Το Αμαλίειο Οικοτροφείο Θηλέων αποτελεί ένα από τα πιο σπουδαία φιλανθρωπικά ιδρύματα της χώρας.
Ιούλιος 1970, Ηράκλειο Κρήτης. Ο ενετικός ναός του Σωτήρα και μοναδικό μνημείο γοτθικής ναοδομίας σε ολόκληρη την Κρήτη κατεδαφίστηκε με απόφαση της χούντας. Κάτοικοι και υπερασπιστές της ελληνικής πολιτισμικής κληρονομιάς χαρακτήρισαν την καταστροφή ως ένα “έγκλημα χωρίς τιμωρία”. Η καταστροφή ενός εμβληματικού μνημείου αποτέλεσε και το έναυσμα για την ίδρυση της της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ Περιβάλλοντος […]
Στις αρχές της δεκαετίας του ’30, οι φωνόγραφοι είχαν μπει στην καθημερινότητα των Ελλήνων. Αν και φυσικά δεν υπήρχαν σε πολλά σπίτια, αλλά κυρίως στα σαλόνια των αστών, η ίδρυση ενός δισκογραφικού εργοστασίου ήταν θέμα χρόνου. Η ανακοίνωση της αμερικανικής Columbia Company ότι θα δημιουργούσε έδρα στην Ελλάδα έπεσε σαν «πραγματική μουσική βόμβα» στην ελληνική κοινωνία, έγραφε […]
Του Rick Beyer. Συναρπαστικές ιστορίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ, εκδόσεις Κλειδάριθμος Είναι δύσκολο να φανταστούμε το Παρίσι χωρίς το πιο φημισμένο τοπόσημο του, τον πύργο του Άιφελ. Αλλά όταν κατασκευαζόταν υπήρχαν πολλοί που νόμιζαν ότι θα ήταν καταστροφή για την σπουδαία πόλη. Ο φημισμένος πύργος χτίστηκε για τη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού το 1889. Σύμφωνα […]
Στη ιστορική φωτογραφία του 1907 βλέπουμε πώς ήταν ήταν η Λαμία χωρίς πολυκατοικίες. Το ιστορικό ντοκουμέντο προέρχεται από την Κυριακάτικη εικονογραφημένη επιθεώρηση “Η ΑΛΗΘΕΙΑ” της 31ης Αυγούστου 1908. Η φωτογραφία προέρχεται από την συλλογή της Λίζας Κουτσαπλή και επιχρωματίστηκε από την Μηχανή του Χρόνου για καλύτερη παρατήρηση των κτιρίων της πόλης. Η Λαμία είναι μια […]
της Βάλιας Μπαζού από το Documento Ήταν ένα ζεστό καλοκαιρινό πρωινό του 1984 όταν ο τότε υπουργός Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος Αντώνης Τρίτσης αποφάσισε να θέσει σε εφαρμογή το πρόγραμμα «οι ακτές ανοικτές». Εναν χρόνο πριν είχε ψηφιστεί ο νόμος 1337, που μεταξύ των άλλων προέβλεπε ότι σε ζώνη πλάτους 500 μέτρων από τις ακτές […]
Παρά τις προσπάθειες κήρυξης των κτιρίων ως διατηρητέων, το μεγαλύτερο μέρος των εγκαταστάσεων κατεδαφίστηκε το 2003 και ο χώρος ισοπεδώθηκε.
Το κείμενο έστειλε ο αναγνώστης μας Βασίλης Κατσαράκης Το 1834, η καθημαγμένη από τον πόλεμο Αθήνα γίνεται από χωριό, πρωτεύουσα του νεοϊδρυθέντος ελληνικού κράτους. Παρά την μη πραγματοποίηση των μεγαλεπήβολων πολεοδομικών σχεδίων των Βαυαρών, η πόλη εξαπλώνεται γοργά, στεγάζοντας τις ελπίδες και την υπερηφάνεια και αποτελώντας το κέντρο των εξελίξεων του νεαρού τότε έθνους. Στις αρχές […]
Στα μέσα του 19ου αιώνα, πριν εφαρμοστεί το πρώτο πολεοδομικό σχέδιο της πόλης από τον Όθωνα, το κέντρο της Αθήνας διέσχιζε ένα ρέμα που κατέβαινε από το Λυκαβηττό, ο Βοϊδοπνίχτης.
Ανέγειρε τη φοιτητική λέσχη στην οδό Ιπποκράτους
Σήμερα είναι ο αρχαιολογικός χώρος από το Θησείο μέχρι τη Ρωμαϊκή Αγορά.
Τα βρώμικα χέρια που κατεδάφισαν την θρυλική βίλα.
Η κατασκευή του Δημοτικού Θεάτρου έμοιαζε με το γιοφύρι της Άρτας. Φιλοξένησε πρόσφυγες της μικρασιατικής καταστροφής που έκαιγαν τα σκηνικά για να ζεσταθούν.
Η οικία του Βαυαρού Βερτχάιμ που έγινε μπάζα και μετά πολυκατοικία.
Τα οικοδομικά υλικά από την κατεδάφιση χρησιμοποιήθηκαν για μπάζα στην κατασκευή κρηπιδώματος.
Μια βόλτα πατέρα και υιού στο προπολεμικό Στάδιο, μας θυμίζει ότι κάποτε είχε υψηλά Προπύλαια με κίονες.
