10 γεγονότα που συνέβησαν σαν σήμερα, 3 Οκτωβρίου. Γώγου, Χατζηχρήστος και η πρώτη εμφάνιση του Έλβις

3 Οκτωβρίου 42 π.Χ.: Η πρώτη Μάχη των Φιλίππων

Διεξήχθη στην πεδιάδα της ομώνυμης αρχαίας πόλης της Καβάλας. Αντίπαλοι ήταν από τη μια πλευρά ο Οκταβιανός και ο Μάρκος Αντώνιος και από την άλλη ο Βρούτος και ο Κάσσιος, δηλαδή οι δολοφόνοι του Ιούλιου Καίσαρα. Στόχος των πρώτων ήταν η τιμωρία των δολοφόνων του αυτοκράτορα και η ανάκτηση της συνοχής της ρωμαϊκής επικράτειας.

Ο Βρούτος αντιμετώπισε τον Οκταβιανό και οι δυνάμεις του Αντώνιου πολέμησαν εκείνες του Κάσσιου. Στην αρχή, ο Βρούτος απώθησε τους άνδρες του Οκταβιανού και κατέλαβε το στρατόπεδό τους. Ωστόσο, ο Κάσσιος νικήθηκε από τον Αντώνιο και αυτοκτόνησε.

Είχε ακούσει μια ψευδή αναφορά ότι και ο Βρούτος είχε ηττηθεί. Σύμφωνα με κάποιες αρχαίες πηγές, ο Κάσσιος αυτοκτόνησε με το στιλέτο του, με το οποίο είχε δολοφονήσει τον Ιούλιο Καίσαρα. Ο Βρούτος συγκέντρωσε τα υπολείμματα του στρατού του Κάσσιου και ετοιμάστηκε να συγκρουστεί ξανά με τις εχθρικές δυνάμεις.

Όμως, η αυτοκτονία του Κάσσιου είχε ρίξει το ηθικό των ανδρών του. 20 ημέρες αργότερα, πραγματοποιήθηκε και η δεύτερη μάχη στους Φιλίππους. Ο Βρούτος ηττήθηκε κατά κράτος και αυτοκτόνησε με τη σειρά του. Έμεινε στην ιστορία από τη τελευταία φράση του Καίσαρα: “κι εσύ τέκνον Βρούτε;“, αν και αμφισβητείται ότι την είπε.

Διαβάστε για την περίφημη φράση “Οψόμεθα εις Φιλίππους” στο ακόλουθο κείμενο:

Ο παρεξηγημένος Βρούτος που συμμετείχε στη δολοφονία του Καίσαρα και η περίφημη φράση “Οψόμεθα εις Φιλίππους”

3 Οκτωβρίου 1878: Υπογράφτηκε η Συνθήκη της Χαλέπας

Συνήφθη στο προάστιο Χαλέπα των Χανιών, ανάμεσα στους επαναστάτες του νησιού και τον απεσταλμένου της Υψηλής Πύλης, Αχμέτ Μουχτάρ.

Οι Κρητικοί απέκτησαν μια σειρά προνομίων, τα οποία ισοδυναμούσαν με την παροχή καθεστώτος ημιαυτονομίας, όπως: δυνατότητα για διορισμό χριστιανού διοικητή με πενταετή θητεία, καθιέρωση της ελληνικής γλώσσας ως επίσημη του νησιού, δημιουργία Κρητικής Χωροφυλακής, κ.ά.

Παρότι η Συνθήκη της Χαλέπας δεν τηρήθηκε στο ακέραιο, αποτέλεσε σημείο καμπής στον αγώνα των Κρητικών για την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού, η οποία συντελέστηκε είκοσι χρόνια αργότερα, στις 3 Νοεμβρίου 1898.

Διαβάστε αναλυτικότερα το χρονικό της απελευθέρωσης της Κρήτης στον παρακάτω υπερσύνδεσμο:

Η απελευθέρωση της Κρήτης μετά από 229 χρόνια τουρκικής κατοχής. Οι 17 Τούρκοι στρατιώτες που απαγχονίστηκαν λίγο πριν τη λύτρωση

3 Οκτωβρίου 1886: Θεμελιώθηκε το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Η αρχική έδρα του ήταν στην Αίγινα, την πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας. Όταν η Αθήνα ανακηρύχθηκε πρωτεύουσα το 1834, μεταφέρθηκε και η έδρα του μουσείου. Η ανέγερση του σημερινού κτηρίου έγινε σε σχέδια του Λούντβιχ Λάνγκε και με τροποποιήσεις του Ερνστ Τσίλερ για την πρόσοψη.

Άνοιξε τις πύλες του το 1889 και σήμερα αποτελεί το μεγαλύτερο μουσείο της Ελλάδας και ένα από τα σημαντικότερα του κόσμου. Τα εκθέματά του καλύπτουν την περίοδο από την 6η χιλιετία π.Χ. μέχρι και τον 4ο αιώνα μ.Χ..

