Το τραγούδι του Ζαμπέτα που έκλεψε σέρβος συνθέτης. Ο Ζαμπέτας αρνήθηκε ότι ήταν δικό του “για να μην χάσει ο Σέρβος το μεροκάματο”

Τη δεκαετία του 1960, ο σέρβος συνθέτης Μίκυ Γιαβρέμοβιτς νίκησε σε μουσική εκδήλωση στη Γιουγκοσλαβία με το «Πίεμ». Το τραγούδι όμως ήταν ίδιο με το «Καράβι» του Ζαμπέτα, που είχε συνθέσει το 1966. 

Ο ανταποκριτής του σερβικoύ κρατικού πρακτορείου ειδήσεων «Τανγιούγκ», Ντραγκομίρ Ραντιβόγιεβιτς, βρέθηκε τυχαία στο νυχτερινό κέντρο στην Αθήνα που τραγουδούσε ο έλληνας καλλιτέχνης. Όταν άκουσε το «Καράβι» παραξενεύτηκε, καθώς η μελωδία είχε τεράστια ομοιότητα με το «Πίεμ» του Γιαβρέμοβιτς.

Ο Ραντιβόγιεβιτς απευθύνθηκε στο Ζαμπέτα, ο οποίος του τόνισε ότι το κομμάτι ήταν ελληνικό και ότι γράφτηκε τον Οκτώβριο του 1966 και κυκλοφόρησε στο εξωτερικό από τις εταιρείες Odeon και Columbia. Όταν τον ρώτησε ο δημοσιογράφος αν έχει σκοπό να κινηθεί νομικά, εκείνος αρνήθηκε.

Η είδηση διαδόθηκε και δημιουργήθηκε ντόρος για τον Γιαβρέμοβιτς. Ο σέρβος συνθέτης υποστήριξε ότι υπάρχει ομοιότητα αλλά ως προς το είδος της μουσικής και ότι δεν πρόκειται για αντιγραφή. Το θέμα πήρε μεγάλες διαστάσεις και ασχολήθηκαν με την υπόθεση και Γιουγκοσλάβοι.

Οι τίτλοι στις εφημερίδες της εποχής έγραφαν για τους δύο καλλιτέχνες. Στο μεταξύ, Γιουγκοσλάβοι δημοσιογράφοι έπαιρναν τηλέφωνο τον έλληνα συνθέτη και τον παρακαλούσαν να ξεμπροστιάσει τον Γιαβρέμοβιτς.

Οι αξίες του Ζαμπέτα δεν τον άφηναν να κάνει κάτι τέτοιο. Δε ζήτησε ποτέ αποζημίωση. «Τελικά, δε δέχτηκα εγώ ότι το ‘χε κλέψει, γιατί ο ανθρωπάκος αυτός θα του παίρνανε το βραβείο και τα 25.000 που είχε πάρει από το βραβείο και θα τον πετάγανε κι από τα ραδιόφωνα και από τις τηλεοράσεις. Κι εγώ δέχτηκα ότι ο άνθρωπος αυτός είχε κάνει δικό του τραγούδι», είχε πει.

Θα περίμενε κανείς ότι οι δυο τους δε θα είχαν καμία επαφή. Κι όμως, ο Ζαμπέτας βάφτισε το παιδί του Γιαβρέμοβιτς και το ονόμασαν «Γιώργο». Ο Σέρβος για να να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του στον έλληνα συνθέτη του έδωσε τη δυνατότητα να εμφανιστεί με το συγκρότημά του στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο της χώρας του.

Η στάση του ζαμπέτα ήταν ενδεικτική του χαρακτήρα του και του τρόπου που αντιμετώπιζε τη ζωή και τους ανθρώπους.  Γενναιόδωρα, με μεγαλείο και απλότητα.

Σκεφτόταν την ζημιά που θα μπορούσε να τους κάνει παρά το γεγονός ότι είχε δίκιο. Κι αυτή η ιστορία δεν είναι η μόνη που αντέδρασε με αυτό τον τρόπο.

Πηγή πληροφοριών: «Γιώργος Ζαμπέτας. Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω». Κατερίνα Γ. Ζαμπέτα. Εκδόσεις: Άγκυρα

Πηγή αρχικής εικόνας: SyraRempetiko-Youtube

Διαβάστε ακόμη στη Μηχανή του Χρόνου:

Το μεγαλείο του Ζαμπέτα. Το τραγούδι, “Αυτοί που μένουν κι αυτοί που φεύγουν”, το έγραψε ένας μετανάστης στις φάμπρικες. Ο Ζαμπέτας πήγε στο Μόναχο για να τον γνωρίσει και τον έκανε μεγάλο στιχουργό

Τι κοινό μπορεί να έχουν ο Ζαμπέτας με τον Chuck Berry και ο Χιώτης με τον Τζόνι Κας; Ακούστε ένα τραγούδι του Σακελλάριου και του Σογιούλ, σε μια εμπνευσμένη διασκευή ροκαμπίλι από τους Krazy Baldheadz 

“Σε ατίμασε ανήλικη; Θα σε παντρευτεί αμέσως”. Ο Γιώργος Ζαμπέτας μπήκε στη φυλακή μετά από καταγγελία της μέλλουσας πεθεράς του, επειδή είχε «ατιμάσει» την κόρη της