Η τοξωτή γέφυρα ήταν σήμα κατατεθέν της περιοχής για πολλές δεκαετίες. Από εκεί οι διαβάτες περνούσαν από το κέντρο της πόλης στα τότε προάστια…στην περιοχή του Αρδηττού. Ο λόφος δεν είχε ακόμα δεντροφυτευτεί και η θέα προς το Α΄ νεκροταφείο ήταν ανεμπόδιστη. Το κοιμητήριο διακρίνεται πίσω δεξιά με τα κυπαρίσσια του.
Το σημείο με το γεφύρι είναι η περιοχή του αρχαίου Παναθηναϊκού Σταδίου και το ποτάμι είναι ο Ιλισός!
Εκεί ακριβώς περνά η σημερινή Βασ. Κωνσταντίνου. Η φωτογραφία ελήφθη το έτος 1874 πριν διαμορφωθεί το σύγχρονο Στάδιο και αποκτήσει μαρμάρινες κερκίδες.
Ο κάθετος φαρδύς δρόμος είναι η Ηρώδου Αττικού (δίπλα στον εθνικό -τότε βασιλικό- κήπο). Η οδός τότε ονομαζόταν Παλαιού Σταδίου γιατί κατέληγε στο χωμάτινο κοίλον του Σταδίου.
Ο Ιλισός ενέπνευσε ποιητές, μουσικούς και ζωγράφους και έγινε το χιλιοτραγουδισμένο ποτάμι της Αθήνας που «εξαφανίστηκε» κάτω από την άσφαλτο. Οι μηχανικοί χρησιμοποιούν τον επιστημονικό όρο «εγκιβωτισμός», αλλά αυτό δεν δικαιολογεί στο ελάχιστο το χωροταξικό έγκλημα.
Πηγή: Heritage collections – University of Strasbourg libraries
Titre original: Vue panoramique d’Athènes prise de Licabette. Photographe Sébah, Pascal (1823-1886).
Διαβάστε στη «ΜτΧ»: Ποια συνοικία της Αθήνας χτίστηκε στους πρόποδες αυτού του βουνού προς τιμή ενός φιλέλληνα που αγωνίστηκε για την Ελλάδα. Μέχρι το 1923 ήταν αγρός και χωράφια
