Γιατί οι Ολυμπιονίκες δαγκώνουν το μετάλλιο μετά την απονομή;

Μια από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές των Ολυμπιακών Αγώνων είναι όταν οι Ολυμπιονίκες παίρνουν το μετάλλιό τους στο βάθρο και φωτογραφίζονται δαγκώνοντάς το. Πώς προέκυψε αυτή η συνήθεια;

Παλιότερα, ένας από τους τρόπους για να αντιληφθεί κανείς ότι το μέταλλο που είχε στην κατοχή ήταν πράγματι χρυσός, έπρεπε να το δαγκώσει. Ο χρυσός, επειδή είναι μαλακός και εύπλαστος, θα εμφάνιζε σημάδια δοντιού στην επιφάνειά του. Έτσι, ήταν ένας τρόπος να εξακριβωθεί η γνησιότητά του.

Προφανώς, οι Ολυμπιονίκες δαγκώνοντας το μετάλλιό τους δεν ελέγχουν την ποιότητα του μετάλλου, απλά συνεχίζουν μια παράδοση πιστοποίησης που κρατάει αιώνες.

Τα χρυσά μετάλλια που απονέμονται στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν είναι 100% χρυσά. Αποτελούνται από 90% ασήμι και μόλις 6 γραμμάρια από χρυσό.

Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή σταμάτησε να απονέμει αμιγώς χρυσά μετάλλια από το 1912.

Στην πραγματικότητα, το δάγκωμα των μεταλλίων εξυπηρετούν τα κλικ των φωτογράφων.

«Έχει γίνει εμμονή με τους φωτογράφους», ανέφερε ο Ντέιβιντ Γουαλεντσίνσκι, πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Ολυμπιακών Ιστορικών.

Οι φωτογράφοι θεωρούν ότι η αυτή η πόζα είναι το κλικ που μπορεί να κάνει τη φωτογραφίες του να εμφανιστεί στο πρωτοσέλιδο εφημερίδων.

«Νομίζω ότι το βλέπουν ως ένα εμβληματικό πλάνο, ως κάτι που πιθανότατα μπορείς να πουλήσεις. Δεν νομίζω ότι είναι κάτι που οι αθλητές πιθανότατα θα έκαναν μόνοι τους», είπε ο Γουαλεντσίνσκι.

Το 2010, ο Ολυμπιονίκης Ντέιβιντ Μόλερ, γερμανός αθλητής του λουτζ, είχε πει ότι ενώ φωτογραφήθηκε να δαγκώνει το ασημένιο μετάλλιο έσπασε ένα κομμάτι από το δόντι του. Το κατάλαβε αργότερα στο βραδινό γεύμα.

Πηγή αρχικής εικόνας: CBS Mornings