“Άκου βρε φίλε”, “που να βρω γυναίκα να σου μοιάζει”. Ο στιχουργός των επιτυχιών που έφυγε πάμφτωχος. Κώστας Κοφινιώτης

Υπολογίζονται γύρω στα 600 τα τραγούδια του που έχουν περάσει στη δισκογραφία, η πλειονότητα των οποίων είναι ερωτικού περιεχομένου. Μια από τις μεγάλες επιτυχίες στο ρεμπέτικο είναι το “Πού να βρω γυναίκα να σου μοιάζει”, σε μουσική Αντώνη Διαμαντίδη και το “Άκου βρε φίλε” που ερμήνευσε ο Στράτος Διονυσίου.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1915. Έγραψε τους στίχους σε τραγούδια όπως: «Σε μαγικά νησιά», «Ήρθε ο χειμώνας κι ο κοσμάκης τα ‘χει χάσει», «Εγώ θα σ’αγαπώ και μη σε νοιάζει».

Πολυγραφότατος, έχει γράψει 2.300 τραγούδια,  ανάμεσά τους πολλές επιτυχίες  κυρίως του ελαφρού, αλλά και του λαϊκού τραγουδιού.

Εκτός από στιχουργός, για να επιβιώσει ασχολήθηκε για ένα διάστημα με την οργάνωση συνοικιακών καλλιστείων.

“Έχω γράψει 2.000 τραγούδια. Ό,τι έχω ζήσει το έχω κάνει τραγούδι. Τα περισσότερα είναι ερωτικά, αλλά επειδή τα πιο πολλά τα έλεγε ο Νίκος Γούναρης, ο κόσμος νόμιζε ότι ήταν δικές του ιστορίες, κι έβριζαν τη γυναίκα του, τη Βάλια, ότι τον ταλαιπωρούσε, ενώ ήταν χρυσή γυναίκα και αγαπιόντουσαν πολύ. Δικές μου ιστορίες ήτανε!…

Μία ήτανε τότε, η Διαμάντω. Μεγάλος έρωτας. Γι’ αυτήν τα έγραφα!

 Τα πηγαίναμε μια χαρά με τη Διαμάντω, όταν μπήκε στη μέση ένας μόρτης χασάπης και ποδοσφαιριστής. Το έμαθα, το κουβεντιάσαμε, πικράθηκα, αλλά ήθελα και να ιδώ πώς ήταν ο “Άλλος”.

Πήγα μια μέρα στο γήπεδο και τον είδα – ένα χάλι. Μου πέρασε, κι έγραψα αυτό το τραγούδι για τη Διαμάντω:

”Αυτός ο Άλλος

που σε πήρε από μένα,

αυτός ο Άλλος,

είναι ευεργέτης μου μεγάλος.

Πες μου λοιπόν πού κάθεται

να πάω να τον γνωρίσω,

για το καλό που μου ‘κανε

να τον ευχαριστήσω!”

Ο Κώστας Κοφινιώτης πέθανε φτωχός και παραγνωρισμένος, από θερμοπληξία κατά τον μεγάλο καύσωνα της Αθήνας, τον Ιούλιο του 1987. Τον είχε πικράνει που, παρά τις προσπάθειές του, το υπουργείο Πολιτισμού αρνήθηκε να του εγκρίνει μια τιμητική σύνταξη, όπως έκανε με άλλους καλλιτέχνες που αντιμετώπιζαν οικονομικά προβλήματα.

Γιατί φτωχός μετά από τόσες επιτυχίες; Στην εποχή του, οι συνθήκες στο χώρο του τραγουδιού, σχετικά με την κατοχύρωση των πνευματικών δικαιωμάτων ήταν πολύ διαφορετικές και ήταν συνηθισμένο να μην κατοχυρώνουν τα δικαιώματά τους. Άρα να μην εισπράττουν τίποτα στο πέρασμα του χρόνου από την ΑΕΠΙ.  Άλλωστε δεν ήταν ο μόνος γνωστός στιχουργός που είχε αυτή την κατάληξη. Κορυφαίο παράδειγμα αποτελεί η σημαντικότερη στιχουργός του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, καθώς μόνο ένα μικρό μέρος αυτών που έγραψε είναι καταχωρημένο στο όνομά της.