Θεωρείται ένας από τους κορυφαίους συγγραφείς όλων των εποχών. Τα μυθιστορήματα, τα ποιήματα, τα διηγήματα και τα θεατρικά του έργα έχουν μεταφραστεί σε εκατοντάδες γλώσσες και έχουν ταξιδέψει σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Αυτό που παραμένει σχετικά άγνωστο για τη ζωή του, είναι η αγάπη που έτρεφε για την Ελλάδα. Η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε τον […]
Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου ήταν μια γυναίκα με πάθη. Έζησε σε πολύ δύσκολα χρόνια, έξω από τα συντηρητικά στεγανά της εποχής της. Κάπνιζε, ερωτευόταν με πάθος και έπαιζε τζόγο σε πολυτελή σαλόνια. Γεννήθηκε στο Αϊδίνι το 1893 και μεγάλωσε σε μία ευκατάστατη οικογένεια. Σε μικρή ηλικία έχασε τον πατέρα της. Η απώλεια αυτή επηρέασε καθοριστικά τη ζωή […]
Ο Κώστας Καρυωτάκης ήταν ένας από τους εκφραστές του αντιβενιζελισμού, την εποχή του εθνικού διχασμού, που οι Έλληνες όχι μόνο είχαν διχαστεί, αλλά ο πολιτικός τους φανατισμός ξεπερνούσε τα όρια του χουλιγκανισμού. Ο Καρυωτάκης είχε έντονη συμμετοχή στους συνδικαλιστικούς αγώνες, όταν η συνδικαλιστική δράση στο δημόσιο προκαλούσε υποβιβασμούς, δυσμενείς μεταθέσεις ακόμη και απολύσεις. Ο Καρυωτάκης είχε […]
Η πασίγνωστη ελληνική ταινία «Ο Αστραπόγιαννός» με πρωταγωνιστή τον Νίκο Κούρκουλο βασίζεται στην ιστορία του αρματωλού Αστραπόγιαννου, ο οποίος υμνήθηκε από τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Το φιλμ μπορεί να διαδραματίζεται σε άλλη εποχή, αλλά το επικό ποίημα του Βαλαωρίτη είναι αφιερωμένο στον αρματωλό του 18ου αιώνα που ήταν κυρίαρχος στη Δωρίδα και δοξάστηκε από τους υπόδουλους […]
Η φωτογραφία τραβήχτηκε όταν ο εικονιζόμενος ήταν δύο ετών. Γεννήθηκε το 1900 στη Σμύρνη. Σε ηλικία 14 ετών έγραψε τους πρώτους του στίχους. Με το ξέσπασμα του Παγκοσμίου Πολέμου, εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Το 1918 πήγαν στο Παρίσι, όπου ο νεαρός σπούδασε Νομική, όπως ο πατέρας του. Το 1925 επέστρεψε στην Αθήνα […]
Πήρε το Α’ κρατικό Βραβείο Ποίησης και παράσημο ταξιάρχου του Φοίνικος, αλλά το 1972 αρνήθηκε να δεχθεί βραβείο που είχε θεσπίσει το δικτατορικό καθεστώς.
Ο Σπύρος Καλογήρου πέθανε στις 27 Ιουνίου 2009.
Πήρα τους στίχους, ανέβηκα στο γραφειάκι, και άρχισα να τους διαβάζω. Ήταν επτά ποιήματα, πολύ όμορφα, αλλά τα καθένα από αυτά, αντί να έχει δώδεκα στίχους ή το πολύ δεκάξι, είχε εικοσιπέντε, τριάντα!
Ο σπουδαίες ποιητής, γνωστός για τις αριστερές του πεποιθήσεις, δεν δίστασε να γράψει ποιήματα – παρωδίες άλλων σπουδαίων ποιημάτων όπως το «Αν» του Ράντγιαρντ Κήπλινγκ, η «Πόλις» και η «27η Ιουνίου 1906 2μ.μ.» του Κ. Π. Καβάφη και η «Προσευχή του Ταπεινού» του Ζαχαρία Παπαντωνίου.
Πόσοι και ποιοι ήταν τελικά οι Τόποι του Νίκου Καββαδία; Που ταξίδεψε εκείνος αλλά και που ταξίδεψε εμάς;
