Το φρικτό έγκλημα στην Καλλιθέα όπου σύζυγος και πεθερά τεμάχισαν τον εργολάβο Αθανασόπουλο. Πως “έσπασαν” τα ισόβια

Το φρικτό έγκλημα στην Καλλιθέα όπου σύζυγος και πεθερά τεμάχισαν τον εργολάβο Αθανασόπουλο. Πως “έσπασαν” τα ισόβια
«Καημένε Αθανασόπουλε, τι σου ‘μελλε να πάθεις, από κακούργα πεθερά, τα νιάτα σου να χάσεις», τραγουδούσαν οι ρεμπέτες το 1931. Ο τίτλος του τραγουδιού ήταν «Κακούργα Πεθερά» και βασίστηκε στη δολοφονία του Δημήτρη Αθανασόπουλου το 1931, μια ιστορία πέρα για πέρα αληθινή.

Ο Δημήτρης Αθανασόπουλος ήταν ένας πλούσιος εργολάβος, παντρεμένος με μια πανέμορφη 25χρονη, τη Φούλα Κάστρου. Το ζευγάρι φαινομενικά ήταν πολύ ταιριαστό και είχαν τέσσερα παιδιά, απ’ τα οποία δυστυχώς επέζησε μόνο ένα, το μικρότερο, ο Δημήτρης.

Η καθημερινή ζωή της οικογένειας, όμως, ήταν πολύ διαφορετική από το «φαίνεσθαι». Ο Δημήτρης ήταν ένας αθεράπευτος γυναικάς, που κακοποιούσε σεξουαλικά τη νεαρή γυναίκα του. Οι κάκιστες γλώσσες, τον κατηγορούσαν, ότι είχε ερωτική σχέση και με τη μητέρα της γυναίκας του. Μάλιστα, υποστήριζαν, ότι η σχέση με την πεθερά του, είχε ξεκινήσει πριν από τον γάμο του.

Στις 4 Ιανουαρίου του 1931, ο Αθανασόπουλος είχε φτάσει σε έξαλλη κατάσταση κι είχε κακοποιήσει τη γυναίκα του χειρότερα από ποτέ. Εκείνη έφυγε απ’ το σπίτι κρυφά και ζήτησε βοήθεια απ’ τη μητέρα της. Η «κακούργα πεθερά», όπως αναφέρεται στο τραγούδι, ανάστατη για την κατάσταση της κόρης της, ανέλαβε δράση.

Στη δίκη η υπεράσπιση υποστήριξε ότι τη νύχτα της 4ης Ιανουαρίου 1931, ο Αθανασόπουλος επέστρεψε μεθυσμένος στο σπίτι του στη λεωφόρο Θησέως 101 (σημερινή Ελ. Βενιζέλου). Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή το θύμα φέρεται ότι κακοποίησε την 25χρονη γυναίκα του. Εκείνη στη συνέχεια ζήτησε βοήθεια από τη μητέρα της.

Έπεισε τον ανιψιό της, Δημήτρη Μοσκιό, να πυροβολήσει τον Αθανασόπουλο στο κρεβάτι του, στις 5 Ιανουαρίου του 1931.

Η Κάστρου δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να τον πείσει να πάρει μέρος στο έγκλημα. Ο Μοσκιός ήταν ένας απ’ τους πάμπολλους θαυμαστές της Φούλας και είχε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Αφού σιγουρεύτηκαν ότι ο Αθανασόπουλος ήταν νεκρός, αποφάσισαν να κάψουν το πτώμα του, για να εξαφανίσουν τα ενοχοποιητικά στοιχεία. Έτσι κι έκαναν, με τη βοήθεια της υπηρέτριας, Γιαννούλας Μπέλλου.

Μόνο που δεν υπολόγισαν τη φοβερή μυρωδιά της καμένης σάρκας. Φοβήθηκαν ότι θα τους έπαιρναν είδηση οι γείτονες και σταμάτησαν. Επέλεξαν λοιπόν, να τεμαχίσουν το πτώμα και να το πετάξουν κομμάτι κομμάτι στο ρέμα του Ιλισσού.

Έβαλαν τα μέλη σε μεγάλα σακιά και ζήτησαν τη βοήθεια ενός εραστή της μητέρας της Φούλας, του Σπύρου Μαγουλόπουλου. Εκείνος τα έδωσε στον καραγωγέα Γιώργο Κορναράκη για να τα πετάξει. Η τύχη, όμως, δεν ήταν με το μέρος τους.

