Με αφορμή την συζήτηση που γίνεται για την ατιμωρησία στην Ελλάδα, ας δούμε τη δικαστική εξέλιξη τεσσάρων από τις μεγαλύτερες τραγωδίες και των τελευταίων ετών που κόστισαν τη ζωή σε εκατοντάδες ανθρώπους.
Τα χάρτινα εργοστάσια στο σεισμό του 1999
Ο σεισμός της Πάρνηθας των 5,9 Ρίχτερ, σημειώθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 1999, στις 14:56:50 μετά το μεσημέρι. Η Αθήνα άντεξε αλλά κατέρρευσαν τα λεγόμενα χάρτινα κτίρια, που στην πλειοψηφία τους ήταν εργοστάσια στην περιοχή του Μενιδίου και της Μεταμόρφωσης,
Ο απολογισμός ήταν 143 νεκροί και δεκάδες τραυματίες. Οι υλικές ζημιές έφτασαν τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ. Ήταν ο φονικότερος σεισμός των τελευταίων 50 ετών με χαρακτηριστικό ότι πολλά από τα θύματα σκοτώθηκαν εν ώρα εργασίας.
85 άνθρωποι ανασύρθηκαν μέσα από τα συντρίμμια, 2.000 τραυματίστηκαν και 50.000 έμειναν άστεγοι.
Οι περισσότεροι από τους θανάτους οφείλονταν σε καταρρεύσεις κτιρίων στα εργοστάσια Ρικομέξ, Φαράν, Φιαλοπλάστ και Φουρλής.
Οι υπεύθυνοι για την Ρικομέξ παραπέμφθηκαν σε δίκη για κακούργημα, αλλά μετά από δέκα χρόνια οι κατηγορίες μετατράπηκαν σε πλημμέλημα και οι ποινές που επιβλήθηκαν ήταν ελαφρότερες και από τροχαίο ατύχημα.
Κανείς δεν φυλακίστηκε και οι κατηγορούμενοι μηχανικοί συνέχισαν το επάγγελμά τους, καθώς δεν υπήρξε καμία επίπτωση ούτε στην άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Μάλιστα οι ιδιοκτήτες της Ρικομέξ αποζημιώθηκαν όταν το δεύτερο εργοστάσιο της εταιρείας βγήκε σε πλειστηριασμό, αφού εμφάνισαν τους εαυτούς τους ως εργαζόμενους της εταιρείας…
Η δικαστική περιπέτεια για τα θύματα και τους συγγενείς κράτησε μια ολόκληρη δεκαετία με αλλεπάλληλες ενστάσεις και αναβολές.
Οι όποιες αποζημιώσεις που δόθηκαν, προέκυψαν κυρίως από την καταδίκη των υπηρεσιών της Νομαρχίας για τους πλημμελείς ελέγχους και τις παράνομες αδειοδοτήσεις των επιχειρήσεων.
Δηλαδή οι ιδιώτες έμειναν ατιμώρητοι και το Δημόσιο πλήρωσε για τα “στραβά μάτια” των αρμοδίων. Φυσικά το Δημόσιο δεν στράφηκε κατά των εντεταλμένων προϊσταμένων και υπαλλήλων του, που ήλεγχαν τα κτίρια και υπέγραφαν ότι πληρούν τις προδιαγραφές.
Γιατί όπως χαρακτηριστικά κατέθεσε μηχανικός πραγματογνώμονας στο δικαστήριο:
“η κατάσταση του κτιρίου της Ρικομέξ ήταν τέτοια που θα έπεφτε και χωρίς σεισμό”
Αθώοι όλοι οι κατηγορούμενοι
Το Μάιο του 2010 αποφασίστηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας ότι η Νομαρχία έχει αυτοτελείς ευθύνες, καθώς δεν διενήργησε σωστά τους προληπτικούς και κατασταλτικούς ελέγχους στην κατασκευή του εργοστασίου και πρέπει να αποζημιώσει τα θύματα με 18 εκατομμύρια ευρώ. Τελικά το 2012 αποφασίστηκε από το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής η καταβολή 13 εκατομμυρίων ευρώ σε συγγενείς των θυμάτων από τους πόρους της περιφέρειας.
Ο ιδιοκτήτης της ΦΙΑΛΟΠΛΑΣΤ, όπου πέθαναν 3 γυναίκες, βρέθηκε ένοχος σε α΄ βαθμό για ανθρωποκτονία από αμέλεια, με ποινή φυλάκισης οχτώ μηνών, αλλά πέθανε.
Για την κατάρρευση του εργοστασίου Faran, όπου έχασαν τη ζωή τους 4 άνθρωποι, οι τέσσερις κατηγορούμενοι αθωώθηκαν. Στη δίκη τους υπερασπίστηκε ως πραγματογνόμωνας του εργοστασίου, ο σεισμολόγος Άκης Τσελέντης!
Για την κατάρρευση πολυκατοικίας στην οδό Ψυχάρη, στη Μεταμόρφωση τα αδικήματα παραγράφηκαν.
Η δίωξη του ιδιοκτήτη, του πολιτικού μηχανικού και του αρχιτέκτονα του εργοστασίου Φουρλής, όπου έχασαν τη ζωή τους 6 εργαζόμενοι, για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο, παύτηκε το 2001 ύστερα από βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών.
Το ναυάγιο του Σάμινα
Το πολύνεκρο ναυάγιο του «Εξπρές Σάμινα» ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη μεταπολεμική ναυτική τραγωδία, που έπληξε την ελληνική ακτοπλοΐα. Είχε προηγηθεί εκείνη του επιβατηγού-οχηματαγωγού πλοίου «Ηράκλειο» στη Φαλκονέρα, στις 8 Δεκεμβρίου 1966, με τους 224 νεκρούς.
Στις 22:15 της 26ης Σεπτεμβρίου του 2000 το πλοίο προσέκρουσε στη βραχονησίδα «Πόρτες» ανοιχτά της Πάρου, υπέστη μεγάλο ρήγμα και βυθίστηκε.
81 άνθρωποι ανασύρθηκαν νεκροί, ενώ ο αριθμός των διασωθέντων έφτασε στους 457. Μεταξύ των νεκρών και ο υπολιμενάρχης Πάρου Δημήτρης Μάλαμας, ο οποίος υπέστη καρδιακή προσβολή κατά την επιχείρηση διάσωσης. Το πλοίο ανήκε στην εταιρία «Minoan Flying Dolphins».
Ασκήθηκε ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο σε βάρος του πλοιάρχου, του υποπλοιάρχου, του χειριστή πηδαλίου και του δόκιμου πλοιάρχου και κατά παντός υπευθύνου. Στο στόχαστρο της έρευνας βρέθηκε και η πλοιοκτήτρια εταιρία, στους εκπροσώπους της οποίας ασκήθηκε κακουργηματική δίωξη για έκθεση επιβατών σε κίνδυνο, καθώς και οι κρατικές Αρχές, αρμόδιες για τη διάσωση των ναυαγών.
Ακολουθήστε τη mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