίγη υποστήριξη.

Η Βρετάνη έχει μια ισχυρή πολιτιστική ταυτότητα και η περιοχή θεωρείται ένα από τα έξι Κελτικά έθνη μαζί με την Κορνουάλη, την Ιρλανδία, τη Νήσο του Μαν, τη Σκωτία και την Ουαλία. Οι εθνικιστές  αναζητούν την αυτονομία, εντός ή εκτός Γαλλίας, της υπεράσπισης και της προώθησης της μουσικής, των παραδόσεων και των συμβόλων της Βρετάνης, συμπεριλαμβανομένης της γλώσσας, την οποία μιλούν περίπου 200.000 άνθρωποι. Πολλοί θεωρούν επίσης ότι η Βρετάνη πρέπει να περιλαμβάνει το διαμέρισμα Loire-Atlantique. Μια δημοσκόπηση του 2013 διατύπωσε ότι το 18% των πολιτών υποστηρίζει την ανεξαρτησία, ενώ το 37% δήλωσαν ότι θα θεωρούν τους εαυτούς τους πρώτα κατοίκους της Βρετάνης, έναντι 48% που δηλώνουν Γάλλοι.

Ο βαυαρικός εθνικισμός υπήρξε ισχυρός από την ενσωμάτωση του κράτους στη Γερμανία το 1871. Ενώ το αποσχιστικό κόμμα της Βαυαρίας ήταν σημαντικός παράγοντας στη δεκαετία του 1950, το εκλογικό του μερίδιο έπεσε στις επόμενες δεκαετίες. Ωστόσο, μια δημοσκόπηση του 2017 υποδηλώνει ότι ένας στους τρεις Βαυαρούς ευνοεί την ανεξαρτησία.

Ο εθνικισμός του Άλστερ, που επιδιώκει την ανεξαρτησία της Βόρειας Ιρλανδίας από το Ηνωμένο Βασίλειο χωρίς να ενταχθεί στη Δημοκρατία, υπήρξε ένα μειονοτικό κίνημα από τη δεκαετία του 1920, αλλά δεν υποστηρίζεται από κανένα από τα κυριότερα πολιτικά κόμματα της περιοχής.

Η Σκωτία άρχισε να επιδιώκει κυριαρχία στα μέσα του 19ου αιώνα. Το Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας διεξήγε εκστρατεία για πλήρη ανεξαρτησία από τότε που ιδρύθηκε το 1934.  Περισσότερό από το 84% των ψηφοφόρων της Σκωτίας κατέθεσαν τα ψηφοδέλτια τους σε δημοψήφισμα ανεξαρτησίας το 2014, με 44,7% υπέρ και 55,3% κατά.

Η Ουαλία είχε ένα κίνημα ανεξαρτησίας από τα μέσα του 19ου αιώνα . Όπως η Σκωτία, έτσι και η Ουαλία ψήφισε υπέρ της αποκέντρωσης σε δημοψήφισμα του 1997.  Σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις, περισσότερο από το 40% των ψηφοφόρων της Ουαλίας περίπου το 25% τάσσεται υπέρ της πλήρους ανεξαρτησίας.

Πηγή: The Guardian

Ακολουθήστε τη mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Παρακαλούμε σχολιάζετε κόσμια. Υβριστικά σχόλια δεν θα γίνονται αποδεκτά

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

close menu