Εκεί που πετάχτηκαν τα σακιά το ρέμα ήταν ρηχό, με αποτέλεσμα να σκαλώσουν στην κοίτη.  Τα πακέτα που περιείχαν το διαμελισμένο πτώμα, ανακαλύφθηκαν από έναν περαστικό.

Εξίσου γρήγορα ξεσκεπάστηκε όλο το έγκλημα. Σύζυγος και πεθερά καταδικάστηκαν σε ισόβια, και ο Μοσκιός σε κάθειρξη 20 ετών. Προφανώς το δικαστήριο του αναγνώρισε ελαφρυντικά, λόγω της ψυχολογικής του κατάστασης.

Η μάνα της Φούλας περιγράφεται από τον τύπο της εποχής ως “κακούργα πεθερά”. Το πτώμα του Αθανασόπουλου βρέθηκε ανήμερα των Θεοφανίων, στις 6 Ιανουαρίου 1931. Είχαν αποκτήσει δύο παιδιά.

Για τα μάτια της Φούλας

Η ομορφιά της Φούλας ήταν καταλυτική. Με τα κάλη της, «μάγεψε» τον διευθυντή των φυλακών και η ζωή της έγινε άνετη. Το ίδιο ίσχυε και για τη μάνα της. Τελικά η θανατική καταδίκη μετατράπηκε σε δεκαετή φυλάκιση και το 1941, μάνα και κόρη είναι πάλι ελεύθερες. Η Φούλα «καλοπαντρεύτηκε» για δεύτερη φορά.

Ο δεύτερος γάμος ήταν με τον Συνταγματάρχη Αγαπητό Κομήτη και κράτησε μέχρι το τέλος της ζωής της, το 1971. Η υπόλοιπη οικογένεια δεν είχε τόσο ευχάριστο τέλος. Η μητέρα της, Άρτεμις Κάστρου, πέθανε το 1956 και ο Δημήτρης Μοσκιός εισήχθη στο Δρομοκαΐτειο, όπου και πέθανε λίγο αργότερα.

Αν και η Φούλα ήταν θύμα οικογενειακής βίας, η κοινωνία την αντιπάθησε, καθώς το έγκλημα ήταν στυγερό και προκάλεσε αληθινό σοκ και όχι αυτό που καταχρηστικά συνηθίζουν να λένε οι δημοσιογράφοι.

Από το στυγερό έγκλημα, που συγκλόνισε την αθηναϊκή κοινωνία του 1931, εμπνεύστηκε ο Ιάκωβος Μοντανάρης και έγραψε του στίχους του τραγουδιού κατά τη διάρκεια της δίκης. Ηχογραφήθηκε με τον Αντώνη Διαμαντίδη (Νταλκά) και υπήρξε το εμπορικότερο τραγούδι της δισκογραφίας των 78 στροφών.

Για το τραγούδι λέγεται ότι ο πατέρας της Φούλας θέλησε να διαθέσει ένα τεράστιο ποσό ώστε να καταφέρει να απαγορεύσει την κυκλοφορία του, επειδή διέσυρε τη φήμη της οικογένειας. Η απάντηση των αρχών ήταν «Δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε ένα τραγούδι που το τραγουδά όλη η Ελλάδα».

Η αρχική φωτογραφία προέρχεται από την ημερήσιο τύπο της εποχής.

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Το έγκλημα που σόκαρε την Ελλάδα των ’60ς. Δολοφόνησε την αρραβωνιστικιά του με δηλητηριασμένο λουκούμι, λίγο πριν από τον γάμο τους. Η αστυνομία πίστευε ότι ήταν ερωτευμένος με την αδελφή της… 

Ακολουθήστε τη mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Παρακαλούμε σχολιάζετε κόσμια. Υβριστικά σχόλια δεν θα γίνονται αποδεκτά

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

mixanitouxronou.gr | Ταυτότητα

Διαχειριστής - Διευθυντής: Χρίστος Βασιλόπουλος

Διευθυντής Σύνταξης: Δημήτρης Πετρόπουλος

Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: Δ. Πετρόπουλος - Χ. Βασιλόπουλος Ο.Ε.

Νόμιμος Εκπρόσωπος: Δ. Πετρόπουλος - Χ. Βασιλόπουλος

Έδρα - Γραφεία: Σόλωνος 85, ΑΘΗΝΑ 10679

ΑΦΜ: 800991040, ΔΟΥ: Α' Αθηνών

Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: [email protected], Τηλ. Επικοινωνίας: 2103647909

close menu

Add to Collection

No Collections

Here you'll find all collections you've created before.