Πειραιάς

του  Στέφανου Μίλεση, συγγραφέα – ιστορικού, Πηγή: Πειραιόραμα Όταν, το 1833, ειδική διάταξη νόμου προέβλεπε την διάλυση μονών που είχαν λίγους μοναχούς, συμπεριελήφθη και η κατεστραμμένη από τους βομβαρδισμούς της επανάστασης, μονή του Αγίου Σπυρίδωνα. Οι εκτάσεις που κατείχε περιήλθαν στο κράτος και πολλές διανεμήθηκαν στους αγωνιστές της επανάστασης. Tο 1835 συστάθηκε η πόλη του Πειραιά και η […]

Πηγή: Μικρός Ρωμιός, του Ελευθερίου Γ. Σκιαδά Τον Ιανουάριο του 1854, τη διεύθυνση της Αστυνομίας Αθηνών και Πειραιώς ανέλαβε ο Εμμανουήλ Τσούχλος. Μεταξύ άλλων, κλήθηκε να αντιμετωπίσει και το φλέγον, εκείνη την εποχή, θέμα της διατίμησης των κομίστρων στις άμαξες, οι οποίες πλέον είχαν εισέλθει στην καθημερινή ζωή της πόλης. Ούτε ο νόμος ούτε οι αστυνομικές […]

Του προτάθηκε να υπογράψει τη «δήλωση μετανοίας» για τις πολιτικές του πεποιθήσεις και να σώσει τη ζωή του. Δεν το έκανε.

Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου τη διέγραψαν από το κόμμα και παρότι η οικογένεια της την προέτρεψε να φύγει στο εξωτερικό, παρέμεινε στην Ελλάδα και βίωσε τα γεγονότα από πρώτο χέρι.

Μοσχάνθη, Καραϊσκάκης, Δέσποινα, Κωστάκης, Έλση ήταν τα θρυλικά πλοία

Το σιδερένιο καρφί που ήταν περασμένο στις πλάκες ήταν μέρος του τελετουργικού και "επισημοποιούσε" την κατάρα.

Πολλοί ιδιοκτήτες τότε, το 1926, βλέποντας το πολιτισμικό έγκλημα που διεπράχθη, κατέφυγαν στη δικαστική συνδρομή για να την εμποδίσουν.

Ο Νίκος Αρμάος, ο βασιλιάς της λατέρνας πέθανε το 1979 σε ηλικία 90 ετών

Ο πιο γνωστός οικιστής ήταν ο Γιαννάκης Τζελέπης, οπλαργηχός του 1821 από το Πήλιο, που είχε στην ιδιοκτησία του ένα πανδοχείο πάνω στην έρημη ακτή.

"Δεν κελαηδάμε στους μπάτσους. Δεν νταραβεριζόμαστε με μπάτσους".

Τη δεκαετία του ’70 η Ελλάδα ήταν ακόμη ένας γοητευτικός προορισμός παραγωγής ταινιών, για τον παγκόσμιο κινηματογράφο.

Ο αριθμός των νεκρών αμάχων ξεπέρασε τους 700, ενώ εκείνος των τραυματιών τους 750.

Ο Γιάννης Παπαϊωάννου το εμπνεύστηκε όταν εργαζόταν στον "Άγιο Ευστράτιο", στο καΐκι του.

Οι νέοι οικιστές ήταν ξυλουργοί, μαραγκοί και ένα πλήθος από ειδικότητες που είχαν να κάνουν με τα ξυλοναυπηγεία.

Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε δουλεύοντας στο μπακάλικο του πατέρα του, ενώ αργότερα έγινε βοηθός καραγκιοζοπαίχτη και βοηθός μηχανικού προβολής.

Γιατί τα νυχτερινά μαγαζιά ονομάστηκαν "σκυλάδικα";

Ήθελαν να καταστρέψουν έργα τεράστιας αξίας και να αφήσουν πίσω τους μια ρημαγμένη χώρα.

Οι αντίπαλοι ήταν ο Αθανάσιος Μιαούλης και ο Σωτήριος Στρατήγης

Μόνο 7 είπαν όχι, ενώ τρία ψηφοδέλτιο ήταν άκυρα...

Ο πατέρας του, Γιάννης και η μητέρα του Ελένη διατηρούσαν καφενείο

Από τα Βούρλα απέδρασαν 27 άτομα, από τα οποία μόνο τα 11 κατάφεραν να διαφύγουν

Η απαγωγή αυτή προξένησε δονήσεις σε όλους τους τομείς της ελληνικής πολιτικής ζωής.