“Είναι το ωραιότερο ελληνικό αγγείο στον κόσμο”, έγραφε η εφημερίδα New York Times.
Οι εκπληκτικές παραστάσεις στον κρατήρα του Ευφρονίου
Ο κρατήρας απεικόνιζε τον θάνατο του μυθικού Σαρπηδόνα, ο οποίος ήταν γιος του Δία και της Λαοδάμειας. Κατά την Ιλιάδα του Ομήρου ο Σαρπηδόνας σκοτώθηκε από τον Πάτροκλο στον Τρωικό πόλεμο. Η κύρια σκηνή του αγγείου δείχνει τον Θάνατο και τον Ύπνο να μαζεύουν το νεκρό σώμα του Σαρπηδόνα για να μην το βεβηλώσουν οι εχθροί. Στο βάθος φαίνεται να παρακολουθεί ο ψυχοπομπός Ερμής.
Ο Ευφρόνιος ζωγράφισε την αναπαράσταση με μεγάλη λεπτομέρεια. Το αγγείο είχε πάνω του χαραγμένες χιλιάδες γραμμές, χωρίς όμως να επικαλύπτει η μία την άλλη, κάτι που ήταν πολύ δύσκολο να γίνει πάνω σε υγρό πηλό. Υπολογίζεται ότι ο Ευφρόνιος είχε περίπου μια ώρα για να ζωγραφίσει όλον τον κρατήρα, καθώς ο πηλός άρχιζε να στεγνώνει και να ξεραίνεται.
Η οδύσσεια του κρατήρα
Όλα ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο του 1971. Ο διευθυντής του Μητροπολιτικού Μουσείου, Τόμας Χόβινγκ δέχτηκε ένα απρόσμενο τηλεφώνημα από τη Ρώμη. Τον ζητούσε η Ελίζαμπεθ Χεχτ, η σύζυγος ενός μεγάλου εμπόρου αρχαιοτήτων, του Μπομπ Χεχτ. Του αποκάλυψε ότι ο άνδρας της είχε παραλάβει ένα “εξαιρετικό κομμάτι” και σε λίγο θα το έβγαζε “στο σφυρί”. Στο παρελθόν ο Χεχτ είχε προβλήματα με τις τουρκικές αρχές, όταν είχε προσπαθήσει να βγάλει εκτός χώρας απαγορευμένες αρχαιότητες. Όμως, δεν είχε συλληφθεί ποτέ.
Τον Φεβρουάριο του 1972 ο έφορος αρχαιοτήτων του Μουσείου, Ντήτριχ φον Μπότμερ και ο Χόβινγκ άρχισαν να δέχονται κωδικοποιημένα γράμματα από τον Χεχτ, ο οποίος τους έλεγε πως είχε κρυμμένο στην Ελβετία ένα πολύτιμο αρχαιολογικό εύρημα. Οι ισχυρισμοί του άρχισαν να τους κινούν την περιέργεια. Μερικούς μήνες αργότερα πέταξε στη Νέα Υόρκη για να τους δείξει σε φωτογραφίες τον κρατήρα. Οι υπεύθυνοι του μουσείου εντυπωσιάστηκαν και αμέσως έστειλαν αντιπροσωπεία στην Ελβετία για να εξετάσει την αυθεντικότητα του αρχαίου κρατήρα. Ο Μπότμερ είπε:
Μόλις είδα τον κρατηρα ένιωσα ένα σφίξιμο στο στομάχι σαν να είχα φάει γροθιά, αλλά μια γροθιά σκέτη ηδονή
Στη συνάντηση ο Χεχτ έδειξε στον Χόβινγκ και έναν κύλικα με τον Σαρπηδόνα να αιμορραγεί, καθώς τον σηκώνει στην πλάτη του ο Θάνατος. Όμως, ο Χόβινγκ αρνήθηκε γιατί φοβόταν μην το παρακάνει. Ήθελε μόνο τον κρατήρα. Ο Χεχτ ζητούσε το αστρονομικό ποσό του 1,5 εκατομμυρίου δολαρίων. Από εκείνη τη στιγμή άρχισαν τα παζάρια για την απόκτηση του κρατήρα, που διήρκεσαν μήνες. Παράλληλα, ο Χόβινγκ είχε κάνει συμφωνία με την UNESCO, σύμφωνα με την οποία έπρεπε να πιστοποιείται η προέλευση των αρχαίων και έτσι ζήτησε από τον Χεχτ αποδείξεις ότι δεν είναι προϊόν λαθρανασκαφής.
Ο Χεχτ ισχυρίστηκε ότι ο κρατήρας ανήκε σε έναν έμπορο τέχνης που κατοικούσε στη Βηρυτό, τον Ντικράν Σαραφιάν. Ως αποδεικτικά στοιχεία του έδωσε δυο γράμματα που του είχε στείλει ο Σαραφιάν, στα οποία ανέφερε ότι είχε ένα αγγείο αγνώστου προέλευσης, το οποίο είχε κληρονομήσει από τον πατέρα του. “Το αγόρασε σε ανταλλαγή με ιδιώτη για μια συλλογή ελληνικών και ρωμαϊκών χρυσών νομισμάτων, Φεβρουάριο με Μάρτιο του 1920 στο Λονδίνο”, έγραφε.
