θέατρο

Το θέατρο της Μήλου θεωρείται από τα καλύτερα σωζόμενα των Κυκλάδων και η αναστήλωση θα συμβάλλει σημαντικά στην πολιτιστική ανάπτυξη του νησιού.

Το 1991 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο, στην ταινία «Flight of the Intruder» και τρία χρόνια αργότερα, ήρθε ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος σε σειρά.

Μετά από διαγωνισμούς για την ανάθεση της αξιοποίησης του χώρου, οι αρχιτέκτονες Λεωνίδας Μπόνης και Βασίλειος Κασσάνδρας δημιούργησαν τα σχέδια για την οικοδόμηση ενός επιβλητικού πενταώροφου κτιρίου, κόσμημα μέχρι σήμερα για την Αθήνα.

"Και ας μην έχουμε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας. Ας κάνουμε απλά καλά τη δουλειά μας!».

Η Επίδαυρος οικοδομήθηκε προς τιμήν του Ασκληπιού

Έχει τύχει σε διάφορες περιπτώσεις, ειδικά τον πρώτο καιρό, να χρειαστεί να παίξω ή να συνεργαστώ για να φτιαχτεί κάτι επί μήνες μαζί με κάποιον τον οποίο φυσικά δεν θα διάλεγα ποτέ να κάνω παρέα, αλλά και τον οποίο δεν ήθελα να βλέπω μπροστά μου

«Η κάθε μια σειρά τοποθετημένη εις τρόπον, ώστε μπορεί να περάση χωρίς δυσκολία και ο πιο χονδρός θεατής», έγραφε ο Τύπος.

Μισό αιώνα ζωής κλείνει το πιο διάσημο, σύγχρονο ανοιχτό θέατρο της χώρας. Η ιστορία της δημιουργίας του και το αβέβαιο μέλλον

Ο Δημήτρης Χορνη μιλούσε για την Ειρήνη Παπά με υποτιμητικά λόγια και αμφισβητούσε τις ερμηνευτικές της ικανότητες επί σκηνής.

Για να τα καταφέρει, όταν δεν έπαιζε στο θέατρο ή τον κινηματογράφο εργαζόταν στην οικοδομή.

Είχε απομείνει τελείως μόνη σε ηλικία 12 ετών μετά και από το θάνατο της μητέρας της.

Οι ηθοποιοί που σε πολλές σκηνές εμφανίζονταν στο σανίδι ολόγυμνοι, ανήκαν στο κίνημα των Χίπις.

Σεπτέμβριος 1976. Η παράσταση «Μήδεια» με πρωταγωνίστρια τη Μελίνα Μερκούρη επρόκειτο να ανέβει στην Επίδαυρο. Για άγνωστους λόγους όμως, το έργο ξαφνικά «κατέβηκε»

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σε ένα αρχοντικό στην πλατεία Κάνιγγος μια εύπορη αριστοκρατική οικογένεια. Ο πατέρας παιδίατρος, από τους καλύτερους της εποχής. Ήταν ο παππούς μου

"Δεν ζήτησε ποτέ άδεια για να τραγουδήσει από ρομάντζα ως τσατσατσά μέχρι ελαφρολαϊκά ή να δημιουργήσει χιλιάδες κοκτέιλ ιστορικοκοινωνικομελοφαρσομιούζικαλ", έλεγε η Μοσχολιού

Το αγοράκι της φωτογραφίας γεννήθηκε στις 22 Νοεμβρίου του 1930 στο σπίτι των γονιών του στην Κυψέλη, καθώς τότε οι γέννες στο μαιευτήριο ήταν σπάνιες. Ήταν το μοναδικό αγόρι της οικογένειας και είχε δύο αδελφές, τη Λέλα και τη Μπεμπέκα και γι’ αυτό οι γονείς του είχαν αδυναμία. Ο πατέρας του ο Φανούρης καταγόταν από […]

Τα χρόνια που ακολούθησαν, ο νέος της φωτογραφίας δικαίωσε όσους πίστεψαν σε αυτόν και κυριολεκτικά μεγαλούργησε εντός και εκτός Ελλάδας.

Ο Γκιωνάκης βρέθηκε κάποια στιγμή να διασκεδάζει με την παρέα του κάνοντας μιμήσεις και αστείες γκριμάτσες

«Σε μια παράσταση έπαιζε τον πάστορα και εγώ την αμαρτωλή που ζητούσε συγχώρεση. Όταν έπεσα στα πόδια του, άκουσα μέσα από την κοιλιά του τη μετάδοση ενός αγώνα".

Ο ρατσισμός και ο κοινωνικός αποκλεισμός υπήρξαν πάντα τα μεγαλύτερα προβλήματα για την κοινότητα των κωφών.

Η μουσική ήταν του Σταύρου Ξαρχάκου και στην ταινία ακούστηκε για πρώτη φορά το τραγούδι «Υπομονή» με τη φωνή του Μπιθικώτση και της Βουγιουκλάκη.

Το παρατσούκλι που τον ακολουθεί μέχρι και σήμερα είναι ο «Πρίγκιπας του γέλιου».