Την περίοδο της Κατοχής, οι αρχαιότητες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών καταχώθηκαν σε υπόγεια, με σκοπό την προστασία τους από καταστροφές και διαρπαγές. Διαβάστε περισσότερα για το θέμα παρακάτω:

Η αρχαιοκαπηλία και η βεβήλωση των μνημείων από τους Γερμανούς. Χάραζαν τα ονόματά τους σε κίονες, έκλεβαν αρχαία και έκλειναν ερωτικά ραντεβού στο Ερέχθειο. Πώς έσωσαν τα μνημεία οι έλληνες αρχαιολόγοι (βίντεο)

3 Οκτωβρίου 1926: Η πρώτη Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης

Η ιδέα για τη δημιουργία μιας “διεθνούς ετησίας εμποροπανηγύρεως” στην πρωτεύουσα της Βόρειας Ελλάδας ανήκε στον καθηγητή ζωολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και βουλευτή Νικόλαο Γερμανό.

Η πρώτη ΔΕΘ κάλυψε χώρο 7.000 τ.μ. στο Πεδίον του Άρεως (σημερινό 3ο Σώμα Στρατού), είχε 600 εκθέτες (310 από το εξωτερικό), 2 κρατικές συμμετοχές (Σοβιετική Ένωση και Ουγγαρία) και την επισκέφθηκαν περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι.

Σήμερα η ΔΕΘ αποτελεί τη μεγαλύτερη ετήσια εμπορική εκθεσιακή εκδήλωση της Ελλάδας. Διοργανώνεται κάθε Σεπτέμβριο από την HELEXPO και οι περισσότεροι την έχουν συνδέσει με τους πρωθυπουργούς και τους πολιτικούς αρχηγούς, οι οποίοι πηγαίνουν, για να εξαγγείλουν μέτρα οικονομικού περιεχομένου ή να κάνουν πολιτικές παρεμβάσεις.

3 Οκτωβρίου 1945: Η πρώτη δημόσια εμφάνιση του Έλβις Πρίσλεϊ

Την πραγματοποίησε σε ηλικία 10 ετών, σε ένα διαγωνισμό ταλέντων στη γενέτειρά του, την πόλη Τουπέλο του Μισισίπι. Στάθηκε σε μια καρέκλα για να φτάσει στο μικρόφωνο και να τραγουδήσει το κομμάτι “Old Shep“. Κατέκτησε την πέμπτη θέση και πήρε ως έπαθλο πέντε δολάρια.

3 Οκτωβρίου 1983: Πέθανε ο Ερλ Τάπερ

Ναι, πρόκειται για τον εφευρέτη του αεροστεγούς πλαστικού δοχείου που μπήκε στις κουζίνες όλου του κόσμου και εξυπηρετεί εκατομμύρια ανθρώπους καθημερινά.

Μικρός δούλευε στο αγρόκτημα της οικογένειάς του, καταπιανόταν με κάθε είδους εφεύρεση και στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έφτιαχνε αντιασφυξιογόνες μάσκες.

Τις πωλήσεις των τάπερ «απογείωσε» στις αρχές της δεκαετίας του ’50 μια υπάλληλος της εταιρείας του, με τη μέθοδο της επίδειξης κατ’ οίκον. Αργότερα ο Τάπερ πούλησε την εταιρεία του στη φαρμακευτική Rexall και έζησε το υπόλοιπο της ζωής του στην Κόστα Ρίκα.

Διαβάστε περισσότερα για τον “πατέρα του τάπερ” στο παρακάτω άρθρο:

Έρλ Τάπερ, ο εφευρέτης του αεροστεγούς πλαστικού δοχείου που μπήκε στις κουζίνες όλου του κόσμου. Στον πόλεμο έφτιαχνε αντιασφυξιογόνες μάσκες και η ιδέα της επίδειξης στα σπίτια ήταν μιας υπαλλήλου. Τι απέγινε

3 Οκτωβρίου 1991: Το Νόμπελ Λογοτεχνίας στη Ναντίν Γκόρντιμερ

Νοτιοαφρικανική συγγραφέας και ακτιβίστρια εναντίον του απαρτχάιντ. Έγινε η πρώτη γυναίκα που κερδίζει το Νόμπελ Λογοτεχνίας μετά από 25 χρόνια. Πέρασε τα παιδικά της χρόνια σε ένα χωριό μεταλλωρύχων, όπου συνειδητοποίησε για πρώτη φορά την εκμετάλλευση των μαύρων από τους λευκούς.

Εξέδωσε 15 μυθιστορήματα και σχεδόν 200 διηγήματα, στα οποία κυριαρχούν οι επιπτώσεις της πολιτικής των φυλετικών διακρίσεων στη ζωή των μαύρων Νοτιοαφρικανών.