Ο διευθυντής του μουσείου δεν πίστεψε τον Χεχτ και έλεγε ότι ήταν αποκύημα της φαντασίας του. Όμως, ο Χεχτ και η σύζυγός του άρχισαν να λένε ότι θα απέσυραν την προσφορά και θα το έδιναν αλλού.
Το “σαφάρι” του Ελληνοαμερικανού ερευνητή
Σχεδόν αμέσως μετά την αγορά, άρχισαν τα δημοσιεύματα που υποστήριζαν ότι ο κρατήρας είχε προέλθει από λαθρανασκαφή. Ο ελληνοαμερικανός δημοσιογράφος-ερευνητής Νίκος Γκατζογιάννης, ο οποίος έγραφε στους New York Times, ξεκίνησε μια μεγάλη έρευνα για να αποκαλύψει την αλήθεια. Έγραφε πως σύμφωνα με ευρωπαίους αρχαιολόγους ο κρατήρας είχε ανασκαφεί παράνομα στη Ρώμη το 1971.
Ο Χεχτ έλεγε ότι ο Σαραφιάν δεν αποκάλυπτε την αλήθεια εξαιτίας της έκρυθμης κατάστασης στη Βηρυτό. Καθησύχαζε τον Χόβινγκ ότι ο ιδιοκτήτης είχε πάρει κανονικά τα χρήματα που του αναλογούσαν και ότι το αγγείο είχε σωθεί ολόκληρο.
Το 1976 ο πρόεδρος του Μητροπολιτικού Μουσείου, Ντάγκλας Ντίλον διέταξε να γίνει έρευνα για να κλείσει η υπόθεση και κατάφερε να αποκομίσει από τον Σαραφιάν μια απόδειξη 909.000 δολαρίων με ημερομηνία 19/10/1972. Μάρτυρες άρχισαν να καταθέτουν ότι τους είχε δείξει το κουτί με τα σπασμένα κομμάτια αγγείου.
Έτσι, οι ιταλικές διώξεις σταμάτησαν. Έναν χρόνο αργότερα, ο Σαραφιάν και η σύζυγός του σκοτώθηκαν μυστηριωδώς σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Αμέσως, άρχισαν οι ανακρίσεις με στόχο τον διευθυντή του μουσείου, αλλά σύντομα η υπόθεση έκλεισε, καθώς δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία.
Η αποκάλυψη της αλήθειας
Λίγο αργότερα, είδε έναν κρατήρα με την υπογραφή του Ευφρονίου που ήταν κατά 75% πλαστικός, καθώς είχαν σωθεί μόνο μερικά κομμάτια. Απεικόνιζε τον θάνατο του Κύκνου από τον Ηρακλή. Πωλήθηκε 1.660.000 δολάρια, που ήταν η τρίτη υψηλότερη τιμή πώλησης ελληνικού αγγείου.
Η σύζυγος του Χεχτ είχε ενημερώσει τον Χόβινγκ για τον κρατήρα του Ευφρονίου με τον θάνατο του Κύκνου. Όμως, στο μεταξύ έγινε η λαθρανασκαφή του ετρουσκικού τάφου στη Ρώμη, όπου βρέθηκε ο ολόκληρος κρατήρας, ο κύλικας και το άγαλμα της Σφίγγας. Το περιεχόμενο του κρατήρα δόθηκε στον Χεχτ. Ο αρχαιοπώλης είχε στα χέρια του δυο ελληνικούς θησαυρούς και αποφάσισε να πουλήσει τον πολυτιμότερο στο μουσείο. Έτσι, όταν ο Χόβινγκ ζητούσε αποδείξεις για την προέλευση του ολόκληρου κρατήρα, ο Χεχτ αποφάσισε να παρουσιάσει το ιστορικό του άλλου.
Διαβάστε επίσης στην ΜτΧ: Ο «θησαυρός του Πειραιά». Πως τα κομπρεσέρ της αποχέτευσης έφεραν στο φως τέσσερα κορυφαία αγάλματα της αρχαιότητας. Το άλυτο μυστήριο της ομαδικής ταφής τους
Ειδήσεις σήμερα:
- Έρευνα. Πόσα λεπτά ζωής χάνουμε με κάθε χοτ ντογκ, μπέργκερ ή αναψυκτικό
- «Όχι βενζίνη αν δεν φοράς κράνος». Η πρωτοβουλία από τα υπουργεία Υγείας, Ανάπτυξης και τους βενζινοπώλες
- Οι τελευταίες ώρες του Άσαντ στη Συρία. Πώς κατάφερε να ξεγελάσει τους πάντες με τα ψέματα
- Μέλη μεγάλης τουρκικής εγκληματικής οργάνωσης οι δύο νεκροί και ο τραυματίας στη Γλυφάδα
Ακολουθήστε τη mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