ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ:

Ο Κολοκοτρώνης δεν ήταν μικροκακοποιός, αλλά ηγέτης μιας επανάστασης. Με το στρατηγικό του νου κατάλαβε ότι πρέπει να κυνηγήσει την ηγεσία του προδοτικού κινήματος, δηλαδή τον Νενέκο, που είχε γίνει Μπέης, είχε πάρει χρήματα και γη και συγκρούστηκε σε μάχες με τους πρώην συμπολεμιστές του.

Οι περισσότεροι ομοφυλόφιλοι, που θέλουν να ζουν μια συνηθισμένη ζωή, κρύβονται ή φροντίζουν να μιλάνε για αυτά μόνο σε φίλους και συγγενείς. Και όσον αφορά τους συγγενείς όχι σε όλους. (Εξαιρούνται οι γραφικοί τηλεοπτικοί μαϊντανοί που πουλάνε ακριβά την επιλογή τους).

Τα γνωστά παραμύθια αποδεικνύονται "συγγενικά", έπειτα από έρευνα που πργματοποίησε ο Βρετανός ανθρωπολόγος Τζέιμς Τεχράνι, του Πανεπιστημίου του Ντέρμπαν.

Που να φανταζόντουσαν οι Βεδουίνοι, ή οι τρομεροί πολεμιστές της Μεσοποταμίας, ότι οι απόγονοί τους, νεαροί άνδρες στις αραβικές χώρες, θα ζούσαν σήμερα, χωρίς ουσιαστικά να προσφέρουν τίποτα στην κοινωνία, εκτός από προκλητικές συνήθειες; Σήμερα, οι νεαροί γόνοι πλούσιων αραβικών οικογενειών, σαν παιδιά που βαρέθηκαν τα παιχνιδάκια τους, ποστάρουν φωτογραφίες με κατοικίδια λιοντάρια, τίγρεις, πούμα, […]

Απόσπασμα από τη “Μηχανή του Χρόνου”, με θέμα τη ζωή του Κώστα Βουτσά.

"Οποίος γύριζε την πλάτη στις δεξιώσεις τους, μετά λάμβανε πρόσκληση για δεξίωση στην Γυάρο"

Το τραγούδι του Φρανκ Σινάτρα my way, ερμηνευμένο από τον Σιντ, παραμένει μια αξεπέραστη διασκευή, καθώς οι στίχοι μιας γλυκιάς μελωδίας έγιναν ένα εμβληματικό τραγούδι των αναρχικών.

Αριστερόχειρας, με δεξιά “Fender Stratocaster” και τις χορδές ανάποδα, έναν “Marshall” ενισχυτή και ήχοι μπουζ και ροκ στη διαπασών. Ο Τζίμι Χέντριξ, αν και πέθανε νωρίς, ήταν ο άνθρωπος που άλλαξε τη ροή της ηλεκτρικής κιθάρας. Και όλα αυτά στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ΄60 στην Αμερική. “Ο μεγαλύτερος οργανοπαίχτης στην ιστορία της ροκ […]

Το φυσιολογικό θα ήταν να παίζουν με τις κούκλες ή τα κουβαδάκια τους. Εκείνες όμως προτιμούσαν τις γυμναστικές ασκήσεις και τα ακροβατικά.

Πως μάθαιναν οι Αμερικανοί στο Ψυχρό Πόλεμο αν ο γείτονας ή ο συνάδελφος είναι κομμουνιστικών απόψεων;

Το 1978 ακούστηκε για πρώτη φορά το μουσικό κομμάτι “Give a Bit of Mmh to Me”, ερμηνευμένο αξεπέραστα από την αινιγματική Αμάντα Λιρ, το οποίο έγινε αμέσως τεράστια επιτυχία. Η αμφιλεγόμενη προσωπικότητα της τραγουδίστριας ήταν ήδη γνωστή σε Γαλλία και Γερμανία. Λίγο καιρό αργότερα, την έμαθαν και στην Ελλάδα. Σε αυτό συνέβαλε και η διαφήμιση […]

Μια διαφορετική εκτέλεση του διάσημου τραγουδιού του Μίκη Θεοδωράκη απο τους Μπλε το 2009. Η ροκ εκδοχή της  εξέγερσης της ελληνικής ψυχής, που ζυγό δεν υπομένει. Στην πρώτη δημόσια εκτέλεση μετά την πτώση των Απριλιανών δικτατόρων, ο κόσμος φώναζε  στην συναυλία «δώστε τη Χούντα στο λαό». “Με τόσα φύλλα” , ποίηση Γιάννη Ρίτσου Με τόσα […]

Το καλύτερο ήταν ότι πάντα στα επίκαιρα έδειχναν τον Παπαδόπουλο και τους γαλονάδες να χορεύουν τσάμικο και να γυροφέρνουν με φιγούρες αρκετά επιδέξιες, ώστε να μη φεύγει ποτέ το μαύρο γυαλί. Γιατί το φορούσαν, αφού δεν είχε ήλιο;

Το θέατρο στο οποίο παιζόταν η παράσταση, ήταν ακριβώς απέναντι από το Πολυτεχνείο. Τρεις μέρες μετά, τον αγώνα των ηθοποιών διέκοψε η αιφνίδια σύλληψη της Καρέζη.

Οι χουντικοί δεν ήταν μόνο αυταρχικοί, αλλά έβλεπαν παντού ύποπτες σκιές και εχθρούς. Έτσι επιστράτευσαν και τη λογοκρισία, καθώς ήταν μια εύκολη λύση. Το ρεκόρ των απαγορευμένων τραγουδιών έσπασε ο θρυλικός “Δρόμος” του Μίμη Πλέσσα και του Λευτέρη Παπαδόπουλου, καθώς λογοκρίθηκαν και τα 12 τραγούδια του δίσκου.

Φάλαγγα, το πιο διαδεδομένο βασανιστηριο της χούντας.

Την περίοδο της χούντας, αλλά και νωρίτερα, η ελληνική κοινωνία είχε καποιες αρχές, που βασίζονταν στην παράδοση, την τάξη και την ηθική, όπως την αντιλαμβάνονταν οι μεγαλύτεροι. Ο Τύπος συντηρούσε αυτή την οπτική και οτιδήποτε διαφορετικό, ήταν κατακριτέο. Οι μακρυμάλληδες ήταν αδελφές και οι κοπέλες με τις κοντές φούστες, αμφιβόλου ηθικής. Ο Αντώνης Καφετζόπουλος, με […]

Εξαντλημένοι και με «τσιτωμένα νεύρα», το πλήρωμα και το κέντρο ελέγχου μπλέχτηκαν σε έναν τρομερό καβγά λίγο πριν την προσγείωση.

“Ξαλάφρωσα, αγαλλίασε η ψυχή μου”. Αυτά είναι τα λόγια του Γιάννη Παπαδόσηφου, μόλις σκότωσε τον φονιά του γιού του. Μέσα στο δικαστήριο απέδωσε αυτός τη δικαιοσύνη, όπως την έμαθε στον τόπο του. Μετά από λίγο τον πλησίασε ένας πατέρας, που του είχαν δολοφονήσει το γιο του και του είπε: “Εσύ ξαλάφρωσες”. Το φονικό για μια […]