Περισσότερα για την Ναντίν Γκόρντιμερ μπορείτε να διαβάσετε στο ακόλουθο link:

Η λευκή συγγραφέας που έγραψε για την καταπίεση των μαύρων και πήρε Νόμπελ Λογοτεχνίας. Η προηγούμενη γυναίκα που πήρε το ίδιο βραβείο ήταν πριν 25 χρόνια! Η Ναντίν Γκορ, που πολέμησε το Απαρτχάιντ

3 Οκτωβρίου 1993: Πέθανε η Κατερίνα Γώγου

Αγαπήθηκε από τη νεολαία της Μεταπολίτευσης ως η «αναρχική ποιήτρια των Εξαρχείων». Ήταν η ατίθαση συμμαθήτρια της Αλίκης Βουγιουκλάκη στο «Ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο» και η τσαχπίνα υπηρέτρια της Μάρως Κοντού στο «Η δε γυνή να φοβήται τον άντρα».

Το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Τρία κλικ αριστερά» πούλησε περισσότερα από 40.000 αντίτυπα, αριθμός που, σύμφωνα με τους εκδότες, μπορεί να συγκριθεί μόνο με τον Οδυσσέα Ελύτη.

Βρέθηκε νεκρή στο παλιό διαμέρισμα της μητέρας της, σε ηλικία 53 ετών. Η αιτία του θανάτου της ήταν ένα «κοκτέιλ» χαπιών και αλκοόλ.

Διαβάστε περισσότερα για την αντισυμβατική Κατερίνα Γώγου κάνοντας κλικ στον ακόλουθο σύνδεσμο:

Το τέλος της Κατερίνας Γώγου. Η “αφελής” του ελληνικού κινηματογράφου, η αναρχική ποιήτρια των Εξαρχείων. Η ποιητική της συλλογή πούλησε όσο και του Ελύτη

3 Οκτωβρίου 2001: Πέθανε ο Κώστας Χατζηχρήστος

Μικρός ήθελε να γίνει αξιωματικός. Πολέμησε στο μέτωπο της Αλβανίας και μπήκε στο θέατρο, προσπαθώντας να ξεφύγει από τους Γερμανούς στην Κατοχή.

«Ρίξε τους εσύ που είσαι και ζόρικος», απάντησε στο λοχαγό του που τον διέταξε να πυροβολήσει δύο Ιταλούς στρατιώτες. «Μα γιατί άργησες; Σε όλες σου τις δουλειές αργείς έτσι;», είχε πει στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, όταν καθυστέρησε να έρθει σε μια πρεμιέρα του.

Οι ατάκες του ως «Ζήκος» στην ταινία «Της Κακομοίρας» παραμένουν αξέχαστες. Είχε έφεση στον αυτοσχεδιασμό και όπως είχε πει, «είπα πολύ λίγα κείμενα όπως ήταν». Ήταν γυναικοκατακτητής και έκανε πέντε γάμους, ένας από αυτούς με την Καίτη Ντιριντάουα.

Ακούστε παρακάτω ένα podcast, στο οποίο η ηθοποιός Δέσποινα Στυλιανοπούλου μιλάει στη “ΜτΧ” για τον Κώστα Χατζηχρήστο:

Ο Κώστας Χατζηχρήστος μέσα από τα μάτια της Δέσποινας Στυλιανοπούλου

3 Οκτωβρίου 2006: Πέθανε ο Πίτερ Νόρμαν

Αυστραλός αθλητής στίβου που κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στα 200 μ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού (1968). Έμεινε στην ιστορία, γιατί στάθηκε αλληλέγγυος στους Αφροαμερικανούς συναθλητές του, Τόμι Σμιθ και Τζον Κάρλος.

Εκείνοι ύψωσαν τις γροθιές τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την παραβίαση των δικαιωμάτων των Μαύρων και ο Νόρμαν φόρεσε την ίδια κονκάρδα της ολυμπιακής οργάνωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Κατακρίθηκε από τους συμπατριώτες του και δεν του επέτρεψαν να πάρει μέρος στους επόμενους Ολυμπιακούς. Δεν τον θυμήθηκαν ούτε στους Αγώνες του 2000, που διεξήχθησαν στο Σίδνεϊ.

Όταν ο Πίτερ Νόρμαν πέθανε, το φέρετρό του σήκωσαν οι Σμιθ και Κάρλος ως ελάχιστο φόρο τιμής απέναντί του.

Διαβάστε περισσότερα για τον Αυστραλό αθλητή στον παρακάτω υπερσύνδεσμο:

Η ιστορία του λευκού αθλητή, που το 1968 στάθηκε δίπλα στους μαύρους που ύψωσαν συμβολικά τη γροθιά τους στους Ολυμπιακούς αγώνες. 38 χρόνια μετά σήκωσαν το φέρετρό του