ΙΣΤΟΡΙΑ

«Τότε είπε "Θα ζήσω". Μου έλεγε πως οι Γερμανοί τον τύφλωσαν αλλά και εξ αιτίας τους έζησε». διηγείται ο γιος του, Ιωάννης Ορφανός στην «Μηχανή του Χρόνου».

Περί το 440 π.Χ. τα λείψανα του Λεωνίδα μεταφέρθηκαν στη Σπάρτη. Η ιδιαίτερη τιμητική ταφή χαρακτηρίστηκε υπερβολική από τον Ηρόδοτο.

Ο Φειδίας ήταν ο σπουδαιότερος γλύπτης στην αρχαία Ελλάδα. Πολύ λίγα γνωρίζουμε για τη ζωή του, αλλά τα έργα του είναι διάσημα σε όλο τον κόσμο. Προτιμούσε να δουλεύει με χαλκό αντί για μάρμαρο και δημιούργησε μοναδικά αγάλματα προς τιμήν των αρχαίων θεών αλλά και διάφορων καθοριστικών ιστορικών γεγονότων. Γεννήθηκε στην Αθήνα από εύπορους γονείς […]

Συχνά οι φαλλοί, απεικονίζονταν με φτερά για να παραπέμπουν στην παρομοίωση του ανδρικού γεννητικού μορίου με πτηνό

Στις 7 Απριλίου 1941, ενώ οι μάχες συνεχίζονταν με αμείωτη ένταση, Γερμανός πιλότος Στούκα χτυπήθηκε από τα αντιαεροπορικά πυρά των οχυρών.

Ήταν θαμμένος κάτω από τα Ρωμαϊκά λουτρά μεταξύ του 5ου και 6ου αιώνα μ. Χ.

Μια ομάδα μελετητών τόλμησε να υποστηρίξει ότι αυτοί οι οργανισμοί ήταν πλάσματα που ζούσαν κάποτε αλλά σήμερα είχαν εξαφανιστεί. Εάν αυτό αλήθευε, τότε η Γη έπρεπε να έχει πολύ μεγαλύτερη ηλικία απ’ ό,τι υπέθεταν οι άνθρωποι.

Ομάδα Γερμανώνεκτόξευσε διαδοχικά τέσσερις δέσμες χειροβομβίδων κατά ενός πολυβολείου. Οι χειροβομβίδες επεστράφησαν όλες στους παραλήπτες τους!

Ταξίδεψε με το πλοίο "Μπιγκλ" και έφτασε πιο κοντά στην "Καταγωγή των Ειδών".

Πολλοί Ναζί νόμιζαν ότι πολεμούσαν στα πεδία των μαχών με τιμή.

Οι Θεοί που παρακολουθούσαν αποφάσισαν να δώσουν ένα τέλος στην οικογενειακή τραγωδία, μεταμορφώνοντας τους σε πτηνά.

Στο "εργοτάξιο" της Ακρόπολης εργάστηκαν ελεύθεροι πολίτες, μέτοικοι, δούλοι, αλλά και οι καλύτεροι μαρμαροτεχνιτες της εποχής από τα νησιά των Κυκλάδων

Τα δύο άγνωστα Ράιχ της Γερμανίας.

Κάθε τόσο χανόταν από την πόλη και ένας Τούρκος και κανένας δεν έβρισκε τα ίχνη τους, ούτε κάποιο πτώμα που θα υποδήλωνε τη δολοφονία τους.

Η αυτοκρατορία του έφτανε από τη Μαύρη θάλασσα μέχρι τον ποταμό Ρήνο.

Αφορμή για τις έρευνες στάθηκε η εύρεση ενός μηριαίου οστού, ηλικίας 45.000 ετών, στη Σιβηρία.

To εξαιρετικά μικρό μέγεθός τους έχει αποδοθεί από τους επιστήμονες στον «νησιωτικό νανισμό»

Το ιστορικό ερώτημα όμως έμεινε αναπάντητο: πράγματι αυτοκτόνησε ή υπάρχει κάτι πιο περίπλοκο σε αυτή την ιστορία;

Απαντήσεις σε βασικά ερωτήματα που απαντήθηκαν αλλά πρώτα αμφισβητήθηκαν από την επιστήμη.

Το πρωί της 26ης Δεκεμβρίου 1862 εκτελέστηκαν δια απαγχονισμού 38 Ινδιάνοι της Ντακότα. Στο Μανκάτο της Μινεσότας είχαν μαζευτεί από νωρίες περισσότεροι από 4.000 πολίτες για να δουν τη δημόσια εκτέλεση των 38 κατηγορούμενων Ινδιάνων. Στις 10 ακριβώς, οι 38 άνδρες ντυμένοι με άσπρη μουσελίνα πήραν θέση στο κυκλικό ικρίωμα που έχει κατασκευαστεί και τοποθετηθεί […]

Το επόμενο μεγάλο βήμα ήταν η σωστή χρήση της φωτιάς.

Η γραπτή αναφορά του αποτέλεσε μοναδικό ντοκουμέντο για τα εγκλήματα των Ναζί.