ΙΣΤΟΡΙΑ

Οι πράκτορες της μυστικής αστυνομίας της Γερμανίας σχετίζονταν με όλα τα εγκλήματα πολέμου των Ναζί.

Παντρεύτηκε έξι γυναίκες και "ξεκαθάρισε" με όλες: διαζύγιο, αποκεφαλισμός, θάνατος, διαζύγιο, αποκεφαλισμός. Πέθανε ο ίδιος πριν προλάβει να «καθαρίσει» την έκτη.

Μάταια οι Δανοί προσπαθούσαν να τους πείσουν να φορέσουν τα μακρύτερα εσώρουχα των Ευρωπαίων, τα οποία εκείνη την εποχή έμοιαζαν περισσότερο με βερμούδες.

"Συνεργός θα ήταν υπερβολικό για μένα. Θα περιέγραφα τον ρόλο μου ως ένα μικρό δόντι στα γρανάζια. Αν αυτό το ονομάζετε ενοχή, τότε είμαι ένοχος, αλλά όχι εκουσίως. Από νομικής απόψεως, είμαι αθώος".

Η συγκέντρωση ιερόδουλων στον περίβολο ενός ναού, αποτέλεσε πρωτοτυπία της Κορίνθου

Ο Όμηρος έλαβε τον εξής χρησμό: «Πατρίδα της μητέρας σου είναι η νήσος Ίος, η οποία θα σε δεχθεί όταν πεθάνεις, αλλά φυλάξου από το αίνιγμα των νεαρών παιδιών».

Το δικαστικό έγγραφο δείχνει ότι «αγαπήθηκε» με μία κοπέλα περισσότερο από όσο επέτρεπαν τα ήθη της κοινωνίας.

Η παρακρατική του δράση είχε γίνει φόβος και τρόμος κατά των αντιπάλων του.

Η φαντασία μου βρισκόταν σε υπερδιέγερση. Βρισκόμουν σε μια ονειρική κατάσταση. Μπροστά μου εμφανίζονταν ασταμάτητα φανταστικές εικόνες, εξωπραγματικά σχήματα με έντονο χρώματα σαν από καλειδοσκόπιο.

Η ευτραφής νεαρή λεσβία που απαθανατίστηκε στη διάσημη φωτογραφία, δεν ήταν ένα τυχαίο πρόσωπο της παριζιάνικης κοινωνίας.

Το 1962 λοιπόν, στο απόγειο του Ψυχρού Πολέμου γυρίστηκε η ταινία «Οι 300 Σπαρτιάτες», γνωστή και ως ο «Λέων της Σπάρτης». Τα γυρίσματα έγιναν στην Ελλάδα με την αμέριστη συνδρομή του κράτους και του Ελληνικού Στρατού ο οποίος διέθεσε εκατοντάδες στρατιώτες ως κομπάρσους.

Ο ηττημένος βρίσκεται πλέον έρμαιο στα χέρια του νικητή

Ο αντισυνταγματάρχης που πίστευε ότι «ο άντρας που δεν έχει σπαθί, είναι ακατάλληλα ντυμένος».

Η θρυλική αντάρτισσα του Παρνασσού

Οι Αθηναίοι, μετά τη μάχη, ρώτησαν το Μαντείο των Δελφών να μάθουν ποιος ήταν αυτός ο άγνωστος ήρωας

Κανένα από τα ευρήματα δεν έχει σημάδι που να παραπέμπει σε τραυματισμό την ώρα της μάχης.

10 Σεπτεμβρίου 1943. Ο θρύλος συναντάει την ιστορία.

«Φτάνει κ. Λοχαγέ λυπήσου το παιδί μου”, ήταν μερικά από τα λόγια των στρατιωτών του» αναφέρει ο Νίκος Γιαννόπουλος, ιστορικός στην «Μηχανή του Χρόνου».

«‘Έλληνες, το βλέπετε τούτο δω", δείχνοντάς τους το τουφέκιον του, "Εγώ του το δω δεν το παραδίνω".

«Τότε είπε "Θα ζήσω". Μου έλεγε πως οι Γερμανοί τον τύφλωσαν αλλά και εξ αιτίας τους έζησε». διηγείται ο γιος του, Ιωάννης Ορφανός στην «Μηχανή του Χρόνου».

Περί το 440 π.Χ. τα λείψανα του Λεωνίδα μεταφέρθηκαν στη Σπάρτη. Η ιδιαίτερη τιμητική ταφή χαρακτηρίστηκε υπερβολική από τον Ηρόδοτο.

Ο Φειδίας ήταν ο σπουδαιότερος γλύπτης στην αρχαία Ελλάδα. Πολύ λίγα γνωρίζουμε για τη ζωή του, αλλά τα έργα του είναι διάσημα σε όλο τον κόσμο. Προτιμούσε να δουλεύει με χαλκό αντί για μάρμαρο και δημιούργησε μοναδικά αγάλματα προς τιμήν των αρχαίων θεών αλλά και διάφορων καθοριστικών ιστορικών γεγονότων. Γεννήθηκε στην Αθήνα από εύπορους γονείς […]